*** ၇င္ခြင္လမ္း သို႔ လာေ၇ာက္လည္ပတ္ ေလ႔လာၾကသူ မိတ္ေဆြအားလံုး စိတ္၏ ခ်မ္းသာၿခင္း ကိုယ္၏ က်မ္းမာၿခင္းတို႔ႏွင္႔ ေအးခ်မ္း ၿပည္႔စံုနိုင္ၾကပါေစ ***

Friday 1 August 2014

အဆင့္ျမင့္ (professional) သူေတာင္းစား ( ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္…)

index 
 
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၀ယ္ၿပီး ခါစ Levi’s ကို ဆြဲၿပီး Shopping Mall ထဲက ထြက္လာတယ္..။ အေပါက္၀ မွာ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ကို ေစာင့္ေနတုန္း professional သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေတြ ႔သြားတယ္.။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႔ မွာ လာရပ္တယ္..။


“ညီေလးရယ္…..သနားပါကြယ္..။ နည္းနည္းေလာက္ သနား ခဲ့ပါ” ကၽြန္ေတာ္လည္း ပ်င္းပ်င္း နဲ႔ အိပ္ကပ္ ထဲက အေၾကြေစ့ တစ္ေစ့ ထုတ္ေပး လိုက္တယ္.။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ သြားတယ္.။ အဲဒီ သူေတာင္းစား က အရမ္း စကားေျပာ လို႔ေကာင္းတယ္.။
 

“………ကၽြန္ေတာ္ က ဒီဘက္ တစ္ေၾကာ မွာပဲ ေတာင္းျဖစ္တယ္.။ သိလား။ ခင္ဗ်ား ကို ကၽြန္ေတာ္ အေစာ တည္း က ေတြ႔တယ္။ ဒီShopping Mall မွာ Levi’s ၀ယ္တည္း က ပိုက္ဆံ မႏွေမ်ာဘူး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္……………”


ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း အံ့ၾသ သြားၿပီး ေျပာမိတယ္…”ခင္ဗ်ား နားလည္ တာ မ်ားသားပဲ..”
“သူေတာင္းစား လုပ္တယ္ ဆိုတာလဲ၊ သိပၸံနည္းက် လုပ္ရ တယ္ဗ်” လို႔ သူကေျပာတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္သြားတယ္…။ စိတ္၀င္စား သြားၿပီး သူ႔ကို “ဘယ္လို သိပၸံနည္းက် လဲဗ်၊ လုပ္စမ္း ပါဦး”လို႔ ေမးလိုက္တယ္..။

သူက “ ကၽြန္ေတာ့္ မွာ တစ္ျခား သူေတာင္းစား နဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ ဘာေတြ ရွိလဲ ခင္ဗ်ား အရင္ ၾကည့္ပါဦး”
လို႔ျပန္ေျပာတယ္.။


ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ ကို ေစ့ေစ့ စပ္စပ္ အကဲခတ္ လိုက္တယ္.။ ဆံပင္ေတြ ရွဳပ္ပြေနတယ္၊ အကႌ် အ၀တ္ အစားေတြ စုတ္ျပတ္ေနတယ္.။ အရမ္းပိန္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေပေရ မေနဘူး.။

သူက ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြ ကို စကားသံ နဲ႔ ျဖတ္လိုက္တယ္..။ “ လူေတြ က သူေတာင္းစား ဆို ရြံၾက တယ္ဗ်၊  ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ ကို မရြံဘူး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရဲ တယ္..။ အဲဒါ က ကၽြန္ေတာ္
တစ္ျခား သူေတာင္းစားေတြ နဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ပဲ..။”


ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ ၀န္ခံ လိုက္တယ္.။ အဟုတ္ ကို ရြံစရာ မေကာင္းပါဘူး..။ မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္
ဘယ္လုိ လုပ္ သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ နဲ႔ စကား လက္ဆံု က်ေနပါ့မလဲ..။


