အေဖက ကၽြန္ေတာ္တို ့ညီအကို နွစ္ေယာက္ စလံုးကို ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့ ေအာက္ပါ အတိုင္း ဆံုးမခဲ့ ပါသည္။
သားတို ့ အခုအခ်ိန္က စျပီး ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္ကို စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါနွစ္ျပီး အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ ၾက ပါ ။ အဲ့ဒါဆိုရင္ နွစ္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာ သားတို ့ဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ သူေတြျဖစ္လာၾကလိမ့္မယ္ ။
ဥပမာေျပာရရင္ ျမွားတစ္စင္းနဲ ့ဗဟိုစြဲ ေအာင္ပစ္တဲ့ လူလိုေပါ့ ေလ့က်င့္မႈသာ အခ်ိန္ခ်ိန္ မွန္မွန္လုပ္ အာရံု စူးစိုက္မႈလည္း ရွိ တဲ့အတြက္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ မွာ သားတို ့ပစ္လိုက္ တဲ့ျမွားဟာ ေသျခာေပါက္ဗဟို ကိုစြဲမွာပဲ ။
ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ျမန္ျမန္ ခ်မ္းသာခ်င္သူ မို ့ အေဖ့စကား ကိုနားမ၀င္ခဲ့ပါ ။ အေပါင္းအသင္း လည္းမ်ား သူမို ့ နယ္ပယ္ အစံုမွာ လုပ္ငန္းေပါင္းစံု လုပ္သျဖင့္ ပညာ အစံု တတ္သလို ၀င္ေငြလည္းေကာင္း ခဲ့သည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္ ညီကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လို မဟုတ္ ပထမဆံုး ပံုနွိပ္တိုက္တြင္ ၀င္လုပ္သည္ ထို ့ေနာက္ စာစီ စာရိုက္ စာျပင္အလုပ္မ်ားကို က်ိဳးက်ိဳးစားစား သင္ယူသည္ ။
ရသည့္ လခေငြ ကိုလည္း ေသေသျခာျခာ စုသည္ ။ ကြန္ပ်ဳတာေတြေပၚ လာေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီစာရိုက္ နွင့္ မိတၱဴဆိုင္ ကေလး ဖြင့္လိုက္သည္ ။ တျဖည္းျဖည္း လုပ္ငန္းက အဆင္ေျပလာသျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာနွင့္ တြဲစပ္ကာ ဓါတ္ပံုလုပ္ငန္းပါတြဲလုပ္သည္ ။
၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ ေယာက္နွင့္ ရွယ္ယာေပါင္းကာ ဂ်ပန္မွ လာေသာ ဓါတ္ပံု ကူးစက္ၾကီ း၀ယ္ျပီး ဓါတ္ပံု ကူး ေဆး ခ်ဲ ့ ပံုေဟာင္းျပင္ စသည္ျဖင့္ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ ့ခဲ့ရာ နွစ္အနည္းငယ္ အတြင္း ေအာင္ျမင္ လာျပီး အလုပ္သမား မ်ားစြာနွင့္ ဆိုင္ခြဲမ်ား ပါဖြင့္နိုင္လာသည္ ။တေျဖးေျဖး ခ်မ္းသာလာသည္ ။
ကၽြႏ္ေတာ္ကေတာ့ ၀င္ေငြထြက္ေငြ စာရင္းဇယား မရွိ ပိုက္ဆံ စုဖို ့လည္းစိတ္ကူး မရွိ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း စံုနွင့္ ဘီယာဆိုင္ KTV အရက္ဆိုင္ အနွံ ့ေရာက္သည္ ။ မိန္းမလွေလးမ်ားကို ထည္ လဲတြဲသည္ ။ ေဘာ လံုးပြဲ ၂ လံုးထီ ၃လံုးထီ မ်ားကိုလည္း ထိုအေပါင္းအသင္း မ်ားနွင့္ ရွယ္ယာ၀င္ ဒိုင္ကိုင္ လိုက္ေသးသည္ ။
ေငြရွာနိုင္တုန္း ေလာင္းကစားနိုင္တုန္း မို ့ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ ေပ်ာ္မဆံုးျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားကား ကၽြန္ေတာ္ ကံေကာင္းေနခ်ိန္မ်ား ပင္တည္း ။ ကၽြန္ေတာ္ ကံဆိုးခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ နလံမထူေတာ့ အ ရက္ေသာက္ပါမ်ား သျဖင့္ အသည္းေျခာက္ကာ လူက တစ္အားပိန္လာျပီး မ်က္နွာၾကီး ကေဖါလာသည္ ။
