ေသြးတုိးေရာဂါ ႏွင့္ ေလစာ

စာေရးသူ ၏ ေဆးခန္း သို႔ လွ်ာေလးၿပီး စကား မပီသူ ခပ္ဝဝ အမ်ိဳးသမီး လူနာ တစ္ဦး ေရာက္လာ ပါ သည္။  သူသည္ အသက္ (၅၀) ေက်ာ္ ႐ိွၿပီ။ သူဘာျဖစ္ခဲ့သည္ ကို သူ႔ဖာသာ မေျပာႏိုင္။ နံေဘး မွ ပါလာ သူ မိသားစု ဝင္ တစ္ဦးက ေျပာျပ ရပါသည္။ 

နံနက္ေစာေစာ (၃) နာရီ ခန္႔က အေပါ့ထ သြားရင္း ေခါင္းထဲမွ မူးၿပီး လဲက် မလို ျဖစ္ခဲ့ သည္။ ေဆာင္း တြင္းျဖစ္ ၍ ေအးေနေသာ အခ်ိန္ လည္း ျဖစ္သည္။ အိမ္သားမ်ား သိ၍ အခ်ိန္မီ အိပ္ယာေပၚသို႔ တြဲေခၚ ၾကသည္။ လဲမက်ပါ။ သို႔ေသာ္ သူမ စကားေျပာေသာ အခါ လွ်ာလိပ္ၿပီး စကား မပီေတာ့ေၾကာင္း ေျပာ ပါသည္။ 


နံနက္ လင္းခ်ိန္ တြင္ ေဆးခန္း တစ္ခုတြင္ ေသြးေပါင္ ခ်ိန္ၾကည့္ေသာ အခါ ေသြးတိုး တက္ေနေၾကာင္း ေျပာ ပါသည္။ အေပၚေသြး ၁၈၀ (မီလီမီတာ/ျပဒါး) ေအာက္ေသြး ၁၂၀ (မီလီမီ တာ/ျပ ဒါး ) ႐ိွေန သျဖင့္ ေသြးတိုး က်ေဆး ထိုးေပး လိုက္သည္ ဟု ေျပာပါသည္။
 
ေသြးတိုးေရာဂါ သည္ အငန္ စားမွသာ တိုးသည္ မဟုတ္။ အေအး ပတ္လွ်င္လည္း တိုးတတ္ ပါသည္ ။ ေရခ်ိဳး မွား၍၊ ေလတိုက္ ထဲတြင္ အိပ္မိ ၍၊ ပန္ကာေလ၊ အဲယားကြန္း အေအး လြန္ကဲျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ေသြးေၾကာ မ်ား အေအးပတ္ ၍ က်ဳံ႕ၿပီး ေသြးေပါင္ တက္လာ တတ္ပါသည္။ 

လွ်ာေလး (လွ်ာေလျဖတ္) သြားသူ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ၏ ရာဇဝင္ကို ေမးျမန္းၾကည့္ေသာ အခါ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ မွစၿပီး လူဝ လာၿပီး ေသြးတိုး ဝင္လာသည္။ ေသြးက်ေဆး ကို စြဲမစားပါ။ ေခါင္းမူးသည့္ အခါ စားသည္။ ပိုၿပီး ဝလာမွာ စိုးသျဖင့္ အဆီ မ်ားေ႐ွာင္သည္။ 

ဝက္သား၊ အမဲသား ေျခေလးေခ်ာင္း ေ႐ွာင္သည္။ အခ်ိဳေ႐ွာင္သည္။ ေသြးခ်ိဳ၊ ဆီးခ်ိဳ ဝင္မည္ စိုးသျဖင့္ အစပ္ႏွင့္ အခါး ကိုသာ မ်ားမ်ား စားသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ျဖစ္မယ့္ ညက ညစာ ဘာစားမိ သလဲ ဟု ေမးေသာ အခါ  ပံုမွန္ ထမင္းဟင္းပဲ စားသည္ ဟု ေျပာသည္။ ဘာဟင္းႏွင့္ စားလဲ ေမးေသာအခါ ၾကက္သားဟင္း၊ အသီး အ႐ြက္ေၾကာ္ အနည္းငယ္ စားသည္ဟု ေျပာသည္။ 

သင့္ေသာ အစာမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အျခား ဘာမ်ား စားမိေသးလဲ ေမး မွ ၾကက္ဟင္းခါး သီးေၾကာ္လည္း ပါသည္ ဟု ေျပာပါသည္။ ေသြးတိုး ႐ိွသူ အေတာ္မ်ားမ်ား သည္ အငန္ေ႐ွာင္ ရမည္။ ဆားေ႐ွာင္ ရမည္ကို သိၾက ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးေသာ အျခားေ႐ွာင္ရန္ ႐ိွေသးသည္ ကို မသိၾကပါ။ 