” ကၽြန္ေတာ္ SWOT (Strengths, Weaknesses, Opportunities and Threats) ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာနည္း ကို
နားလည္ တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ေတြ ၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ strength ဟာ ရြံစရာေကာင္း မေန တာပါ။ Opportunities နဲ႔ Threats ကေတာ့ အျပင္က အေျခအေနေတြ ပါ။ 


ဒီၿမိဳ႔ မွာ လူဦးေရ မ်ားတာ တို႔၊ ၿမိဳ႔ ရဲ႔ အဂၤါရပ္ ကို ျမွင့္တင္ မွာတို႔ေပါ့ဗ်ာ”
“ကၽြန္ေတာ္ အေသးစိတ္ တြက္ခ်က္ ဖူးတယ္ဗ်။ ဒီေနရာ မွာ တစ္ေန ႔ကို လူဦးေရ ေသာင္း ဂဏန္းေလာက္ ျဖတ္သန္း သြားလာေနတာ.။ ဆင္းရဲတဲ့ သူေတြ မ်ားတယ္။

ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြ ပိုမ်ား တာေပါ့ဗ်ာ.. သီအိုရီ အရ ေျပာ ရရင္ အကယ္ ၍ ကၽြန္ေတာ္ ဟာ တစ္ရက္ကို လူ ၁ေယာက္ဆီ က တစ္က်ပ္ ပဲေတာင္း ဦးေတာ့၊ ၁လ ကို သံုးသိန္းေလာက္ ၀င္ႏိုင္ တယ္..။
 

ဒါေပမယ့္ လူတိုင္း က ေပးမွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေန ႔တည္းနဲ႔ လူ အဲေလာက္ အမ်ားႀကီး ဆီက ေတာင္းဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး.။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ ရတယ္၊ ဘယ္ဟာေတြ ကေတာ့ target customer ၊ ဘယ္ဟာေတြ ကေတာ့ potential customers ဆိုတာေပါ့ဗ်ာ”

သူက တံေတြးမ်ိဳၿပီး ဆက္ေျပာျပန္တယ္..”ဒီဘက္ ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ target customers က စုစုေပါင္း ျဖတ္ သန္း သြားလာေနတဲ့ လူအေရ အတြက္ ရဲ့ ၃၀ရာခိုင္ႏႈန္းေပါ့..၊ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခ က
၇၀% ရွိတယ္..။ potential customers က ၂၀% ရွိတယ္၊ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေခ် က ၅၀%၊ က်န္တဲ့ ၅၀% ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လက္ေလွ်ာ့ ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ လိုက္တယ္.။ 


ကၽြန္ေတာ့္ မွာ သူတို ႔နဲ႔ ကံစမ္းေနဖို႔ အခ်ိန္ မေလာက္လို႔”"အဲဒါ ဆို ခင္ဗ်ား ရဲ့ customer ကုိ ခင္ဗ်ား ဘယ္ လို သတ္မွတ္ လဲ” ကၽြန္ေတာ္ ေမးလိုက္မိတယ္..။

“အရင္ဆံုး target customer ကို ေျပာျပမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ လို လူငယ္ေတြေပါ့၊ ၀င္ေငြ ရွိတယ္.။ ရက္ေရာ တယ္။ ဒါ့ အျပင္ စံုေတြေရာ ပဲ။ သူတို ႔က တစ္ဖက္သားေရွ ႔မွာ မ်က္ႏွာပ်က္ မခံခ်င္လို႔ ရက္ ရက္ေရာေရာ ေပး တတ္ၾကတယ္၊ 

ဒုတိယ အေနနဲ႔ က တစ္ေယာက္ တည္းျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမလွေလးေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္က potential customer လို႔ သတ္မွတ္ ထားတယ္..။ သူတို႔က ရွဳပ္ရွဳပ္ ယွက္ယွက္ေတြေၾကာက္ တတ္ ၾကေတာ့၊ အမ်ား အားျဖင့္ ေပးတတ္ၾကတယ္။ 

