*** ၇င္ခြင္လမ္း သို႔ လာေ၇ာက္လည္ပတ္ ေလ႔လာၾကသူ မိတ္ေဆြအားလံုး စိတ္၏ ခ်မ္းသာၿခင္း ကိုယ္၏ က်မ္းမာၿခင္းတို႔ႏွင္႔ ေအးခ်မ္း ၿပည္႔စံုနိုင္ၾကပါေစ ***

Friday 19 September 2014

သူရႆ တီ ဘယ္က လာသလဲ

ဗုဒၶ၊ ခရစ္ယာန္၊ အစၥလာမ္၊ ဟိႏၵဴ၊ ဂ်ဴးး ဘာသာႀကီး ငါးခု ကို လက္လွမ္း မမီတဲ့ လူေတြက ေတာေတြ ႐ွိခိုး၊ ေတာင္ေတြ  ႐ွိခိုး အမ်ိဳးကို စံုေနတယ္။ ဗမာေတြ ကေတာ့ သံုးဆယ္႔ ခုႏွစ္မင္း ႐ွိခိုးၾကတယ္။
နည္းေသးတယ္ ထင္ရင္ အိႏၵိယျပည္ သြားေတာင္းၾက။ ဟိုမွာ သံုးေထာင့္ ခုႏွစ္ရာ မကဘူး။


 ေမွာင္ခို လမ္းေၾကာင္း ကေန ေရာက္လာတယ္ ဆိုၾကပါစို႔၊ မင္းတို႔ ဘုရားစင္ေပၚ မွာ သူရႆ       တီဆိုတဲ့
အ႐ုပ္ ကေလး ႐ွိတယ္။ ပိဋကတ္ သံုးပံု သူက ေစာင့္တယ္တဲ့။  တိပိဋကဆရာေတာ္ေတြ အလကားျဖစ္ သြားေရာ။ 


ေၾသာ္- ဒုကၡ--

သူရႆ      တီ ဘယ္က လာသလဲ သိလား။  ဗမာျပည္ မွာ ေမြးတဲ့ နတ္ သမီး မဟုတ္ဘူး။
သူ႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ က ပန္ဂ်ပ္မွာ ေမြးတာ။ ပန္ဂ်ပ္ဆိုတာ သိလား။  အိႏၵိယျပည္ အေနာက္ပိုင္း ပါကစၥတန္ အေ႐ွ႕ပိုင္းစ္ နယ္ စပ္ ဟိုဘက္ တစ္ျခမ္း ဒီဘက္တစ္ျခမ္း။  အဲဒီ မွာ ပၪၥရယ္ အာပရယ္ ေပါင္းစပ္ထားတာ။
အဲဒါကို ပန္စာပ လို႔ တြဲဖတ္တယ္။ ကုလားသံ နဲ႔ ဖတ္ေတာ့ ပန္ဂ်ာပ လို႔ ျဖစ္တယ္။
 


ပၪၥ က ငါးခု၊ အာပ က ျမစ္ ၊ၿမစ္ငါးစင္း ႐ွိတဲ့ အရပ္ ကို ပန္ဂ်ာပ လို႔ ေခၚတာ။ အဲဒီျမစ္ငါးစင္း ထဲမွာ ဆရဆြတၱီ ဆိုတဲ့ ျမစ္႐ွိတယ္။ ဗမာလို ဖတ္ေတာ့ “သူရႆ      တီ” ေပါ့။  အဲဒီျမစ္က နတ္သမီးပဲကြ။
 

အိႏၵိယျပည္ မွာ အာရီယန္ ဆိုတဲ့ လူေတြ  အေျခခ်ၿပီး အေစာဆံုးေနတာ။ အဲဒီ ပန္ဂ်ပ္မွာေနတာ အာရီယန္ေတြ  ဘယ္က စတာလဲ သိလား။ အာရီယန္ေတြ ေကာ့ေကး႐ွပ္ ေတာင္တန္ႀကီးက
ဆင္းလာခဲ့တဲ့ အေကာင္ေတြ။