ထိုအရာ မွာ ေလစာျဖစ္ပါသည္။ ေလစာေၾကာင့္ ေသြးတိုး လွ်င္ အငန္စား မိ၍ ေသြးတိုးသည္ထက္ ပို၍ ဆိုးတတ္ ပါသည္။ အာယုေဗၺဒ ေဆးပညာ ၏ အလိုအရ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္း ေသြးမ်ား စီးဆင္းေနျခင္း မွာ ေလတြန္းအားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ 

ဝါေယာ ဓါတ္၏ တြန္းကန္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေလစာ (ဝါေယာစာ) စားေသာ အခါ နဂိုေသြးတိုး အခံ႐ိွ သူမ်ား မွာ ေလတြန္း အားေၾကာင့္ ပို၍ ေသြးတက္ လာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေဆာင့္တက္ ခဲ့လွ်င္ ဦးေႏွာက္ထဲ မွ ေသြးေၾကာေပါက္သည္ အထိ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ထို အမ်ိဳးသမီးႀကီး ၏ ညစာတြင္ ပါဝင္ေသာ ၾကက္ဟင္းခါးသီး မွာ အခါး အရသာ ႐ိွေသာ ေလ စာျဖစ္သည္။ ေခြးေတာက္ ႐ြက္၊ တမာ ႐ြက္၊ ၾကက္ဟင္းခါး သီး၊ ေၾကာင္လွ်ာ သီး၊ ကင္းပံု သီး စသည္တုိ႔ မွာ ခါးေသာ အရသာ ႐ိွေသာ ေလစာမ်ား ျဖစ္သည္။ 

 ေလတိုး ပြားၿပီး တြန္းကန္ေစသျဖင့္ ေလတိုး (ေသြးတိုး) ေစေသာ အစာ မ်ားျဖစ္သည္ ကို သတိ ၿပဳၾကေစခ်င္သည္။ မူလ ေသြးတိုး အခံ ႐ိွသူသည္ ေသြးက်ေဆး လည္း ပံုမွန္ မေသာက္၊ ၾကက္ဟင္းခါး သီးကဲ့သို႔ ေလစာ စားမိေသာအခါ ေသြးေပါင္ တက္လာသည္။ ညအိပ္ေနစဥ္ က ဘာမွမျဖစ္ေသး။ အေပါ့ အပါးသြားရန္ အျပင္ထြက္ေသာ အခါ အေအးပတ္ၿပီး ေသြးေၾကာ မ်ား က်ဳံ႕ေနသျဖင့္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ပိုတက္လာသည္။

 ေသြးေပါင္ တက္ျခင္းသည္ ႏွလံုး မွေသြးကို ပို၍ ညႇစ္ပို႔ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ညႇစ္အားေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ အတြင္းမွ ေသြးေၾကာ ငယ္ေလးမ်ား ေပါက္ထြက္ သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာလည္း ညႇစ္ အားေၾကာင့္ ေသြးေၾကာ နံရံ မွ အဆီခဲ၊ ေသြးခဲ တို႔ ပတ္ေမ်ာ ပါသြားၿပီး ဦးေႏွာက္ အတြင္းပိုင္းတြင္ သြားေရာက္ ပိတ္ဆို႔ လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ေလျဖတ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

ၾကက္ဟင္းခါးသီး ကို ႀကိဳက္လြန္း လို႔ ငယ္ငယ္ေလး ထဲက စားလာတာ၊ အခုမွ ဘာေၾကာင့္ လာၿပီး ေလျဖတ္ ရသလဲဟု ေမးစရာ ႐ိွပါသည္။ ငယ္ငယ္ တုန္းက ေသြးေၾကာ မ်ား၏ အေန အထားမွာ ယခု အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ အေန အထားႏွင့္ မတူပါ။ ပလပ္ စတစ္ ပိုက္ မ်ားကို ၾကည့္ပါ။ ဝယ္ယူ သံုးစြဲခါစ က အသစ္ျဖစ္၍ ေပ်ာ့ေျပာင္း သည္။ ေရတြန္းအား ကို ခံႏိုင္သည္။