အဲဒီ လူအုပ္စု၂ မ်ိဳးလံုး ကို အသက္ ၂၀ ကေန ၃၀ၾကား ကို ထားတယ္.။ သိပ္ အသက္ငယ္ရင္ လည္း
၀င္ေငြ သိပ္ မရွိ တတ္ၾကဘူးေလ။ အသက္ အရမ္းႀကီး ရင္လည္း အိမ္ေထာင္ က်ၿပီးေလာက္ ၿပီ။ ေငြေရးေၾကးေရး မိန္းမ က ထိန္း ခ်ဳပ္ေနၿပီ။ အဲလို လူေတြက ဘာမွ ေမွ်ာ္မွန္းစရာ သိပ္မရွိဘူး”


“အဲဒါဆို ခင္ဗ်ား တစ္ေန႔ ကို ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရတတ္ သလဲ”ကၽြန္ေတာ္ ေမးလိုက္တယ္.။
“Monday to Friday ကေတာ့ နည္းနည္း ပါးတယ္ ဗ်၊ ေဒၚလာ၂၀၀  ေလာက္ေတာ့ ရတာေပါ့..။ စေန၊
တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ေလးငါးရာေလာက္ေတာ့ ရတာေပါ့ဗ်ာ”


“အဲေလာက္ေတာင္ မ်ားမ်ား ရလား” ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္း သံသယရွိေနတာ ေတြ႔ေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့ကို တြက္ျပ တယ္..။”ခင္ဗ်ား တို႔လိုပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၁ရက္ ကို ၈နာရီ အလုပ္ လုပ္တယ္ ဗ်ာ။ မနက္ ၁၁နာရီ ကေန ည ရနာရီထိ၊ စေန၊ တနဂၤေႏြ လည္း မနားဘူး။ 

ကၽြန္ေတာ္ တခါေတာင္း တဲ့ ၾကာခ်ိန္ က ၅မိနစ္ေပါ့။ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ပစ္မွတ္ ရွာတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကို ႏႈတ္ လိုက္ရင္၊ အၾကမ္း အားျဖင့္ ၁ မိနစ္ ကို ၁ေယာက္ ၊ေဒၚလာ ၁က်ပ္ႏႈန္း နဲ႔ ရတယ္။
၈နာရီ ဆိုေတာ့ေဒၚလာ ၄၈၀ ရ တာေပါ့။ 


ၿပီးေတာ့ မွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခ ၆၀% (၅၀%+၇၀%)/၂ နဲ႔ ေျမႇာက္လိုက္ရင္ ၊ ၃၀၀ နီးပါးေလာက္ရတာေပါ့။ customer ကို အၿမီး ဆြဲၿပီး တစ္လမ္းလံုး ေလွ်ာက္လိုက္ေန လို႔ လံုး၀ မျဖစ္ဘူး၊ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူသာ ေပးခ်င္ ရင္ အေစာ တည္း က ေပးၿပီးေန ၿပီေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဇြတ္လိုက္ေန လည္း ေအာင္ျမင္ခ်င္ မွ ေအာင္ျမင္မွာကိုး။
 

အဲဒါေၾကာင့္ အကန္႔ အသတ္ ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကို မေပးခ်င္ တဲ့ customer ဆီမွာ မျဖဳန္း ပစ္ရဘူး။ ေနာက္ တစ္ေယာက္ ရွာတာ ကမွ ဟုတ္ေသးတယ္။” ေကာင္းလွခ်ည္လား။ ဒီ သူေတာင္းစား မေခဘူး ပဲ။ ရုပ္နဲ႔ေတာ င္မလိုက္ဘူး။
ေျပာတဲ့ စကားေတြ က ၀ါရင့္ Marketing Supervisor လား က်ေနတာပဲ..။

“ခင္ဗ်ား ဆက္ေျပာပါ။” ကၽြန္ေတာ္ ပို စိတ္၀င္စား လာတယ္..။ ဒီေန႔ေတာ့ ပညာေတြ ရၿပီ..။
“တစ္ခ်ိဳ႕ က သူေတာင္းစား ဟာ ကံကို မွီၿပီး စားရတယ္ လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ အဲလို
မသတ္ မွတ္ဘူး။ 