ေကာ့ေကး႐ွပ္ ေတာင္တန္းႀကီး က ဘယ္နား႐ွိလဲ။ ပဲခူး႐ုိးမ မွာ မ႐ွိဘူး။ shan mountain  ႐ွမ္းေတာင္ တန္း မွာ လည္း မ႐ွိဘူး။ ကက္စပီယန္ ပင္လယ္နဲ႔ ပင္လယ္နက္ အၾကား ၊ မာက္ဖက္ နား ေဂ်ာ္ဂ်ီယာျပည္ နယ္ထဲမွာ ႐ွိတယ္။

႐ု႐ွားျပည္ ရဲ႕ ေတာင္ဘက္ စြန္းေပါ့။ အဲဒီ က လူေတြကို “အာရီယန္” လို႔ ေခၚတာ။

သူတို႔ေတြ ဆင္း ဆင္း လာၾကတာ ေတာင္တန္းက  တစ္ႏွစ္လံုး ေရခဲ၊ စားစရာ က မ႐ွိ၊
အဲဒါနဲ႔ အေ႐ွ႕ ဆင္းတဲ့ေကာင္ က ဆင္း၊  အေနာက္ ဆင္းတဲ့ ေကာင္က ဆင္း၊  အေ႐ွ႕ ဘက္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္ ဆင္းတဲ့ ေကာင္က မ်ားတယ္။


အုပ္လိုက္ အုပ္လိုက္ ကြၽဲ အုပ္ေတြ၊ ႏြား အုပ္ေတြ၊  သိုး အုပ္ေတြ၊ဆိတ္ အုပ္ေတြ နဲ႔ ဆင္းသြား ၾကတာ။
အဲလို ကြၽဲ၊ ႏြား၊ ဆိတ္၊ သိုးနဲ႔ သြားတဲ့  ဒီ လူအုပ္ေတြ ကို ကာေရဗီယန္ ေခၚတာ။
 

ကာေရဗီယန္ ဆိုတာ ေမာ္ေတာ္ကားနာမည္ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ အုပ္ လိုက္ႀကီး ဆင္းလာ ၿပီးေတာ့ေၿမထဲပင္လယ္ ကမ္းနားတစ္ဝိုက္ သဲကႏၲာရေတြထူတဲ့  အရပ္ေတြမွာ အေျခခ်ေနခဲ့ၾကတယ္။
 

ဒီ ကေန႔ မင္းတို႔ သိတဲ့ အီရန္၊ အီရတ္ ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြ ကို အဲဒီ လူေတြ ထူေထာင္ ခဲ့ၾကတာ။
အဲဒီ ဆိတ္အုပ္ေတြ သိုး အုပ္ေတြနဲ႔ အေ႐ွ႕ကို  ဆက္လက္ ခ်ီတက္ေတာ့ အာဖဂန္ နစၥတန္ျဖတ္ၿပီး၊
ပါကစၥ တန္ျဖတ္ၿပီး အေ႐ွ႕ဘက္ ခ်ီတက္ၾကတယ္။
 

အာဖဂန္ တို႔ ပါကစၥတန္ တို႔ ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြ ေပၚတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ႏွစ္တစ္ေထာင္ကို မ႐ွိေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ တိုတိုေျပာစို႔... ျမစ္ ငါးစင္း႐ွိတဲ့ အရပ္ ကို ေရာက္တာ အေနာက္ဘက္ ကေန
သူတို႔ ျဖတ္လာခဲ့ သမွ် လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဟာ သဲေတြ ခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ ျမစ္ငါးစင္း႐ွိတဲ့ အရပ္လည္း ေရာက္ေရာ ဧရာဝတီ လို ျဖစ္ေနတာ။
 