 သို႔ေသာ္ ႏွစ္ၾကာလာေသာ အခါ ထုိ ပလပ္စတစ္ ပိုက္မ်ားသည္ မာေၾကာ လာသည္။ ႂကြတ္ဆတ္ လာသည္။ ေရယိုၿပီး စိမ့္သည့္ ေနရာ မ်ား ႐ိွလာသည္။ ေရဖိ အားျပင္းထန္ လွ်င္ ပိုက္ကြဲ သြားႏိုင္သည္။ ဤ သေဘာပင္။ ႏွလံုးေသြးေၾကာႏွင့္ ေသြးလွည့္ အဖြဲ႕၏ သေဘာ မွာ အသက္ႀကီး လာလွ်င္ ဒဏ္ မခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ 

အေအးပတ္ မွ မဟုတ္။ အပူ လြန္ကဲလွ်င္၊ ပင္ပန္း လွ်င္၊ စိတ္တုိေဒါသ ထြက္လွ်င္ ႐ုတ္တရက္ လဲက် သြားႏိုင္သည္။ ေလျဖတ္ သြားႏိုင္သည္။ ေလျဖတ္သူ၊ လဲက်သူ မွန္သမွ်ကုိ ေလ့လာ ဆန္းစစ္ ၾကည့္ေသာ အခါ ထုိသို႔ မျဖစ္မီ နာရီ အနည္းငယ္ အတြင္းက သူတို႔ သည္ ေလစာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ကို စားထား ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေတြ႕႐ိွရပါသည္။

ေသြးတိုး ၍ ေလျဖတ္ျခင္း မ်ားတြင္ ခႏၶာကိုယ္ ၏ ဘယ္ျခမ္း ေလျဖတ္ျခင္း၊ ညာျခမ္း ေလျဖတ္ျခင္း၊ ပါး႐ြဲ႕ေလျဖတ္ျခင္း မ်ား ႐ိွသကဲ့သို႔ ခႏၶာကိုယ္ မွာ အေကာင္း ပကတိ လႈပ္႐ွားႏိုင္ေသာ္ လည္း စကားမပီ၊ မေျပာႏိုင္ေတာ့ သည့္ လွ်ာေလျဖတ္ျခင္း လည္း ႐ိွပါသည္။

 ျဖစ္ခဲေသာ္ လည္း အမ်ား အျပား ေတြ႕ရဖူး ပါသည္။ ဘယ္သန္ သူမ်ား ဘယ္ျခမ္း ေလျဖတ္လွ်င္ စကား မပီ၊ လွ်ာပါ ႐ြဲ႕ေစာင္းၿပီး ေလျဖတ္ေလ့ ႐ိွပါသည္။ မသန္ သည့္ အျခမ္း ကို ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေပးျခင္း၊ တုိင္းရင္းေဆး အေၾကာျပင္ ပညာ တို႔ႏွင့္ ျပဳျပင္ ကုသေပးျခင္း တို႔ႏွင့္ ျပန္၍ ေကာင္းႏိုင္ေသာ္လည္း လွ်ာကို အေၾကာျပင္ ၍ မရပါ။ 

လွ်ာပြတ္ေဆး ကို အားကိုး ရပါသည္။ အေနာက္တိုင္းေဆး တြင္ လွ်ာပြတ္ေဆး မ႐ိွပါ။ တိုင္းရင္းေဆး က ဤေနရာ တြင္ အားသာခ်က္႐ိွသည္။

 နန္းတြင္း လွ်ာပြတ္ေဆး သည္ ျမန္မာ ဘုရင္ လက္ထက္ က နန္းသံုးေဆးျဖစ္ၿပီး တုိင္းရင္းေဆး အမွတ္ (၃၂) ဟု သတ္မွတ္ ထားသည္။ ၎ေဆး တြင္ အဆိပ္ပင္ မ်ားျဖစ္ေသာ ဆီမီးေတာက္ဥ၊ ကိုယ္ရံႀကီးဥ၊ ပဒိုင္းျမစ္၊ မွ်ားဆိပ္ စေသာ အစြမ္းထက္ သည့္ ေဆး အမယ္မ်ား ပါဝင္သည္။ 

အဆိပ္ ပင္ေလာ၊ ေဆးပင္ေလာ အဆိပ္ သည္ ဆရာ့ လက္ေရာက္လွ်င္ ေဆးျဖစ္သည္ ဟု ဆိုႏိုင္ေလ သည္။ အျခား ဆရာကိုင္ ေလျဖတ္ လွ်ာပြတ္ေဆး မ်ားလည္း ႐ွိသည္။ လွ်ာ႐ြဲ႕ျခင္း၊ လွ်ာတိုျခင္း၊ စကား မပီျခင္း၊ သြားရည္ မထိန္းႏိုင္ျခင္း မ်ားကို ေ႐ွးျမန္မာ တိုင္းရင္းေဆး ဆရာႀကီး မ်ားက ႏိုင္နင္း ပိုင္ႏိုင္စြာ ကုသႏုိင္ခဲ့ ၾကပါသည္။