ဥပမာ ေျပာမယ္ဗ်ာ..။ မိန္းကေလး ပစၥည္းေတြခ်ည္း ပဲ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေရွ႔မွာ အမ်ိဳးသားေခ်ာေခ်ာ ၁ေယာက္ နဲ႔၊ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလး ၁ေယာက္ ရပ္ေနရင္ ဘယ္ ၁ေယာက္ ကို ခင္ဗ်ား ေတာင္းမလဲ။” ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး၊ မသိဘူး လို႔ ေျဖလိုက္တယ္..။

“ခင္ဗ်ား ေယာက္်ားေလး ကို သြားေတာင္း သင့္တယ္.။ ေဘး မွာ မိန္းမေခ်ာေလး ရပ္ေနေတာ့၊ သူမေပး ဘဲ ေနရ မွာ ရွက္လိမ့္မယ္။ ေကာင္မေလး သာ သြားေတာင္းလို႔ ကေတာ့ ေၾကာက္ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၿပီး ေ၀းေ၀း ေရွာင္သြားလို႔ ရတာေပါ့။”

“ခင္ဗ်ားကို ေနာက္ ဥပမာ ၁ခု ထပ္ေပးမယ္။ တစ္ေန႔ က shopping mall ၁ ခု ေရွ႔မွာ ပစၥည္း ၀ယ္ၿပီး ခါစ
ထြက္ လာတဲ့ အထုပ္ေတြ နဲ႔ မိန္းမငယ္ ၁ေယာက္ ရယ္၊ ေရခဲမုန္႔ စားေနတဲ့ လူငယ္ပိုင္း စံုတြဲ ၁ တြဲရယ္၊
သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ ၀တ္စား ထားတဲ့ laptop အိတ္ ဆြဲထားတဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ရယ္ ရွိေနတယ္။ 


ကၽြန္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ ကို သံုးစကၠန္႔ စာေလာက္ပဲ အကဲခတ္ လိုက္တယ္.။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးဆီ ကို သြားေတာင္း လိုက္တယ္။ သူက အိတ္ထဲ က အေၾကြေစ့ ၂ေစ့ ကို ႏိႈက္ေပးၿပီး ထူးဆန္း တႀကီး ကၽြန္ေတာ့္ ကို ဘာလို႔ သူ႔မွေတာင္းတာလဲ လို႔ ေမးတယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္ က ဟိုစံုတြဲ က ေရခဲမုန္႔ စားေနၾကတာ၊ ပိုက္ဆံႏႈိက္ဖို႔ လက္မအားဘူး၊ ဟို ေယာက္်ား ကေတာ့ အရာရွိ ပိုင္း ကုမၸဏီ ၀န္ထမ္း ဆိုေတာ့ အေၾကြ မပါေလာက္ဘူး၊ မင္း ကေတာ့ ခုမွ ပစၥည္း ၀ယ္ၿပီးထြက္ လာတာ ဆိုေတာ့၊ ေသခ်ာေပါက္ အေၾကြ ပါမွာေၾကာင့္ လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္.။”
ယုတၱိ ရွိသား! ကၽြန္ေတာ္ နားေထာင္ေလ စိတ္၀င္ စားေလ ျဖစ္လာတယ္.။

“သိပၸံနည္း က် ေတာင္း ရမယ္။ ေန႔တိုင္း ဂံုးတံတားေပၚ သြားထိုင္ေန လို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။ ဂံုး တံတားေပၚ က ျဖတ္ၾက တဲ့သူေတြ က အလ်င္ စလိုေတြခ်ည္း ပဲ။ ဘယ္သူ က ဂံုးတံတားေပၚအားယားယား
သြားေလွ်ာက္ေနမလဲ။ ေလွကား တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္ နဲ႔ ေမာကေမာေသး၊ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ ပညာနဲ႔
တန္ဆာ ဆင္ထားရမယ္ ဗ်၊ ဗဟုသုတ လိုက္စားတာ လူတစ္ေယာက္ ကို ထက္ျမက္ လာေစတယ္။
 

ထက္ျမက္တဲ့ သူဟာ အဆက္မျပတ္ ဗဟုသုတ ရွာမွီးေန မွ လူေတာ္ျဖစ္လာ မွာေပါ့။၂၁ ရာစု မွာ အလို အပ္ဆံုး က လူေတာ္ေတြ ပဲေလဗ်ာ”

“တစ္ခါ က လူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္႔ ကို ေငြငါးဆယ္ေပးၿပီး တိုက္ေအာက္ ကေန နီေရ လြမ္းလိုက္တာ လို႔ အခါ ၁၀၀ သြားေအာ္ ေပးရ မတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ တြက္ၾကည့္ လိုက္တယ္။ တစ္ခါေအာ္ရင္ ငါး စကၠန္ ႔ေလာက္ေအာ္ ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါေတာင္း တာနဲ႔ ညီမွ်တယ္။ ရတာက က်ေတာ့ ျပား ၅၀ပဲ ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းလိုက္တယ္။”

“ဒီ စိန္းက်ိန္ ႔ၿမိဳ႔မွာ သာမာန္ သူေတာင္းစား ဆိုရင္ ၁လ ကို ေဒၚလာ ၈၀၀/ တစ္ေထာင္ ရေအာင္ ေတာင္းႏိုင္ တယ္။
ကံေကာင္းရင္ေတာ့ ေဒၚလာ၂၀၀၀ စြန္းစြန္း ရတာေပါ့..။ စိန္းက်ိန္႔ ၁ၿမိဳ႕လံုး သူေတာင္းစား အေယာက္ ၁သိန္း မွာ ၁၀ေယာက္ေလာက္ ပဲ ၁လ ကို ေဒၚလာ ၁ေသာင္း အထက္ ရေအာင္ ေတာင္းႏိုင္တယ္။ 


ကၽြန္ေတာ္ က အဲဒီ ၁၀ေယာက္ ထဲက တစ္ေယာက္ပဲ..။ ၿပီးေတာ့ ၀င္ေငြ က ၿငိမ္တယ္။ အမ်ား အားျဖင့္ အရမ္းႀကီး အတက္အက် မရွိဘူး။”

မိုက္လွခ်ည္လား။ ကၽြန္ေတာ္  ဒီ သူေတာင္းစား ကို ေတာ္ေတာ္ ေလးစား သြားတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္ က ကၽြန္ေတာ့္ ကို ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ တဲ့ သူေတာင္းစား လို႔ အၿမဲေျပာတယ္။
အျခား သူေတာင္းစားေတြ ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ကို အဲဒါ ပိုက္ဆံ မ်ားမ်ား ၀င္လို႔ေပ်ာ္တာ လို႔ ေျပာၾက တာေပါ့။
 

ကၽြန္ေတာ္ က သူတို႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ား တို႔ မွားေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ၾကြတဲ့
စိတ္ရွိေန လို႔ ၀င္ေငြ မ်ားေနတာလို႔။”

အေျပာေကာင္း ခ်က္ဗ်ာ........

“ေတာင္းတယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ အလုပ္ပဲဗ်။ အဲဒီေတာ့ အလုပ္ ကေပးလာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးေတြ ကို
ခံစားတတ္ ရတယ္.။ မိုးရြာတဲ့ေန႔ လူသြား လူလာနည္းတဲ့ အခါ၊ တျခား သူေတာင္းစားေတြ က ညည္း တဲ့ သူညည္း အိပ္တဲ့သူ အိပ္ေနၾကတယ္။ အဲလို လုပ္လို႔ လံုး၀ မျဖစ္ဘူးဗ်။ စိတ္ထဲ ကေန ဒီၿမိဳ႔ ရဲ႔အလွ ကို ခံစားရမယ္..။ 


