ေထာင္ေခ်ာက္ ကို ေရွာင္၍ ေလးညဳိ႕သံ ကို နားေထာင္ေလာ့

 

 NLD ပါတီအေနျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ ဆင္ေရး/အသစ္ေရးဆြဲေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူထု ဆႏၵခံ ယူပြဲ (သို႔မဟုတ္) NLD ေထာက္ခံသူမ်ား အေနျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး / အသစ္ ေရးဆြဲေရး အတြက္ မည္သို႔ဆႏၵသေဘာထားရွိသည္ကို ဆႏၵသေဘာထား ေကာက္ခံသည့္ ပြဲမ်ား ေဆာင္ ရြက္ေနပါ သည္။

 ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ NLD ဥပေဒ အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႔၀င္ တရားလႊတ္ေတာ္ ေရွ႕ေန ဦးကိုနီသည္ NLD ပါတီက ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ရန္ကုန္တိုင္းႏွင့္၊ ပဲခူးတိုင္း အတြင္းရွိ ၂ဝဝ၈ အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ဆႏၵ သေဘာ ထားရယူပြဲမ်ားတြင္ လိုက္လံရွင္းလင္း ေျပာၾကားလွ်က္ရွိၿပီး ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ လည္း ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေနသူ ျဖစ္ပါသည္။ 

သတင္းစာတစ္ေစာင္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိေသာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးကိုနီ၏ အင္တာဗ်ဴးကို ဖတ္ရႈခဲ့ရာ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးကိုနီ၏ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္အရ အခ်ိဳ႕ သူ မ်ား သည္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္၏ ေနာက္၀ယ္ အျခားရည္ရြယ္ ခ်က္ တစ္ခုခု ရွိေနသေလာဟု သံသယျဖစ္မိပါသည္။

 ဦးကိုနီ၏ ေျပာၾကားခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္- 

 `အဲဒါကိုသမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ေျပာ ရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရးဆြဲ ခဲ့တဲ့ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒမွာ ဗမာႏိုင္ငံ မွာ ႏိုင္ငံသား တစ္မ်ဳိးတည္း ရွိရမယ္လို႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရးခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းသား ကျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံသား ဆိုတာ သတ္သတ္ မရွိေစရလို႔ ေရးခဲ့တယ္။ စိတ္ဝမ္းမကြဲေအာင္ ႏိုင္ငံသား တစ္မ်ဳိးတည္း ထားတယ္။ မြန္၊ ဗမာ၊ ကရင္၊ ကခ်င္ အားလံုး ႏိုင္ငံသားပဲ၊ စၿပီးေဖာက္သြား တာက ၁၉၇၄ ဦးေနဝင္းေရးတဲ့ အေျခခံ ဥပေဒ ပဲ။

 ႏိုင္ငံသားကို ၂ မ်ဳိး အဓိပၸါယ္ဖြင့္တယ္။ တစ္မ်ဳိးက တိုင္းရင္းသား မိဘႏွစ္ပါးကေမြးေသာ ႏိုင္ငံသား နဲ႔ ဥပေဒ အရ ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံသား၊ အဲဒီကေန ၁၉၈၂ ခု ႏိုင္ငံသား ဥပေဒထြက္လာေတာ့ တိုင္းရင္း သားက ျဖစ္ေသာႏိုင္ငံ သား၊ ဥပေဒအရ ျဖစ္ေသာႏိုင္ငံသား၊ ဧည့္ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူဆိုၿပီးေတာ့ ၄ မ်ဳိးကြဲ သြားတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ႏိုင္ငံသား ဟုတ္မဟုတ္သံသယရွိသူ ဆိုၿပီး တစ္စုပါတယ္။ 

အခု ၂ဝဝ၈ မွာ က်ေတာ့ ေစာေစာက ၅၉ (စ) မွာျပဌာန္းထားတဲ့ သမၼတျဖစ္ထိုက္ေသာ ဆိုတာ တစ္မ်ဳိးေပၚ လာ တယ္။ ပုဒ္မ ၁၂ဝ အရအမတ္အျဖစ္အေရြးခံထိုက္ေသာႏိုင္ငံသားဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္မ်ဳိး ထပ္ေပၚ လာတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒါဟာ တစ္ႏိုင္ငံတည္းမွာ မွီတင္းေနထိုင္တဲ့ လူေတြကို စိတ္ဝမ္းကြဲေအာင္ အမ်ဳိး မ်ဳိး ခြဲထားတာ။ ဒီလိုမလုပ္ရဘူး။ ႏိုင္ငံသားအားလံုးဟာ တစ္မ်ဳိးတည္းပဲ ျဖစ္ရမယ္။ တန္းတူအခြင့္အေရး ရွိရမယ္။ ထူးျခားခ်က္ အျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဆိုတာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အထြဋ္ အထိပ္ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တဲ့ အတြက္သူ႔ အတြက္ေတာ့ သီးျခားအရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။