နယ္ေျမ တစ္ခုလံုးက စိမ္းစို ညိဳေနတဲ့ အရပ္ဆိုေတာ့ လူတို႔ Settle အေျခ ခ်ေနၾကတာ။
“ဒီေလာက္ စိမ္းစို လွပ စရာျဖစ္တဲ့ ဒီေျမႀကီးကို  ဘယ္သူမ်ား ဖန္ဆင္းခဲ့ သလဲလို႔”ေတြးၿပီး ဖန္ဆင္း႐ွင္
႐ွာေတာ့ ျဗဟၼာ သြားေတြ႕ေရာ။
 

တကယ္ေတာ့ ျဗဟၼာ ကို ဘယ္သူ မွ ျမင္တာ မဟုတ္ဘူး။  စိတ္ကူး နဲ႔ သူတို႔ ေဖာ္ထုတ္တာ ဆိုေတာ့--
Brama created this word ျဖစ္ေတာ့တာ။


ဟာ... ေတာ္ေတာ္ၾကာ က်ေတာ့   ဒီေလာက္ သန္းေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာေနတဲ့  ဒီ ကမၻာ Who preserved?,who maintained? ဘယ္သူ ထိန္းထားလဲ ဆိုၿပီး maintainer  (ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္သူ) ကို သူတို႔ ႐ွာၾကျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ သြားေတြ႕တယ္။
 

Vishnu is the maintainer. ေနာက္က်ေတာ့ မုန္တိုင္းေတြ တိုက္လို႔ ေသၾကျပန္ေရာ ။ ေရလွ်ံ လို႔ ေသၾကျ ပန္ေရာ။  ေတာမီးေတြ ေလာင္လို႔ ေသၾကျပန္ေရာ။
 

ဟာ... Who destory this world? destroyer (အဖ်က္ သမား) ဘယ္သူလဲ။  Shiva- ႐ွီဝ ေပါ့။
Shiva destroy this world. အဲဒီ Brama ရယ္၊ Vishnu ရယ္။  Shiva ရယ္ကို ရတနာသံုးပါးတဲ့။ သူတို႔ေတြ သတ္မွတ္လိုက္ၾကတာ။ မင္းတို႔ ငါတို ႔မွာလည္း ရတနာသံုးပါး ႐ွိတယ္ ဆိုေတာ့
Similar ျဖစ္ေနတယ္။ အဲေလာက္ လွတဲ့ ကမၻာႀကီး ကို ဖန္ဆင္းတဲ့
● Brama (ျဗဟၼာ)ရယ္...
●စာင့္ေ႐ွာက္တဲ့ Vishnu (  ဗိႆႏိုး      )ရယ္....
●ဖ်က္ဆီးတဲ့ Shiva (႐ွီဝ)ရယ္...
ဒီ ဘုရားႀကီး သံုးဆူ ကို ပူေဇာ္ဖို႔ ပူေဇာ္ တဲ့ နည္းစနစ္ေတြကို ေရးတယ္။ အဲလို ပူေဇာ္တဲ့ က်မ္းေတြဟာ
“ယဇုေဗဒ”ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္။  ပူေဇာ္တဲ့ေနရာမွာ ဂါထာ မႏၲရားေတြ ရြတ္နည္း၊ ဖတ္နည္းေတြ ကို ေရးသားတဲ့ က်မ္းက  “ေသာမေဗဒ”ကုလားလို (႐ွာမေဗဒ)လို႔ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ေဗဒ သံုးခု လို႔ လာတယ္။
 

ဒို႔ ပိဋိကတ္သံုးပံုနဲ႔ လာဆင္တူေနျပန္တယ္။ အဲဒီေတာ့.. . သူရႆ      တီ ဆိုတဲ့ျမစ္က ေတာင္ႀကိဳေခ်ာက္ ၾကား ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္စြယ္ေတြ ကိုျဖတ္ၿပီး ေရစီးေတာ့ နိမ့္ တစ္လွည့္ျမင့္ တစ္ လွည့္နဲ႔ ေရစီး တယ္။ ေလ ေလးလည္း အတိုက္မွာ အဲဒီ ေရစီးက ထြက္လာတဲ့ အသံဟာ ဂီတ သံနဲ႔ တူတယ္။
ဂီတ သံေလး လိုလို သီခ်င္း ဆိုေနတဲ့ အသံေလး လိုလိုေပါ့။
 