အစားကလည္း ဘာမွ စားလို ့မရေတာ့ ။ ရွိတဲ့ပိုက္ဆံ ကလည္းေဆးဖိုးနွင့္ ကုန္ျပီ ။ဒီၾကားထဲ ေရာဂါ အတြက္ေသြး စစ္လိုက္ေတာ့ HIV ဘယ္လိုမွ အဖတ္ဆည္မရေတာ့ ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ တြင္ေငြ မရွိေတာ့ စြန္ ့ခြါသြားၾကျပီ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကုတင္နေဘးတြင္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေနသူ ကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဥပကၡာျပဳခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ့္ညီေလး ဇနီးေခ်ာေလးနွင့္ ခ်စ္စရာ သမီးေလး တစ္ေယာက္ပါေတြ ့လိုက္ရသည္ ။
လူၾကီး နွစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေျခ အေန ကိုသိသျဖင့္ စိတ္မေကာင္းေသာ မ်က္နွာမ်ားနွင့္ သမီးေလးကေတာ့ တီတီတာတာ ေမးခြန္း ထုတ္ေနသည္ ။
" ဦးဦးေနေကာင္းလား " ကၽြန္ေတာ္က အားယူျပီးျပံဳးျပလိုက္ပါသည္ ။ သမီးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ျပံဳးျပ သည္ ။ သမီးေလး ၏အျပစ္ကင္းစင္ေသာ မ်က္နွာေလးကိုျမင္ရေတာ့ ခံစားေနရေသာ ေ၀ဒနာမ်ား ပင္ေမ့ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ သြားသည္။
"ဘာမွမစိုးရိမ္ပါနဲ ့အကို ကၽြန္ေတာ္ အကို ့ေရာဂါေတြကိုေပ်ာက္ေအာင္ ကုေပးမယ္ ။ပိုက္ဆံကုန္ ခ်င္ သေလာက္ကုန္ပါေစ " ။။ ဟုတ္ပါတယ္ အကို ညီမလည္း အကို ့ကိုဂရုစိုက္ပါ့မယ္ ။ အကိုသာစိတ္ဓါတ္ မက်ပါနဲ ့။။ ညီျဖစ္သူဇနီးေမာင္နွံ ၏စကားမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြန္အားမ်ားတက္ေစပါသည္ ။
သို ့ေသာ္ လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္သိေနျပီမို ့ ေခါင္းပဲညိတ္ျပလိုက္ ပါသည္ ။ ထိုစဥ္ကၽြန္ေတာ့္ညီ ၀ယ္လာေသာ စာအုပ္ထဲမွ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္ေနသံသည္ သမီးေလးႏႈတ္ဖ်ား မွေပၚထြက္လာ သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္နားစိုက္ေထာင္ေနမိသည္ ။ " ပညာျပည့္၀ နွလံုးလွေသာ္ ကိစၥၾကီးငယ္ ေဆာက္သဖြယ္လွ်င္ က်ဥ္းက်ယ္ ထြင္းေဖါက္ ျဖတ္ေတာက္လိုရာ ျပီးနိုင္စြာ၏ " ေၾသာ္ မာဃေဒ၀ လကၤာထဲက စာပိုဒ္ေလးပါလား ။
ထိုစာပိုဒ္ေလး ကိုၾကားေတာ့ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေသာ အေဖ့ကိုျပန္လည္ေအာက္ေမ့သတိယ မိသည္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ညီကေတာ့ တစ္ခုတည္းေသာ ၀ါသနာ ပါသည့္ပညာရပ္ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ သင္ ယူတတ္ေျမက္ ခဲ့သျဖင့္ ဗဟိုဆြဲေအာင္ပစ္နိုင္ေသာ ျမွားသမားလို ေအာင္ျမင္မႈေတြ ဆြတ္ခူးနိုင္ ခဲ့ျပီ ။
ကၽြန္ေတာ္သာ ဘာပညာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မတတ္ပဲ နယ္ပယ္စံုတြင္ ပညာစံုသင္ယူခဲ့ သ ျဖင့္ ျမွား အစင္းေပါင္းမ်ားစြာ က ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၼာကိုယ္ အတြင္းသို ့ ေရာဂါေပါင္းစံု အျဖစ္ စူး၀င္ျခင္း ကိုခံစားေန ရေပျပီ ။
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္ပါသည္ ။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေလး လုပ္နိုင္တာ တစ္ခုပဲရွိေတာ့သည္ ။ မ်က္စိကို စံုမွိတ္ကာ ဘုရားကို အာရံုျပဳလိုက္ျပီး ဘ၀ကိုရင္း အသက္ကိုနွင္း ျပီး ရယူခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ့ အမွားသခၤန္းစာ မ်ားကို ဖတ္မိသူတို ့ သိရွိ ဆင္ျခင္နိုင္ၾကျပီ း အားျပင္းတဲ့ ျမွားတစ္စင္းနဲ ့ ဗဟိုစြဲေအာင္ ပစ္ခတ္နိုင္သည့္ အေကာင္းဆံုးေလးသမားမ်ား ကဲ့သို ့ ဘ၀ကိုထူးထူး ခၽြန္ခၽြန္ေအာင္ျမင္ သူေတြ ျဖစ္ၾက ပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းေနမိပါေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment