"ဗုဒၶ ၿမတ္စြာ သာသနာ ေရာင္၀ါ ေနထက္ လင္းေစေသာ၀္"

ႏုိက္ကလပ္ အတြင္းမွာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ႀကီးထားကာ မတင့္မတယ္ ျပဳလုပ္ ေနၾကတာကုိ ျမင္ရတဲ့ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ား၊ ခဲခဲရင္းရင္း ဘ၀နဲ႔ရင္းၿပီး ပင့္ယူ ပူေဇာ္ခဲ့ပုံ မ်ား ကုိ ေဖၚၾကဴး ထားပါတယ္၊ အားက်ဘြယ္၊ အတုယူဘြယ္၊ သာဓုေခၚဘြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ၿမဳိ႕ရဲ ႔စားေသာက္ ဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္မွာ ျမန္မာ အလုပ္သမားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ဆူရွီ လိပ္ရင္း ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ေတြ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနရွာတယ္။ သူ႔ဘ၀ သူ႔အခက္ အခဲ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အတြက္ ဘုရားသာ အားကုိး ရာရွိ ေတာ့တယ္လုိ႔ သူယုံ ၾကည္ထားလုိ႔ပါ။

သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ဆုိတာ ၾကြယ္၀ခ်မ္း သာဖုိ႔ သူေ႒းျဖစ္ဖုိ႔ ဘ၀ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ အတူလက္တြဲၿပီး သာယာတဲ့ ဘ၀ခရီး ေလွ်ာက္လွမ္း ႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတဲ့ လူငယ္တုိ႔ သဘာ၀ ရွိတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ လူငယ္နဲ႔ မလုိက္ ကိုယ့္ ေျခအေနနဲ႔ မတတ္ႏုိင္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ တစ္ခု သူ႔မွာရွိေနလုိ႔ပါ။

သူ႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ဆုိတာ ၂၀၁၀ ခု၊ ၾသဂုတ္လ က စတင္ခဲ့ တာပါ။ သူ အလုပ္လုပ္တဲ့ စားေသာက္ဆုိင္က လူသုံးရာေက်ာ္ စားႏုိင္တဲ့ ဆုိင္ႀကီးပါ။ အာရွ အစားအစာ မ်ဳိးစုံ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္စာ ျဖစ္တဲ့ ဆူရွီ ဌာနမွာ ရန္မ်ဳိးေအာင္ က ဆူရွီ လိပ္ရသူပါ။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ အလုပ္က အျပန္ ေရမုိးခ်ဳိးၿပီး အနားယူ ေနခ်ိန္မွာ ႏုိက္ကလပ္ သြားခ်င္ တဲ့ စိတ္ေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါးလဲ ၀ါသနာပါသူ မဟုတ္ေတာ႔လုိ ့သြားခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ မၿဖစ္ခဲ့တာလည္း ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီေန ့ေတာ့ ဘာေႀကာင့္ လုိ႔ရယ္ မသိ သြားခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းျပျပ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။

မေတာ္ပါဘူး ဆုိၿပီး တီဗြီၾကည့္လုိက္ ပုတီးစိတ္ လုိက္နဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ ဖုိ႔ ႀကဳိးစားခဲ့တယ္။ မရဘူး၊ မသြားရ မေနႏုိင္ေလာက္ ေအာင္ ၿဖစ္ေနတယ္။ ကဲ ဒီေလာက္ေတာင္ ရွိရင္သြားမယ္ ဆုိၿပီး ဘယ္သူမ ွမေခၚ ဘယ္သူမွ မတုိက္တြန္းပဲ သြားခ်င္လွတဲ့ ဆႏၵကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ႏုိက္ကလပ္ ဆုိလုိ ့ အျခားဆုိင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ ဆုိင္ပါ။ ေန႔ခင္းမွာ စားေသာက္ဆုိင္ လုပ္ၿပီး ည၁၀-နာရီေက်ာ္မွ ၂-နာရီအထိ ႏုိက္ကလပ္ အျဖစ္ ဖန္တီး ျပင္ဆင္ လုိက္တာပါ။ 

 

ဆုိင္ထဲေရာက္ သြားရင္ပဲ “ဘုရား-- ဘုရား--”လုိ႔ေရရြတ္ တမ္းတမိၿပီး တအံ့တၾသ ေငးေမာ ၾကည့္ေနမိ တယ္။ တဖက္ နံရံမွာရွိ ေနတဲ့ (၁၀)ေပခန္႔ ရွိတဲ့ ဘုရား ဆင္းတုေတာ္ႀကီးကုိ သူအလုပ္လုပ္ တုိင္း ျမင္ေန က်ပါ။ ဆုိင္မွာ အလွအပ အျဖစ္ ထားတယ္လုိ႔ပဲ သူနားလည္ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းမ်ဳိး ျမင္ရ လိမ့္မယ္ လုိ႔ သူမေမွ်ာ္ လင့္ခဲ့ဘူး။ ခုေတာ့ ဘုရားခမ်ာ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ျမဴးတူး ေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ ကာမ ေမွာင္ေတာထဲမွာ သီတင္းသုံးေတာ္ မူေနရရွာတယ္။

 

 

 လူငယ္ လူရြယ္ (၁၀၀) ခန္႕တုိ႔က ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ၀န္းက်င္မွာ ဖုိမ အစုံစုံ ယစ္မူး အ ဟုန္ျဖင့္ အစြမ္း ကုန္ ျမဴး တြန္႕ေနၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ေရွ႕တည့္တည့္ (၁၀) ေပခန္႔အကြာမွ ခုံေပၚမွာေတာ့ လက္တစ္၀ါးခန္႔ အ၀တ္ေလးမ်ား ဖုံးအုပ္ထားတဲ့ ညဥ့္ငွက္မ ေလးမ်ားက သူတုိ့ ကုိယ္အလွ သူ႔တုိအက ေတြနဲ ့ ကာမေမွာင္ ကုိ ေမွာင္သည္ ထက္ ေမွာင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနျပန္တယ္။

ဘုရား ေနာက္ေၾကာ နံရံမွ ထြက္လာတဲ့ မွိတ္ခ်ီ ဖြင့္ခ်ီ ေရာင္စုံ မီးဆလုိက္ မ်ားက ဘုရား ဦးေခါင္းေတာ္ ေဘး ၀န္းက်င္ ကုိျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ညဥ့္ငွက္မ ေလးမ်ားရဲ႕ကုိယ္ အလွကုိ ျမင္သာေအာင္ ထုိးျပ ေနျပန္တယ္ေလ။ ဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖင့္ ထုိးျပေနသလုိ စီမံထားေလ သလားေတာ့မသိ။ 

 

ဆင္းတု ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက “ငါဘုရား အဇပါလ ေညာင္ပင္ေအာက္ သီတင္းသုံးစဥ္က မာရ္နတ္ ရဲ႕သၼီးမ်ား ျဖစ္တဲ့ တဏွာ၊ ရတီ၊ ရာဂါ တုိ႔ညီမ သုံးေယာက္က ငါဘုရားကုိ လာျဖားေယာင္းဖူူးတာ တစ္ခါပဲ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီ အျဖဴမေလးေတြက ညတုိင္း လာျဖားေယာင္းေနပါလား ” လုိ႔ ေတြးထင္ေတာ္ မူေလ မလား မသိ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေတာ့ ဘုရားႀကီးအတြက္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ေမာင္မယ္ အစုံမ်ားကုိ တုိးေ၀ွ႔ၿပီး ဘုရား အနီးခ်ဥ္းကပ္ သြားခဲ့တယ္။ အလား--လား-- ပုိဆုိးပါလား။

စကပ္ေလး တုိနန္႔နန့္ နဲ႔ မိန္းကေလး က ဘုရားခုံ ေပၚ ထုိင္ၿပီး ဘုရားေပါင္ေတာ္ ကုိ သူ႔ေပါင္ နဲ႔ ထိထုိင္ ကာ စတုိင္ က်က်နဲ႔ အရက္ခြက္ ကုိ ကုိင္လုိ႔၊ တစ္ခ်ဳိ႕ က ဘုရားေျခေတာ္ လက္ေတာ္ေတြေပၚ မွာ အရက္ ခြက္ေတြတင္ထားျပန္တယ္။
 

ဒီထက္ ဆုိးတာက မိန္းကေလးက ဘုရားကုိ ေက်ာမွီေနၿပီး သူ႔တြဲဖက္ ေကာင္ေလးက ဘုရားေပၚလက္ေထာက္ ကာ ပူးကပ္ ပြတ္သပ္လုိ႔ ရစ္မူး ေနျပန္တယ္။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ပ်က္ ေနပုံမ်ားကုိ ၾကည့္ၿပီး ေဒါ သေတြ ေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္မိတယ္၊ ျဖစ္ႏုိ္င္ရင္ ၀ါးရင္း ဒုတ္နဲ႔ အားလုံးကုိ ေမာင္းထုတ္ ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။ မျပဳ၀ံ့ပါေပ၊“ခါက်ဥ္ေကာင္ မာန္ႀကီးေပမဲ့ ေတာင္ႀကီးကုိ တဲ့ ၿဖဳိမယ့္ႀကံ ခါးက မသန္” ဆုိသလုိ သာမန္ အလုပ္သၼားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဘာတတ္ ႏုိင္ပါမည္နည္း။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး ႀကိတ္မနုိ္င္ ခဲမရ ၿဖစ္ေနရတယ္၊ လႈပ္လႈပ္ရြရြ တြန္႔လိမ္ ပြတ္သပ္ ေနတဲ့ျမင္ကြင္း၊ ျမဴးၾကြ ဆူညံေနတဲ့ ဂီတသံ၊ ေထာင္းေထာင္းမႊန္ ေနတဲ့ အရက္နံံ႔၊ မ်က္ႏွာေတာ္ တည့္တည့္ မွာ တစ္ကုိယ္လုံး နီးပါးေပၚေနတဲ့ ကေျခသည္ မေလးေတြရဲ႕တုန္ကာ လႈပ္ကာ ျမဴဆြယ ္ျပေနတဲ့အက၊ ဒီ ၀န္းက်င္မွာ ေနရရွာတဲ့ ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ခမ်ာ စိတ္ေတာ္ ဆင္းရဲ ရွာမွာ ပဲေနာ္လုိ႕ သူ႕အေတြး သူ႕အျမင္နဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ သိပ္သနား ေနမိတယ္။ 

 

ဘုရားဆုိတာ သနားစရာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ရင္ ထဲမွာ ေတာ့ တကယ္ သနားေနမိတယ္။ ဘုရားနဲ႔ ဒီ၀န္း က်င္က လုံး၀ ဆန္႔က်င္ ေနတယ္ေလ။ ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ရဲ့ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိ စုိက္ၾကည့္ မိရာက သူ႔ရင္ ထဲမွာ “ဒါယကာေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္၊ ငါဘုရားကုိ တစ္ျခားေနရာကုိ ပင့္ႏုိင္ရင္ ပင့္စမ္းပါကြာ” လုိ႔ မိန္႔ေတာ္ မူေနသလုိ ခံစားမိျပန္တယ္။
 

 ျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ ဒီေန႔ည ဒီေနရာကုိ ေရာက္လာရျခင္းမွာ သာမန္ ေရာက္လာျခင္း မ်ဳိးမဟုတ္၊ လာခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ျပင္းျပ လြန္းလုိ႔ အေရာက္ လာခဲ့ရတာ။ ဘုရားေစာင့္ နတ္ေတြ ကမ်ား ဒီျမင္ကြင္းကုိ ေခၚျပေလ သလား မသိ။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ အေျခ အေန အရပ္ရပ္ကုိ သူ သိလုိက္ရၿပီ။ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ လူတုိင္း မွာ တာ၀န္ ရွိတယ္။ တာ၀န္ရိွ သူဟာ တာ၀န္ ကုိ သိရမယ္။ သိသည့္ အတုိင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ လူငယ္ေပမဲ့ စိတ္ထား ေသးငယ္သူေတာ့ မဟုတ္။

တာ၀န္ရွိလာရင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အဆင္သင့္၊ သာသနာ အတြက္ ဆုိရင္ ပုိလုိ႔ပင္ ၾကဳိးစား ခ်င္သူ။ ဒီကာမ အေမွာင္ အတြင္းက ဗုဒၶ ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ကုိ ပင့္ထုတ္ ရမယ့္ တာ၀န္ဟာ ငါ့တာ၀န္ လုိ႔ ဦးထိပ္မွာ တင္ ကာ ခံယူလုိက္ေတာ့ တယ္။ “ဘုရားရုပ္ပြား ေတာ္ႀကီး ကုိ ငါ ရေအာင္ပင့္မယ္”လုိ႔ု သံဒိ႒ာန္ခ် ဆုံးျဖတ္ လုိက္တယ္။ သူရဲ့ အဓိပတိ စြမ္းအား ရွိတဲ့ ဆႏၵ အလင္းေရာင္္ဟာ ဒီ၀န္းက်င္ ကာမေမွာင္ ကုိ ေက်ာ္လြန္ ကာ ေတာက္ပခဲ့ေပၿပီ။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ေနာက္ေန႔မွာ ေစာေစာ အလုပ္ဆင္းျဖစ္တယ္။ ဆူရွီ ဘားမွာ အလုပ္လုပ္ ရင္း ဆုိင္ရွင္ သူေ႒း အလာကုိ ေစာင့္ေနတယ္။ သူေ႒း ေရာက္လာၿပီး ခဏမွာ ဘုရားအတြက္ ဆႏၵျပင္းျပေနတဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ရဲရဲ ၀ံ့၀ံ့ သူေ႒း ရုံးခန္းထဲ သုိ႔ ၀င္ခဲ့ ရာ မေခၚပဲနဲ့ ေရာက္လာတဲ့ အလုပ္ သၼားကုိ သူေ႒း က ခပ္စိမ္းစိမ္း ေမာ့ၾကည့္တယ္။

“သူေ႒းကုိ ေျပာစရာရွိလုိ႔ပါ”
“ေအး-ေျပာ”
“ဒီဆုိင္ထဲက ဗုဒၶ ပုံေတာ္ႀကီး ကုိ ကြ်န္ေတာ့္ ကုိ ေရာင္းပါ၊ ဘယ္ေလာက္ေပးရ မလဲ။ ဒါမွ မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ခ မယူပဲ တႏွစ္ လုပ္ေပးပါ့မယ္”
ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ သူ့ႀကံစည္ ထားတဲ့ အတုိင္း ေဟာေဟာ ဒုိင္းဒုိင္း ေျပာခ်လုိက္တယ္။

သူေ႒း က ဒီေကာင္ မတန္ မရာ ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေလွာင္ၿပဳံး ၿပဳံးလုိက္ၿပီး ဦးေခါင္း ကုိ ျငင္သာစြာ ရမ္းျပလုိက္ေတာ ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ေခါင္းငုိက္ဆုိက္ျဖင့္ အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့ ရရွာ ေတာ့တယ္။ ေျပာဆုိ မာန္မဲ မလႊတ္လုိက္ သည္ ကုိပင္ ေက်းဇူး တင္ရမလုိ။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ အေလွ်ာ့ မေပး စိတ္ဓါတ္ မက်ခဲ့၊ ဆုိင္မန္ေနဂ်ာ အမ်ဳိးသၼီး ထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သူေ႒းကုိ ကူညီေျပာေပးပါရန္ အသနား ခံခဲ့တယ္။ မန္ေနဂ်ာ ကလဲ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ႏွစ္သိမ့္ စကားသာ ေျပာတယ္။ ရင္းႏွီးေန လို ့မန္ေနဂ်ာ ကုိေတာ့ အခြင့္သင့္ တုိင္း အကူအညီ ေတာင္းျဖစ္တယ္။ ဘာမွေတာ့ အေၾကာင္း မထူးခဲ့။ 

 

တစ္ေန႔ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ ကုိ ေျပာမိတယ္.....
" ဒီဗုဒၶ ရုပ္ပုံေတာ္က ငါတုိ႔ ့ဗုဒၶဘာသာ ေတြ အတြက္ အထြတ္ အျမတ္ ကုိးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶ၊ နင္တုိ႔ ကုိးကြယ္ တဲ့ ဘုရား ကုိ အခုလုိ မရုိမေသ မဖြယ္မရာေတြ ျပဳလုပ္ေနတာ ကုိ ေတြ႕ရင္ နင္တို. ႀကဳိက္ပါ့မလား။ ငါတုိ႔ ဗုဒၶကုိ ဒီလုိျပဳ လုပ္ေနတာကုိ ျမင္ရေတာ့ ငါ သိပ္စိတ္ဆင္းရဲ ရတယ္။ ” လို ့မေအာင့္ပဲ ခံစား မိတဲ့ အတိုင္း ေျပာခ်လုိက္မိတယ္။

သူတုိ႔ အားလုံး က ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ၾကဘူးေလ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ့ စကားေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာ ငုိင္ၿပီး ေတြေ၀ သြားတယ္။ သူေျပာ တာ အမွန္တရားပဲ လုိ႔ ယူဆသြားပုံ ရတယ္။ အသိတရား ရွိသူတုိင္း အမွန္ တရားကုိ လကၡံ ၾကမည္သာ…။ ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာလုိက္ ရလုိ႔ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရင္ထဲမွာ အနည္း ငယ္ ေပါ့သြားတယ္။ သူေ႒းကုိလဲ ေျပာျပ လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိရင္း ေက်နပ္ေနမိတယ္။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ မွာ သူေ႒းက မခန္႔ ပါပဲ အလုပ္တစ္ခု တုိးခဲ့ၿပီ္၊ အလုပ္ကုိ ေစာေစာလာၿပီး ညက ျမဴး တူး ေပ်ာ္ပါး ေသာက္စားၾက ရင္း ဗုဒၶ ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးေပၚမွာ တင္ထား ခဲ့တဲ့ အရက္ ခြက္ေတြ၊ ေပ က်န္ ေနတဲ့ အရက္ စက္ေတြ၊ ဘုရား၀န္းက်င္ မွာ စြန္႔ပစ္ သြားႀကတဲ့ အရက္ ခြက္ ေတြကုိ သုတ္သင္ ရွင္းလင္းတယ္။

ၿပီးရင္ သရဏဂုံ သုံးပါးနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ကုိးပါးကုိ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ရြတ္ဆုိၿပီး ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ တယ္၊

ဘုရားႀကီး ကို ပင့္ႏုိင္ ရပါလုိ၏ လို ့လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းမိတယ္္။ ဒါသည္ပင္ သူ႔ရဲ႕ေန႔စဥ္ အလုပ္၊ ေန႔စဥ္ ကုသုိလ္ တစ္ခုု ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ…။ ဒီလုိနဲ႔ ရက္ေတြ လေတြ ေျပာင္းခဲ့ေပမဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ ကေတာ့ ဘာမွအေကာင္ အထည္ ေပၚမလာေသး။

“ဆႏၵ၀ေတာ ကိ ံနာမကိစၥံ န သိဇၥ်တိ” ( ျပင္းထန္ေသာ ဆႏၵရွိသူသည္ ဘယ္ကိစၥမဆုိ မၿပီးသည္ မည္ သည္ မရွိ ) ဆုိသည့္ အတုိင္း ဘုရားပင့္ လုိတဲ့ ဆႏၵက ပုိလုိ ့ပုိလုိ႔ပင္ တုိးလာမိတယ္။

ဒုတိယအႀကိမ္ သူေ႒းရုံးခန္း ထဲသုိ႔ ၀င္ခဲ့မိျပန္တယ္။ “သူေ႒းကုိ ေဒၚလာ ေျခာက္ေထာင္လဲ ေပးပါ့မယ္၊ ေျခာက္လလဲ လုပ္အားခ မယူပဲ အလုပ္လုပ ္ေပးပါ့ မယ္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဗုဒၶပုံေတာ္ႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ ကုိ ေရာင္းေပးပါ” ၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ က ဒီတခါေတာ့ ပုံစံ တစ္မ်ဳိးျပင္ၿပီး ေတာင္းဆုိ လုိက္တယ္။

သူေ႒းရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ပထမ အခါလုိ မဟုတ္ေတာ့လုိ ့ရန္မ်ဳိးေအာင္ အားတက္မိ တယ္္။ မန္ေနဂ်ာ ကလဲ ေျပာထားလိမ့္ မယ္လုိ ့သူထင္ျမင္မိတယ္။ “မင္း ဒီေလာက္ေတာင္ လုိခ်င္ေနရင္ ဒီေနရာမွာ အစား ထားဖုိ႔ နဂါးႀကီး တစ္ေကာင္ ရွာေပးပါ” ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ သိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊

“ဟုတ္ကဲ့၊ ကြ်န္ေတာ္ ရွာေပးပါ့မယ္”လို႕၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ကတိ ေပးလုိက္တယ္။

အလုပ္ အားရက္တုိင္း ရန္မ်ဳိးေအာင္ နဂါး ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ေလၿပီ။

သူငယ္ခ်င္း ကုိမုိး၀င္း တုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ကလည္း ကူညီ ရွာေပးတယ္။ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ မွာ ရွိတဲ့ ဆုိင္ေပါင္းစုံကုိ အႏွံ႔ ေရာက္ခဲ့့ၿပီ။ အသိ မိတ္ေဆြ မ်ားကုိလည္း ဖုံးဆက္ စုံစမး္တယ္။ စာေရးသူထံ ကုိလည္း ဖုံးဆက္ ခဲ့တယ္ ။

“ဆရာေတာ္ နဂါးရုပ္ ႀကီးႀကီး ဘယ္မွာ ရႏုိင္မလဲ ဘုရား။”

“တရုုပ္ ဆုိင္ေတြမွာ ရွိမွာေပါ့ကြာ”လို႔ လြယ္လြယ္ပဲ ေျဖလုိက္တယ္။ အက်ဳိး အေၾကာင္းလည္း မေမးလုိက္ မိပါ။

နဂါး ရွာရင္း ေငြေျခာက္ေထာင္ အတြက္ လည္း ရွာရေသး၊ တကယ္ေတာ့ သူ႔မွာ မရွိ၊ သိမ္းထား တာေလးေတြ တြက္ ခ်က္ၾကည့္ လုိက္ေတာ့ သုံးေထာင္သာ ရွိၿပီး သုံးေထာင္ လုိေသးတယ္။ ဘုရားပင့္ဖုိ႔ သယ္ယူ စရိတ္ ကလည္း တစ္ေထာင္ ေလာက္ ကုန္လိမ့္မယ္။ ေလးေထာင္ပင္ လုိေသး၊ ဘယ္လုိ လုပ္ရ ပါ့။

 

 ေခါင္းကုတ္ လုိ႔ ႀကံေသာ္လည္း အႀကံက မထြက္။ ေခ်းးဖုိ႔ ငွါးဖုိ႔ဆုိတာလဲ မလြယ္ကူလွ။ ရွိတဲ့ပစၥည္း ၾကည့္ျပန္ ေတာ့လဲ ဆြဲႀကဳိး တစ္ကံုးနဲ ့ေမာ္ေတာ္ကား သာ ရွိရဲ ႔။ ကားကလဲ အလုပ္သြား  ဖုိ႔ အတြက္ မရွိ မျဖစ္ျပန္။ ႀကံရာ မရနုိင္ခဲ့၊ မိမိ ငွါးရမ္းေနတဲ့ ၁၀-ေပ ၁၅-ေပ အခန္းေလး ထဲမွာ ေငြေလး မ်ား ေတြ႕ လုိေတြ႕ျငား လွန္ေလွာ ေမႊေႏွာက္ ရွာမိျပန္တယ္။ ဗလာနတၳိ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါေပ။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဇြဲမေလွ်ာ့ ဆႏၵမပ်က္၊ ဘုရား အတြက္ ဘ၀ကုိ ပင္ ေပးဆပ္ ခ်င္ ေပးဆပ္ရပါေစ၊ ငါျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္လုိ ့ဆုံးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္ရာ ကားကုိ ေရာင္းမယ္၊ အိမ္နဲ ့အလုပ္က ေလးမုိင္ ပဲေ၀းတာ၊ လမ္းေလွ်ာက္ သြားမယ္။ ဘုရား အတြက္ပဲ ဒီေလာက္ေတာ့ ဒုကၡခံရမွာေပါ့။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ကုိယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ကုိယ္ သိပ္ေက်နပ္မိတယ္၊ ပီတိျဖစ္မိတယ္။ 

 

ခက္ခက္ခဲခဲ အိပ္သြန္ ဖာေမွာက္ ဒါနေျမာက္ေအာင္ လွဴဒါန္း တဲ့ ေစတနာဟာ အလြန္ အက်ဳိးႀကီး တယ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္ မွာကတည္းက ၾကားခဲ့ဖူး နာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်ဳိးကုိ သူမေမွ်ာ္၊ ကာမအေမွာင္ အတြင္းက ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ပင့္ထုတ္ႏုိင္ဘုိ႔ သာ အဓိကေမွ်ာ္မွန္းခ်က္။

အလုပ္ အားရက္မွာ နဂါးရွာ ထြက္ရင္း ကားအေဟာင္း ေရာင္း၀ယ္ တဲ့ ဆုိင္ေတြ ကုိ သူ႔ကား ေစ်းႏႈန္း စုံစမ္း တယ္။ ေရႊဆုိင္မွာ သူ႔အေမ ေပးထားတဲ့ အျမတ္တႏုိး ဆြဲႀကဳိး ကုိလဲ ေစ်းစုံ စမ္းလုိက္ တယ္၊ ႏွစ္ ခုေပါင္း လုိက္ေတာ့ ေလးေထာင္ေက်ာ္ ေလာက္ ရမယ္ေလ။ ဟုတ္ၿပီ၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ သိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ၊ ဘာမွ ပူစရာ မလုိေတာ့။ ဟန္က်လုိက္ပုံက နဂါးကုိလဲ ေတြ႔လုိက္ျပန္ေသး၊ ၇-ေပခန္ ႔ရွိတဲ့ နဂါးႀကီး ေတာင္ ပံႀကီး နဲ႔ လွမွလွ၊ သူေ႒းေတာ့ သိပ္သေဘာ က်လိမ့္မည္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ေပ်ာ္မဆံုးေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္းကုိ မုိး၀င္း ကုိ ပုခုံးကုိ လက္သီးနဲ႔ ထုိးၿပီး.....

“ေအာင္ၿပီကြ”လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္္မိတယ္။

ေနာက္ရက္ အလုပ္ ဆင္းေတာ့ ၀တၱရား မပ်က္ ဘုရားႀကီး ကုိ သန္႔ရွင္း ပူေဇာ္ၿပီး ဘုရား ရဲ႕လက္ေတာ္ကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ နဲ႔ တင္းက်ပ္စြာ ကုိင္ကာ “အရွင္ ဘုရားကုိ ပင့္ႏုိင္ေတာ့ မည္ ဘုရား” လုိ႔ အားပါး တရေလွ်ာက္ ထားလုိက္မိတယ္။

သူေ႒း လာေတာ့ သူေ႒းရုံးခန္း ထဲကုိ ေအာင္လံ ကုိင္ သြားသူလုိ ရႊင္လန္း တက္ၾကြစြာ ၀င္ခဲ့ျပန္တယ္။ တတိယ အႀကိမ္ ၀င္ခဲ့ျခင္းေပါ့။

“ ရန္- မင္းနဂါးေတြ႔ၿပီလား။”
“ဟုတ္ကဲ့၊ ေတြ႔ခဲ့ၿပီ၊ နဂါးႀကီးက သိပ္လွတာပဲဗ်ာ”
မင္း နဂါးက ဘယ္ႏွစ္ေပေလာက္ ရွိလဲ။”
“၇-ေပ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ"
“ငယ္တယ္ ကြာ၊ ငါက ၁၀ ေပ အထက္နဂါးပဲ လုိခ်င္တယ္”

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ေအာင္လံ ကုိ အခ်ဳိးခံ လုိက္ရၿပီ။ ေခါင္းငုိက္ဆုိက္ျဖင့္ ထြက္ခဲ့ ရျပန္ၿပီ။ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ၿပီထင့္…။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ဆူရွီဘား မွာ ထုိင္ကာ ငုိင္ေနမိတယ္၊ ဘာလုပ္ ရမလဲလုိ ့စဥ္း စားေနမိတယ္။ ဆုိင္ေပါင္း စုံ ေရာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္လို ့၁၀-ေပေလာက္ႀကီးတဲ့ နဂါး မရွိဘူး ဆုိတာလဲ သူသိ ထားၿပီး ျဖစ္သား။ ဇာတ္လမ္း ကေတာ့ ၿပီးေလၿပီ.. ။

ဒါေပမဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အရွဳံးမေပးခ်င္ ဆက္လက္ ႀကဳိးစားခ်င္တယ္။ လမ္းစလဲ မျမင္။ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ ရွာႀကံ စဥ္းစား ဆင္ခ်င္ မိျပန္တယ္။ ေခါင္းထဲ မွာ ဉာဏ္အလင္းေရာင္ ေပၚလာတယ္။ “ဟုတ္ၿပီ - ဘုရားမွ တစ္ပါး အားကုိးရာ မရွိဘူး၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ေတြကုိ ရြတ္ပြားၿပီး သစၥာဆုိမယ္” လို႔ ့မ်က္စိလယ္ လမ္းေပ်ာက္ေနသူ လမ္းမွန္ ေတြ႔သလုိ အရမ္း အားတက္သြားတယ္၊

ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဆုိရင္း ဆူရွီလိပ္ ေလေတာ့တယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ တစ္ေယာက္ ဂုဏ္ေတာ္ ေပါက္ေလ မလား၊ လူေပါက္ ေနသူလုိ႔ ထင္ၾကေလ မလား မသိ၊ တခ်ိန္လုံး ဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ သာရြတ္ေနေတာ့တယ္။ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ ကားေမာင္းရင္းလဲ ဂုဏ္ေတာ္ ရြတ္၊ ေစ်းသြား ေစ်း ၀ယ္ျပန္ရင္လဲ ဂုဏ္ေတာ္ရြတ္၊ ခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္း အိမ္မွာေနရင္းလဲ ဂုဏ္ေတာ္ရြတ္ ၊ တစ္ခါတရံ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ၿပီး လွ်ာပင္ ပူလာတဲ့ အထိျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ 

 

ဒီအထဲ အလုပ္ကလဲ ပူလာေပၿပီ၊ သူ႔ ဆူရွီဘားတြင္ အလုပ္ သၼား သုံးေယာက္ လုပ္ေနရာမွ အျခားႏွစ္ေယာက္ ကို စီးပြားေရး မေကာင္း ဟုဆုိကာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ျဖဳတ္ပစ္ လုိက္ရာ၊ သုံးေယာက္ တာ၀န္ကုိ တစ္ေယာက္ တည္း လုပ္ေနရ ေတာ့တယ္။ မၿပီးေသး ဘူးလား၊ ၾကာလွ ခ်ည့္လားလို႕လဲ မၾကာ မၾကာ အေအာ္ ခံရ၊ အဆူခံရ ျပန္တယ္။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ စိတ္ညစ္ လာၿပီ၊ အလုပ္ က ႏွစ္ဆေလာက္ ပုိပင္ပမ္း၊ ေဟာက္လုိက္ ဆူလိုက္ တာ ကလဲ ေန႔ စဥ္လုိ ျဖစ္ေနေတာ့ အလုပ္ ထြက္ေတာ့မယ္ လုိ႕စိတ္ကူး မိတယ္၊ မျဖစ္ေသးပါ၊ ဘုရားႀကီးကုိ ထားခဲ့ လုိ႔ မျဖစ္ေသးပါ၊ ဘုရားႀကီး ကို တစ္ပါတည္း ပင့္ႏုိင္မွ ငါထြက္ေတာ့ မယ္လုိ ့စိတ္ဒုန္းဒုန္း ခ်ကာ ပင္ပမ္္း သမွ်၊ ဆူ သမွ်ေတြကို သည္းခံၿပီး ဂုဏ္ေတာ္ ေတြကိုသာ အဖန္ဖန္ ရြတ္ပြားေနေတာ့တယ္။ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ ေအာက္တုိဘာလ ေနာက္ပုိင္း သုိ႔ ပင္ေရာက္ ခဲ့ေပၿပီ။ ဘုရားႀကီး ၀န္းက်င္ မွာ ျမဴး တူးေပ်ာ္ပါး ကေနၾကဆဲ၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ လည္း ဘာရန္မွ မေအာင္ႏုိင္ရွာ ဂုဏ္ေတာ္သာ ရြတ္ေနဆဲပင္။

တစ္ေန႔တြင္ သူေ႒း ရဲ ့ဖခင္ အဖုိးႀကီး ဆုိင္ ကုိေရာက္ လာတယ္၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အလုပ္လုပ္ ေနရာမွ ထြက္ လာၿပီး အဖုိးႀကီး ကုိ ရုိရုိေသေသ ျပင္ဆင္ေကၽြးေမြး ျပဳစုတယ္။ အဖုိးႀကီး ကုိ ေမတၱာပုိ ့တယ္၊ အဖိုးႀကီး မျပန္ မခ်င္း စူးစူး စုိက္စုိက္ ပုိ႔ ေနမိတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ အစြမ္း ေမတၱာပန္း တို႔က အခ်ည္းအႏွီး မျဖစ္ပါေပ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို႔ရဲ အား အေကာင္းဆုံး လက္နက္မ်ား ပင္ မဟုတ္ပါလား။ လက္နက္ေကာင္း ေတြ ရွိပါ လွ်က္ မသုံး တတ္လွ်င္ ေအာင္ပြဲဆင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ကေတာ့ သူပုိင္လက္ႏွက္မ်ားျဖင့္ ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနေပၿပီ။

ေနာက္ တစ္ပတ္ေလာက္ မွာ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ေမြးေန႔ ေရာက္လာတယ္္၊ ႏုိ၀ဘၤာလ ၂ ရက္ေန႔ေပါ့၊ ဆုိင္ ကုိ ေစာေစာ လာၿပီး ျပဳလုပ္ ေနၾကျဖစ္တဲ့ ဘုရား ဆင္းတုေတာ္ႀကီး ကုိ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္တယ္။ ပါလာတဲ့ ပန္းစည္း ကုိ ေမြးေန႔ ကုသုိလ္ အျဖစ္ ဘုရားရဲ႕ လက္ေတာ္ ထဲ ကပ္လွဴၿပီး ၀တ္ျပဳ ဂုဏ္ေတာ္ပြား ဆုေတာင္း ပါ တယ္၊ ဆုေတာင္း ရေပမဲ႔ အားသိပ္ မရွိလွပါဘူး၊ သူ႔ ခံစားခ်က္ အတုိင္း ဘုရားႀကီး ကုိ သနား စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနမိတယ္။ 

 

ဒါေပမဲ႔ ဆင္းတုေတာ္ႀကီး ရဲ ့မ်က္ႏွာေတာ္ မွာ ခါတုိင္းေန႔ထက္ ၾကည္လင္ ေတာက္ပေနတယ္ လုိ ့ရန္မ်ဳိးေအာင္ ထင္ေနမိတယ္.. ။ ဘုရား ၀တ္ျပဳၿပီး အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ သူေ႒းေခၚတယ္ ဆုိလို ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ လန္႔သြားတယ္။ ငါ့မ်ား အလုပ္ျဖဳတ္ေတာ့ မွာလားဆုိတဲ့ အေတြးက ပဌမဆုံး ၀င္လာခဲ့ တယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ သူတုိ႔ ဆုိင္မွာ စီ္းပြားေရး အရ အဓိက ထားတဲ့ ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ထုတ္ ယူဖုိ႔ ႀကဳိးစားခဲ့ၿပီ။ 

 

ဘာသာေရး ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဖန္တီး သူလုိ႔လဲ ထင္ျမင္ႏုိင္တယ္။ ဓါတ္ပုံ ရုိက္ခြင့္ မရွိ တဲ့ ႏုိက္ကလပ္ အခ်ိန္ မွာလဲ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဓါတ္ပုံေတြ ခုိးရုိက္ ခဲ့ၿပီ။ သူ ရည္ရြယ္ တာက ဘုရားႀကီးကုိ ငါ ပင့္လုိ႔ မရႏုိင္ခဲ့ ရင္ ဓါတ္ပုံေတြျပၿပီး အကူအညီ ေတာင္းမယ္ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ ရုိက္ေနတာပါ။ ဒါကုိ အေစာင့္ေတြျမင္ၿပီး သူေ႒းအား တုိင္ေကာင္းတုိင္ ေပလိမ့္မယ္္။

သူတုိ႔ အျမင္ေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ အျပစ္ရွိသူ တစ္ေယာက္ပါ။ ဒီဆုိင္မွာ မရွိသင့္ သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါကုိ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အသိ၊ သိလုိ႔လည္း မာဖီးယား လုိ အင္အားႀကီး တဲ့ သူေတြမုိ႔ ငါ့ကုိ ရန္ျပဳ ေလမလား ဆုိၿပီး သတိႀကီးစြာ နဲ႔ ေနခဲ့ရတယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ မွာ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္္ နုိင္တယ္္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ ထားၿပီးသား.. ။

ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ ့သူေ႒း ရုံးခန္္းထဲ ၀င္ခဲ့ ရျပန္တယ္။ ဒါ စတုတၳ အႀကိမ္ပါ၊ ဒီ တစ္ခါေတာ့ သူေတာင္းဆုိ ဖုိ႔ ၀င္လာျခင္း မဟုတ္၊ အမိန္႔နာခံ ဖုိ႔ ၀င္လာျခင္းပါ၊ ေနာက္ဆုံး စီရင္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေလမလား။ ရင္ တထိတ္ ထိတ္နဲ႔ေပါ႔။

သူေ႒းက ခ်ဳိသာေသာ မ်က္ႏွာနဲ႔
“ရန္-လာ၊ ထုိင္”လုိ ့ႀကဳိဆုိႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာသြားတယ္။
သူေ႒းက သူ႔ကုိ ၿပဳံးရႊင္စြာၾကည့္ၿပီး
 

“ရန္- မင္း လုိခ်င္တဲ့ ဗုဒၶႀကီး ကုိ မင္း ယူလုိ႔ ရၿပီ။”
“ဟာ-တကယ္လား”ရန္မ်ဳိးေအာင္ အရမ္း ၀မ္းသာ သြားကာ၊ ထခုန္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ပင္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
သူေ႒းအား လက္အုပ္ ခ်ီကာ “ေက်းဇူးတင္ လုိက္တာဗ်ာ”လုိ႔ လွဳိက္လွဳိက္ လွဲလွဲ ဆုိမိတယ္။
 

သူေ႒းက ဆက္ေျပာတယ္
“ဒီေကာင္ေလး ဆုိရင္ ေပးလုိက္ ပါလုိ႔ ငါ့ အေဖက ေပးခုိင္း တာေႀကာင့္ ေပးတာပါ။” လုိ႔ သူ႔ ဖခင္ရဲ႕သေဘာ ထားကုိ ပါရွင္းျပေတာ့။
“ေၾသာ္- ဟုတ္လား၊ အန္ကယ္ ကုိလဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာေပးပါဗ်ာ။ အရမ္းကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”
ရန္မ်ဳိးေအာင္ သိလုိက္ပါၿပီ၊ ဂုဏ္ေတာ္ မ်ားနဲ ့့ထုံမႊန္းထား တဲ့ ေမတၱာ စြမ္းဟာ အဖုိးႀကီး ရဲ ့ႏွလုံးသားကုိ ထိမွန္ခဲ့ေပၿပီ။

ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ တုိ ့ရဲ ့ အစြမ္း အာနိသင္ ကုိလဲ ေလးေလးနက္နက္ ယုံၾကည္ မဆံုးေတာ့..။ သဗၺညဳတ ဘုရားရွင္ သည္ သုံးေလာက တြင္ အေအာင္ျမင္ဆုံး အျမတ္ဆုံး။ ဗုဒၶ ၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ထုံမႊန္း ထားသူ မွာလည္း ကုိယ့္ပမာဏ အလုိက္ ေအာင္ျမင္ ရမည္ မွာမုခ်..။

ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ မိမိ ဘ၀ တုိးတက္ေရး အတြက္ ထုိ အားကုိးရာ လက္နွက္ေကာင္း တစ္ခုကို ယုံၾကည္ ခ်က္ အျပည့္ျဖင့္ လကၡံ ရရွိလုိက္ေပၿပီ။ ၀မ္းသာလြန္း၍ သူငယ္ခ်င္း ကုိမုိး၀င္း ကုိလဲ အေႀကာင္းစံု ဖုန္းဆက္ ကာ ရည္မွန္းထားသည့္ အတုိင္း ကားႏွင့္ ဆြဲႀကဳိးကုိ အတူသြားေရာင္းရန္ ရက္ခ်ိန္း လုိက္ေတာ့ တယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ ေျခလွ်င္ သြားရမည့္ ဒုကၡကုိ သူမျမင္၊ ဘုရားႀကီး ပင့္ႏုိင္ေရး ကသာ အဓိက ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္။

ကုိမုိး၀င္း ကမူ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ဒုကၡကုိျမင္ကာ သနားကရုဏာ ျဖစ္ေနတယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ့ေ စတနာ သဒၶါ ေတြ ကုိလည္း ေလးစား ေနမိတယ္။ ခ်ိန္းတဲ့ ရက္မွာ ကုိမိုး၀င္း အိမ္မွာ ဆုံၾကတယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ က ျဖစ္ခဲ့တာေတြ၊ ကားေရာင္း မဲ့ အစီအစဥ္ေတြ ကုိ အားရ ၀မ္းသာနဲ႔ ေျပာျပတယ္။ ကုိမုိး၀င္းက မွတ္ ခ်က္ေပးတယ္“ရန္မ်ဳိးေအာင္-မင္းမွာ လည္း ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး၊ လူပဲ က်န္ေတာ့တာ ပါလား” 

 

ရန္မ်ဳိးေအာင္ အားရပါးရ ရယ္လုိက္တယ္၊ ဒီ စကားကုိ သိပ္ သေဘာက် သြားပုံရကာ “ဟုတ္တယ္ ကုိမုိး၀င္း၊ လူပဲ က်န္ေတာ့တယ္၊ လူလဲ ဘုရား ကၽြန္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါေစ၊ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔က တစ္ သံသရာလုံး သားကၽြန္ မယားကၽြန္ ျဖစ္ခဲ့ရတာဗ်၊ ဘုရားကၽြန္ ျဖစ္ခြင့္ ရခဲ ပါတယ္ဗ်ာ။” အရြယ္နဲ႔ မလုိက္တဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ စကားေၾကာင့္ ကုိမိုး၀င္း အံ့ၾသသြားကာ “ေကာင္းပါတယ္ကြာ၊ မင့္ စိတ္ဓါတ္ကုိ ခ်ီးက်ဴး ပါတယ္၊ ေလးစားပါတယ္။ မင္းကုိ သနားလဲ သနားမိပါတယ္။ 

 

ဒုိ႔ လင္မယား မင့္ကုိ ကူညီဖုိ႔ တိုင္ပင္ ထား တယ္။ ကားလဲ သြားမေရာင္းပါနဲ႔၊ မင္းလုိတဲ့ ေငြကုိ ငါတုိ႔ ေခ်းေပး ပါ့မယ္။” “ဟာ- တကယ္။ ၀မ္းသာ လုိက္တာဗ်ာ” ဟုေျပာေျပာဆုိဆုိ ကုိမုိး၀င္းကုိ ဖက္ ကာ ေ၀ွ႔ရမ္း လုိက္မိတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူ မေဘဘီ က အသင့္ျပင္ ထားတဲ့ ေဒၚလာ ေလးေထာင္ကုိ ထုတ္ေပး တဲ့အခါမွာေတာ့ “ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့လဲ ေခ်ာလုိ႔ပါလား”လုိ႔ ရန္မ်ဳိးေအာင္္ ပီတိ ျဖစ္ မဆံုးေတာ့။ ေငြထုပ္ ပုိက္ၿပီး သူေ႒းရုံးခန္း ထဲကုိ ေရာက္ခဲ့ၿပီ၊ “ေငြေျခာက္ေထာင္ ေပးပါ့မယ္၊ ေျခာက္လ လည္း အခမဲ့ အလုပ္ လုပ္ ေပးပါမယ္” ဆုိတဲ့ ကတိ စကားအရ သူေ႒းအား ျခာက္ေထာင္ ေပးေခ်လုိက္တယ္။ 

 

 “မင္းမုိလုိ႔ ဒီ ဗုဒၶႀကီး ကုိ ေရာင္းေပးတာပါ၊ အရင္ကလဲ ခဏခဏ လာ၀ယ္ၾကတယ္၊ ဒုိ႔ မေရာင္းခဲ့ ပါဘူး။ ဒီဗုဒၶကုိ တရုပ္ျပည္ က မွာယူထားတာ၊ ေဒၚလာ ႏွစ္ေသာင္းခြဲ က်တယ္။ မင္းေပး တာက အစြန္း ထြက္ ေလာက္ ပဲရွိပါတယ္။”

“ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ အခုလုိ ေရာင္းေပးတဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မွာလည္း ေကာင္း က်ဳိးေတြ ျဖစ္ မွာပါ။ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္။”

အလုပ္ ကိစၥ အတြက္ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေျခာက္လ အခမဲ့ လုပ္ေပးရန္ မလုိ၊ လုပ္ခ တစ္ ၀က္ ေပးမည္၊ တႏွစ္ တိတိ လုပ္ေပး ရမည္။ တစ္နာရီ ဆယ့္ငါး ေဒၚလာျဖင့္ လုပ္ေနရာမွ ကုိးေဒၚလာျဖင့္ လုပ္ရန္ ႏွစ္ဦး သေဘာတူ လုိက္ၾကတယ္္။ ဘုရားကၽြန္ ျဖစ္လုိေသာ ရန္မ်ဳိးေအာင္.. ဘယ္လုိ အေျခ အေနပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘုရား အတြက္ဆုိ လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္လုိ ့ဘာမွ် အခက္အခဲမရွိ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ က ကတိတစ္ခု ေတာင္းဆုိ လုိက္တယ္။

ေနာင္ကုိ ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶ ရုပ္ပုံေတာ္ေတြ ဘယ္ေတာ့ မွ မထားပါ နဲ႔ ခင္ဗ်ာ၊ ဒီ ကတိ ေလးတစ္ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ကုိ ေပးပါဗ်ာ။ ”သူေ႒း က ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ၾကည့္ၿပီး ကတိေပးတယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕သေဘာထား ကုိ သူေ႒း သိေနၿပီးျဖစ္ ေပလိမ့္မယ္..။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဟာ ယခု ဘုရားဆင္း တုေတာ္ႀကီး ကုိ ႏုိက္ကလပ္မွ ပင့္ယူ ကယ္တင္ လုိက္နိုင္ သလုိ ေနာက္ေနာင္္ ဘုရား ဆင္းတုေတာ္ မ်ား အတြက္လည္း ကာကြယ္ ပူေဇာ္ နုိင္ခဲ့ၿပီေကာ… ။

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တုိင္း ရွိသင့္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ ပါေပ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဘုရားႀကီး အတြက္ ေပးဆပ္ လုိက္ရတဲ့ တန္ေၾကး မွာ နည္းလွသည္ မဟုတ္။ ေငြေၾကး ပမာဏ ဘက္ကၾကည့္ရင္ လက္ငင္း ေျခာက္ေထာင္ ေပး ဆပ္ ရသည့္ အျပင္ တစ္ႏွစ္လုံး အတြက္ လုပ္အား မ်ား ေပးဆပ္ရေသး.. ။ တစ္ႏွာရီ $ 15 ႏွဳန္းျဖင့္ တႏွစ္မွာ $ 28,800 ရရွိရာမွ တစ္ႏွာရီ $ 9 ႏွဳန္းျဖင့္ ဆုိရင္ တႏွစ္မွာ $17,280 သာရရွိေတာ့မည္။ တႏွစ္လုံး အတြက္ ေပးဆပ္ ရမည့္ ေငြမွာ $ 11,520 ရွိၿပီ၊ လက္ငင္းေပးရတဲ့ ေငြပါဆုိရင္ $ 17,520 ပင္.. ။ ဒါ့အျပင္ ဆူရီ Menu အသစ္ေျပာင္းတုိင္း ရမည့္ $ 3,000 ကုိလည္း ထပ္ေဆာင္းရ ျပန္ေသး.. ။

လူမႈေရး ဘက္ ကၾကည့္ရင္ တစ္ႏွစ္ လုံး ေျခခ်ဳပ္ မိရၿပီ၊ ဒီထက္ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္ မ်ဳိးေျပာင္းေရႊ႕ လုပ္ကုိင္ခြင့္ မရနုိင္ေတာ့ေပ။ ဒီ ထက္ဆုိးသည္ မွာ မိဘ မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ မရျခင္းပင္၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ေရာက္ေနတာ (၁၅) ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီ၊ ျပန္ခြင့္ မရတဲ့ အေျခ အေနမုိ႔ မိဘမ်ားထံ မျပန္ႏုိင္ခဲ့။ အတြယ္ အတာလည္း မရွိေတာ့ မိဘမ်ား ကို ပုိလြမ္းေနမိတယ္၊ သိပ္ေတြ႔ခ်င္ေနၿပီ။ ျပန္ခြင့္ ရရျခင္း ျပန္ မယ္လု္ိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ႀကီးလည္း ဘယ္ေတာ့ျပည့္မည္ မမွန္းသာခဲ့…။

ကံမ်ားကလဲ ဆန္း ပါဘိ၊ ဘုရားႀကီး အတြက္ သဲသဲမဲမဲ အားခဲ ႀကဳိးစားေနတဲ့ ေအာက္တုိဘာလ ကမွ ျပန္ ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ ေရာက္စ ကထဲက အားထုတ္ ခဲ့ရတဲ့ အခြင့္ အေရးႀကီး ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ပြားေနတဲ့ အခ်ိန္မွ ရခဲ့လုိ႔ ဂုဏ္ေတာ္ အစြမ္းကုိ ပုိလုိ ့ပုိလုိ႔ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီ..။ မိဘ နဲ႔ေတြ႕လုိေရးထက္ ဘုရားႀကီး ပင့္လုိေရး က ပုိအေရးႀကီးေနခ်ိန္မုိ႔ ဘုရားႀကီး ပင့္ၿပီးမွ ျပန္ေတာ့မယ္လုိ႕မိဘ ေတြ႔လုိ စိတ္ကုိ မ်ဳိသိပ္ ထားခဲ့ ရျပန္တယ္။ ဘုရားႀကီး ပင့္ၿပီးမွျပန္မယ္ေပါ့။ ခုေတာ့ ဘုရားႀကီး ပင့္ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ။ မိဘနဲ႔ေတြ႕ဘုိ႔ အေရးကေတာ့ ေ၀းခဲ့ျပန္ၿပီ။

တစ္ႏွစ္ အတြင္း မိဘမ်ား နဲ႔ မေတြ႔ႏုိင္ေလၿပီ။ ဒီ အတြက္ ရန္မ်ဳိးေအာင္ စိတ္မေကာင္းေပမယ့္၊ ဘုရားႀကီးၾကည္ညဳိ စိတ္နဲ႔ ေျဖသိမ့္္ေ နရ ေပေတာ့မယ္…။ “ကမၻာေပၚမွာ အလုပ္ခ်င္ဆုံး အလုပ္ ခုမွ လုပ္ရေတာ့ တယ္”လုိ႔ေျပာ လုိက္ေသးတယ္။ ဘုရားႀကီး ေနရာ တက် သီတင္း သုံးၿပီးေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ က စာေရးသူ ကုိ ေလွ်ာက္ထားတယ္။

စာေရးသူ အရွင္ဧသကႏွင့္ ဘုရား ဒါယကာ ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ “ဆရာေတာ္ ဟုိတစ္ခ်ိန္က တပည့္ေတာ္ ဟာ ေဆးသၼား အျဖစ္နဲ႔ ေက်ာင္း ကုိ ေရာက္လာခဲ့တယ္္၊ ခုတစ္ခါေတာ့ ဘုရားဒါယကာ အျဖစ္နဲ႔ ေရာက္ လာတာပါ ဘုရား” တဲ့။ သူ အတိတ္ကုိ သတိရ မိၿပီး အတိတ္ သမုိင္းကုိ ျပင္လုိက္ေပၿပီ။ မွန္တယ္ .. တစ္ခ်ိန္က သူဟာ ေဆး စြဲခဲ့ဖူးသူ..။ ဆူရွီ ဆုိင္ ရလုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ဆုိင္ဖြင့္သူ..။ 

 

အရြယ္က ငယ္ငယ္၊ ေငြက ရႊင္ရႊင္၊ အေပါင္း အသင္း ေတြ ကလဲ မ်ားပါဘိ၊ အေမရိကန္ မွာ လြတ္လပ္ တယ္ ဆုိၿပီး လြတ္လပ္ မႈ. ေတြကို အလြဲသုံးစား လုပ္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဆးသၼားျဖစ္ကာ ဆုိင္လည္း မရွိ၊ ေငြလည္း ဗလာ နတၳိ၊ အားကုိး စရာလည္း မရွိျဖစ္ကာ မွ စာေရးသူထံ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူူ႔ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ေဆးသၼား ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကယ္တင္ခဲ့ရတယ္၊ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ တင္ေပးခဲ့ ရတယ္။ မူလ ဓါတ္ခံ စိတ္ရင္း ေကာငး္သူမုိ႔ ျပင္ရတာ သိပ္မခက္လွ.. ။ 

 

သူဟာ လူေကာင္း ပကတိျဖစ္ယုံ မက မူးယစ္ေဆး၊ အရက္ ေသစာ အားလုံးကုိ နာက်ည္း စြာျဖင့္ စြန္႔ပယ္ ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒီဘ၀မွာ ဒီအမွားမ်ဳိး ဒီတစ္ခါပဲအျဖစ္ခံမယ္၊ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူးလုိ႔ ခုိင္မာစြာ ဆုံးျဖတ္ ထား သူလည္း ၿဖစ္ေနပါၿပီ။

ခုေတာ့ ဘုရား ဒါယကာႀကီး ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ ဘုရားႀကီး ပင့္၍ ေရာက္လာေပၿပီ။ သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး စာေရးသူ ပီတိေတြ တသိမ့္သိမ္ ့ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ ပုိးကင္းၿပီး ဖူးပြင့္လာတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးကုိ ၾကည့္ၿပီး ပီတိျဖစ္ေနတဲ့ ဥယ်ာဥ္ မွဴးလုိပင္.. ။

ဘုရားႀကီး ကလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး ပါေပတယ္၊ ေက်ာင္းေတာ္က အဆင္သင့္ ပဲ၊ ေဒၚ လာေျခာက္ ေသာင္းေက်ာ္ အကုန္ အက် ခံၿပီး ေဆာက္လုပ္ထား တဲ့ မ႑ပ္ႀကီးက ေအာက္တုိဘာ လက မွ ေဆာက္ၿပီးခဲ့ပါတယ္။

ေၾကးညဳိေရာင္ သန္းၿပီး ဉာဏ္ေတာ္ ၈-ေပရွိတဲ့ ထုိင္ေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးဟာ ၆၃ ေပ၊ ၃၆ ေပ က်ယ္၀န္း တဲ့ မ႑ပ္ႀကီး အတြင္းမွာ တင့္တယ္ သပၸါယ္စြာ သီတင္းသုံးေတာ္ မူေနပါၿပီ။

ေငြမ်ား ထုပ္ေခ်း အစစကူညီ ေပးခဲ့တဲ့ ကုိမုိး၀င္း+မေဘဘီတုိ႔ကုိ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ေက်းဇူး တင္လြန္း၍ ကန္ေတာ့) မာရ္နတ္ ရဲ႕ အသင္း အပင္း ကာမ အေမွာင္ အတြင္းမွ လႊတ္ေျမာက္ေတာ္ မူခဲ့ ၿပီး ေဗာဓိေအာင္ေျမ မွာ စံေတာ္မူေလ သကဲ့သုိ႔ ေအးၿငိမ္း တိတ္ဆိတ္ အဇူဇာ ေက်ာင္းေတာ္ ရိပ္မွာ နိဗၺာနဓါတ္ ခ်မ္းသာျမတ္ ကုိ ခံစားေတာ္မူေလၿပီ။

ဘုရား ဒါယကာ ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ ေစတနာ သဒၶါတရားမ်ား၊ အဓိပတိ ပစၥည္း စြမ္းအား ရွိေသာ ဆႏၵ ၀ီရိယ မ်ားနဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ စြမ္းအား မ်ားကုိလည္း ခ်ီးမႊန္းေလာက္ပါေပစြ.. ။ သာဓုေခၚေလာက္ပါေပစြ.. ။
ေငြမခ်မ္းသာ ေသာ္လည္း သဒၶါ စတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တရားမ်ား ခ်မ္းသာတဲ့ သူမုုိ႔ တာ၀န္ရွိရွိ တာ၀န္ သိသိျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ေပၿပီ။
 

ၿပည္ပ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ လို သာသနာျပဳလုိ သူမ်ား အမ်ားၾကီး ေပၚထြန္းႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ။ 

 

 

စာေရးသူ - အရွင္ဧသက
Posted By Shwe Mandalay  

 

 

ျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါတယ္
 

 ကြ်န္မ အီးေမလ္မွ တစ္ဆင့္ ရရွိခဲ့ဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ပုဒ္ အား ကြ်န္မ Blog ကုိ လာေရာက္ လည္ပတ္ၿပီး စာဖတ္ၾကတဲ့ စာဖတ္ သူမ်ား အတြက္ မွ်ေ၀ လိုက္ပါတယ္ရွင္။  { အကၡရာ }

 

 

From...Facebook