ဒီေတာ့ အသံ ႐ွိတဲ့ ဒီျမစ္ ကို “သရဝတီ” ကေန အသံေျပာင္းေတာ့ “သူရႆ       တီ” ျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ။
မႏၲာန္ေတြ ဂါထာေတြ ေရးသား သီကံုးၿပီးေတာ့  စာအုပ္ ကေလးျပဳစုေတာ့ အဲဒီ စာအုပ္ က သာမေဗဒ ျဖစ္ လာတယ္။
 

ဒီေတာ့.. . အဲဒီျမစ္ငါးစင္း ႐ွိတဲ့ လူေတြ ကို  ဗမာေခၚ ေခၚရင္ “ပန္ခ်ာပီ” ျဖစ္လာ တာေပါ့။
ဒီ အသံေကာင္းတဲ့ ဒီျမစ္ ကို ေစာင့္ေ႐ွာက္တာ နတ္သား လား၊ နတ္သမီး လား.... ဟုတ္ၿပီ နတ္ သမီးျဖစ္ရမယ္။ ျမစ္ကေလး ကလည္း လွ၊ အသံေလး ကလည္း သာတယ္ေပါ့။ 

အဲဒါ နဲ႔ နတ္သမီး ပံုေလးကို စိတ္ကူး နဲ႔ ေရးကာ ျမစ္ထဲ ဆိုေတာ့ ဘဲေလးေတြ သြားေနတာ ကို ဘဲေလးေပၚမွာ  နတ္သမီးေလး တင္ၿပီး စိတ္ကူး နဲ႔ ေရးလိုက္ၾကေရာ ဆိုေတာ့....
`သူရႆ        တီ´နတ္ သမီး ဆိုၿပီး အဲဒီမွာ ေမြးတာ။ သရဝတီျမစ္၊ ပန္ဂ်ပ္မွာ ေမြးတာ။ ဟိႏၵဴကုလားေတြ စိတ္ကူး နဲ႔ ေမြးထုတ္ တာေနာ္။ တကယ္ ေမြးတာေတာ့ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာေပါ့။


သူရႆ       တီ ဘယ္သူျမင္ဖူး သလဲ။  ဘယ္သူ မွ မျမင္ဖူးဘူး စိတ္ကူးတာ။ ျဗဟၼာ ဖန္တီးသတဲ့။
ဘယ္သူေျပာလဲ... ဘယ္သူ ျမင္ဖူး သလဲ။ ဘယ္သူမွ မျမင္ဖူးဘူး။  Nobody see but they are imagine.
ဗိႆႏိုး  ေစာင့္ေ႐ွာက္ တယ္တဲ့။
 

ဘယ္သူေတြ မ်ား ဗိႆႏိုးနဲ႔ ျဗဟၼာကို  ေတြ႕ဖူးလိုက္ သလဲ။  မေတြ႕ဖူးၾကဘူး။ အဲဒီ လို စိတ္ကူးနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္တဲ့
ဘာသာေရးမ်ိဳး ကို Imaginary religion လို႔ ေခၚတာ။
 

မင္းတို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ဝါဒမ်ိဳး ကို ႀကိဳက္သလား။  လက္ေတြ႕ဝါဒ မ်ိဳးကို ႀကိဳက္သလားေမးရင္
မင္းတို႔ အေျဖ ႐ွင္း႐ွင္း ထုတ္ႏိုင္မွာေပါ့ ဟုတ္လား။ အဲဒါေၾကာင့္ လက္ေတြ႕က်က် မ်က္ေတြ႕က်က်
လူနဲ႔ ထိေတြ႕ၿပီးေတာ့ စနစ္က် တဲ့ ဘာသာတရားကို ယံုၾကည္ လက္ခံခြင့္ ရတဲ့ ဒီ ဘဝဟာ
ဘဝေကာင္း တစ္ခုပဲ လို႔ အားလံုး  နားလည္ၾကေစခ်င္ ပါတယ္။


အင္း... ဟုတ္ၿပီ ဆိုေတာ့ သူရႆ       တီ အေၾကာင္း ဆက္ရေအာင္။ သူ ဘယ္မွာ ေမြးလဲ၊ ပန္ဂ်ပ္က သူရဝတီ ဆိုတဲ့ ျမစ္ထဲ ေမြးတဲ့ နတ္သမီး။ သူ ဗမာျပည္ ေရာက္လာတာ  ဘယ္ လမ္းေၾကာင္း က ေရာက္လာ သလဲ။
 

အဲဒီေကာင္မေလး ဗီဇာ မပါဘူးကြေနာ္  Without visa နဲ႔ ေရာက္လာတာ။ ဗမာေတြ ရဲ႕ ႏွလံုးသား ထဲကို ဒီေကာင္မေလး  ဝင္ေအာင္ ဘယ္သူ က စထည့္ သြားမွန္း မသိပါဘူး။  ပိဋကတ္ သံုးပံုေစာင့္ နတ္သမီး ဆိုၿပီးေတာ့ လုပ္လိုက္ၾက တာဟာ ဘုရား စင္ေပၚ သူ တက္ထိုင္ တယ္။
 

ဒါတင္ မကဘူး၊ တင္ပလႅင္ ခ်ိတ္ၿပီး ၊ ဒူးႀကီးေဖာ္ ထိုင္ေနတဲ့ လူႀကီးလည္း ဘုရားစင္ေပၚ ေရာက္ လာတယ္။
ဟာ... ဘုရား ရဲ႕ ေဘးမွာ ေရာက္ေရာက္ လာ  တက္တက္ လာ ၾကတာ။
ဟာ... ဒီဘက္ က သူရႆ      တီဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး တက္ လာၿပီ။
ဟာ... ဒီဘက္က ဦး႐ွင္ႀကီးႂကြလာၿပီေပါ့။
ဟာ... ဟိုဘက္က ကြမ္ရင္ လည္း ေရာက္လာေပါ့။
(ဗမာ လည္း တ႐ုတ္ နဲ႔ ေပါင္းစပ္ ကာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာ သြားၿပီေလ) ေနာက္လည္း ဆက္ေပါင္းၾကဦး မွာပဲ
ဆိုေတာ့ ကြမ္ရင္ကို လည္း ေနရာေပးရမယ္။  သူလည္း ဘုရားစင္ေပၚ တက္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. . ျမတ္စြာဘုရား ေျပာသာ  မေျပာတာ၊ သူၾကည့္ေနတာ
 

“တက္လာ ကုန္ၿပီ ငါ့ေဘးနား မွာ ဟိုေကာင္၊ ဒီေကာင္ေတြ တက္လာၾကတာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနၿပီ။ ငါ ဘယ္ေန႔ ဆင္းေပး ရမလဲ”လို႔ ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနၿပီ။ ေျပာခ်င္တာက သတိထားၾကဖို႔။
တကယ့္ ဗုဒၶဘာသာ အႏွစ္ သာရ မေပ်ာက္ဖို႔ရန္ အတြက္ အဲဒီ စိတ္ကူးယဥ္ ဘာသာေရးေတြ
မလႊမ္းမိုး ဖို႔ရန္ အေရးႀကီးတယ္။
 

Realistic Teaching နဲ႔ Imaginary Teaching ကို ဂဃနဏ သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကပါ။


-【သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး  ေဒါက္တာ အ႐ွင္ဉာဏိႆရ    】
(CHARACTER IS POWER 2 တရားေတာ္မွ-)
 

( မူရင္းဓမၼဒါနအလွဴရွင္ - ကိုလွိဳင္တိုး)
【Posted By Young Buddhist's Association】


No comments:

Post a Comment