ည အလုပ္သိမ္း လို႔ အိမ္ျပန္တဲ့ အခါ မိန္းမနဲ႔ ကေလး ကို ေခၚၿပီး ေစ်းေလး ဘာေလးပတ္၊ အစားေလး ဘာေလး စားေပါ့၊ ညရွဳ ခင္းေလး ခံစားရင္း တစ္မိသားစု လံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးေပါ့..။ အဲလို ဆိုရင္ ဒီဘ၀ အသက္ရွင္ ရတာ အဓိပၸါယ္ မမဲ့ေတာ့ဘူးေပါ့ ဗ်ာ။
 

အကယ္၍ မ်ား လုပ္ငန္း တူေတြ႔ လို႔ တစ္ခါ တစ္ေလလည္း အေၾကြေလး ဘာေလး ပစ္ေပး လိုက္တာေပါ့။
သူတို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ နဲ႔ ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာရင္း ထြက္သြား တာကို ေတြ႔ေတာ့ လည္း ကိုယ့္ကို
ကိုယ္ ျပန္ျမင္ေန သလိုေပါ့”

“ခင္ဗ်ား က မိန္းမ နဲ႔ ကေလး နဲ႔?” ကၽြန္ေတာ္ အလန္႔တၾကားေမးလိုက္ မိတယ္။
လမ္းသြား လမ္းလာေတြေတာင္ ငဲ့ၾကည့္ သြားၾကတယ္။


“ကၽြန္ေတာ္႔ မိန္းမ က အိမ္ရွင္ မ တာ၀န္ ကို အျပည့္ ယူထားတယ္။ ကေလး က မူလတန္း တက္ေနၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ ဖူထ်န္ ရပ္ကြက္ ဘက္မွာ တိုက္ခန္းေလး တစ္ခန္း installment နဲ႔ ၀ယ္ ထားတယ္.။
၁၀ႏွစ္ ခြဲေပး ရမယ္.။ ေနာက္ ၆ႏွစ္ ဆို ေၾကၿပီဗ်.။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစား မွျဖစ္မယ္။ 


ကၽြန္ေတာ့ သားေလး ႀကီး လာရင္ တကၠသိုလ္ မွာ Marketing Major ယူခိုင္း ရမယ္။ ၿပီးရင္ အေဖ့ အေမြ ဆက္ခံၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ သာတဲ့ သူေတာင္းစားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား ခိုင္းရမယ္.။”

“လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္ တုန္းက PROFIBUS ဆို တဲ့ ကုမၸဏီ မွာ Market planning လုပ္ခဲ့ ဖူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့
၂ႏွစ္ တုန္း ကေတာ့ Sales Manager အျဖစ္ promotion ရတယ္ ဗ်။ ၁လ ကို ေဒၚလာ ၅၀၀၀ နဲ႔ေပါ့..။

အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ၁ေသာင္းေက်ာ္ တန္ Samsung Laptop ၁လံုး ကို installment နဲ႔ ၀ယ္ ခဲ့တယ္။ 

၁လ ကို ၂၀၀၀ သြင္းရတယ္။ ေသမလို ရွင္မလို ပဲဗ်ာ..။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။
ဒီလိုသာ ဆက္သြား ရင္ေတာ့ ၁သက္ လံုး လူေမႊး လူေတာင္ ေျပာင္ မွာ မဟုတ္ဘူး လို႔။ အဲဒါနဲ႔
အလုပ္ထြက္လိုက္ တာ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီၿမိဳ႕ကို ေျပာင္းလာၿပီး သူေတာင္းစား လာလုပ္ေနတာ။


ကၽြန္ေတာ္ က အဆင့္ျမင့္ သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ တာဗ်.. ”
သူ႔စကား လည္း ဆံုးေရာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွား စြာနဲ႔ ေျပာလိုက္ မိတာက…

”ကၽြန္ေတာ့္ကို တပည့္ အျဖစ္ လက္ခံႏိုင္ မလားဗ်ာ….”


Credit:  Serein Ma Yu Hninn
From...Search Myanmar
 

No comments:

Post a Comment