ေလစာ မ်ား အေၾကာင္း ကို ဆက္လက္ တင္ျပရလွ်င္ . . .
  “အခါး ဟူသမွ် ေလ ဓါတ္ႂကြ၊ မူလ ပ်က္စီးရာ ေခြးေတာက္ တမာ၊ ေၾကာင္လွ်ာ ၾကက္ဟင္းခါး ဝက္သား လက္ဖက္ မတြဲ ဖက္၊ တစ္ခ်က္ မွတ္ၾကပါ”
ဟူေသာ လကၤာႏွင့္ အညီ ေလစာ ကို တစ္ေန ႔တည္း ႏွစ္မ်ိဳး စားမိျခင္း၊ တစ္ႀကိမ္ တည္း ႏွစ္မ်ိဳးေရာ စားမိျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ေလျဖတ္ႏိုင္ သည္ကို တင္ျပလိုပါသည္။ 

ဝက္သား သည္ ေလစာျဖစ္သည္။ ေသြးတိုးႏိုင္ သည္။ ဝက္သား စားသည့္ေန႔ တြင္ ၾကက္ဟင္းခါး သီး ခ်က္ မစားရ။ ေခြးေတာက္႐ြက္ ဟင္းခ်ိဳ မေသာက္ရ။ ေၾကာင္လွ်ာသီး ခ်က္မစားရ။ လက္ဖက္ (အခါး မညႇစ္ပဲ) မစားရ။ တမာ႐ြက္ မစားရပါ။ 

စားမိလွ်င္ တစ္ေန႔တည္း ေလစာႏွစ္မ်ိဳး ထပ္မိၿပီး ေသြးတုိး (ေလတိုး) တက္ၿပီး ေလျဖတ္ျခင္း၊ ဦးေႏွာက္ ေသြးေၾကာျပတ္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ႐ိွသူမ်ား သည္ အခါး စားမီလွ်င္ ဆီးခ်ိဳ သက္သာမည္ ထင္ၿပီး တစ္ေန႔တည္း အခါးႏွစ္မ်ိဳး စားမိလွ်င္ ေသြးတိုးၿပီး ေလျဖတ္ႏိုင္ ပါသည္။ ဆီးခ်ိဳ ထိန္းေဆး မ်ားကို ကၽြမ္းက်င္သည့္ ဆရာဝန္ ၏ ၫႊန္ၾကား ခ်က္ အတိုင္းသာ စားသင့္သည္။ 

အခါး စားလြန္းလွ်င္ ေလစာျဖစ္ၿပီး ေသြးတိုးေရာဂါ ပါ ထပ္တိုး လာႏုိင္ပါသည္။ နရသုခိ က်မ္းတြင္ “ယားယံျခင္း ကား ေလကင္း မွတ္ရာ” ဟု မိန္႔ ဆိုခ်က္႐ိွ သျဖင့္ ယားနာေရာဂါ၊ အေရျပား ေရာဂါ ႐ိွသူမ်ား လည္း ေလစာ၊ အခါး ဓါတ္မ်ား မစားသင့္ပါ။ 

အရသာ ခါးလွ်င္ ေလွ်ာ့စား၊ ေ႐ွာင္စား သင့္ပါသည္။ ေသြးယားေရာဂါ Alergic ႐ိွသူမ်ား လည္း ေလစာ စားလွ်င္ ေရာဂါျပန္ ထေလ့႐ိွေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ဖုန္၊ ၾကက္ေမႊး၊ ငွက္ေမႊး၊ စူး႐ွေသာ အနံ႔၊ ဓါတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ အနံ႔မ်ားေၾကာင့္ Alergic ထသည္ ကို သိၾကေသာ္လည္း ေလစာေၾကာင့္ ေသြးယားေရာဂါ ထသည္ ကို သိသူနည္း သျဖင့္ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေသြးတိုးေရာဂါ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ႐ိွသူအားလံုး ေလစာ ကို သတိထား စားရန္၊ တတ္ႏိုင္ သမွ် ေ႐ွာင္စား ရန္၊ ေလွ်ာ့စား ရန္ႏွင့္ အထူး သတိျပဳရန္ မွာ တစ္ေန႔တည္း၊ တစ္ႀကိမ္တည္း မွာ ေလစာႏွစ္ မ်ိဳးဆင့္၍ မစားမိၾက ရန္ သတိျပဳၾက ဖို႔ အသိေပး ေရးသားလိုက္ရပါသည္။


မုျဒာ

From.....LY's HealthCare Collection