 အဲဒါကလည္း ရိုးရိုးေလးပါ။ ႏိုင္ငံသား မိဘႏွစ္ပါးက ေမြးတဲ့ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ရမယ္။ ဆိုလိုတာက ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတျဖစ္မယ့္ လူဟာ သူကိုယ္ တိုင္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ရံုနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး။ သူ႔ကိုေမြးတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔အေဖေရာ၊ အေမရာ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ရမယ္။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ လံုေလာက္ပါတယ္´ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စေသာ တုိင္းရင္းသား နုိင္ငံသားမ်ားသာ နုိင္ငံေတာ္ သမၼတျဖစ္ခြင့္ရွိသည္ဟု ဥပေဒျပဌာန္းထားျခင္းသည္ မျဖစ္သင့္၊ မတရားဟု ဦးကိုနီက ဆိုလို ျခင္း ျဖစ္ဟန္ တူပါသည္။ 

ဦးကုိနီက ကမၻာေပၚတြင္ ထိုုဥပေဒမ်ဳိး မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မွ မရွိေၾကာင္း။ အေရးႀကီးသည္မွာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ ရန္သာ အဓိကထားေၾကာင္း၊ ဥပမာ အိႏိၵယႏိုင္ငံတြင္ ရာဂ်စ္ဂႏၵီ၏ အမ်ဳိးသမီး ဆိုနီယာ ဂႏၵီ ဆိုလွ်င္ အာဏာ ရ ပါတီ၏ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္ၿပီး သူဟာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္ခ်င္လွ်င္ လုပ္လို႔ရေၾကာင္း၊ သူမလုပ္ခ်င္သည့္အတြက္ မိုဟန္ဆင္းကို တင္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆိုနီယာဂႏၵီသည္ အီတလီႏိုင္ငံ သူျဖစ္ ၿပီး အိႏိၵယႏိုင္ငံသား ခံယူထားသူျဖစ္ေၾကာင္း၊ တစ္ခ်ိန္ က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုႏိုင္ငံသားမွန္လွ်င္ သူတို႔ စဥ္း စားေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံ့အေရးေတြကို ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ေပးထား ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ 

အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ နုိင္ငံသားျဖစ္သူတုိင္း သမၼတအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံပိုင္ခြင့္ ရွိ/မရွိ ေလ့လာၾကည့္ ရာ ႏိုင္ငံ အခ်ိဳ႕တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္- 

(က) အာဖဂန္နစၥတန္နုိင္ငံ။ အာဖဂန္မိဘႏွစ္ပါး က ေမြးဖြား သည့္ အာဖဂန္ႏိုင္ငံသား မူဆလင္ ျဖစ္ရမည္။

( ခ) အယ္ဂ်ီးရီးယားႏုိင္ငံ။ အယ္ဂ်ီးယားႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားသည့္ႏိုင္ငံသား မူဆလင္ျဖစ္ရမည္။ အိမ္ေထာင္ဖက္သည္လည္း အယ္ဂ်ီးရီးယားႏုိင္ငံသားျဖစ္ရမည္။ 

( ဂ) အာဂ်င္တီးနားႏိုင္ငံ။ အာဂ်င္တီးနားနုိင္ငံတြင္း ေမြးဖြားခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ရမည္။ ျပည္ပ တြင္ ေမြးဖြား ခဲ့ သူျဖစ္ပါက အာဂ်င္တီးနားႏိုင္ငံ ဖြားမိဘ၏ သား/သမီးျဖစ္ရမည္။ 

(ဃ) အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ။ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို ယံုၾကည္သူျဖစ္ရမည္။ ေမြးဖြားစဥ္ ကတည္းက အင္ဒုိနီးရွားနုိင္ငံသားျဖစ္ရမည္။ အင္ဒိုနီးရွား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ မျဖစ္ဖူးရ။ 

( စ) ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ။ မူဆလင္ မဟုတ္ပါက သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခြင့္ မရွိ။ 

ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားႏုိင္ငံ သားျဖစ္ သူမ်ားသာ သမၼတျဖစ္ခြင့္ရွိသည္ ဆိုေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပါ ျပ ဌာန္း ခ်က္မ်ိဳး မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မွ မရွိေၾကာင္း ဦးကိုနီ၏ ေျပာၾကား ခ်က္သည္ မွန္ကန္သလိုလို ရွိေသာ္ လည္း တကယ္တမ္းတြင္ လိုရာဆြဲေျပာၾကား ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔နုိင္ ပါသည္။ 

 နုိင္ငံအခ်ိဳ႕တြင္ ႏုိင္ငံသားျဖစ္သူတိုင္း သမၼတျဖစ္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕နုိင္ငံမ်ားတြင္ ဘာသာေရး ယံုၾကည္ မႈ ကို သမၼတ အရည္အခ်င္းတြင္ထည့္သြင္း သတ္မွတ္ ထားသျဖင့္ အျခား ဘာသာ၀င္ ႏုိင္ငံသားမ်ား သမၼတျဖစ္ခြင့္မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိနုိင္ပါသည္။ 

ထို႔ျပင္ နုိင္ငံအခ်ိဳ႕တြင္ နုိင္ငံသား မိဘမ်ားက ေမြးဖြားသည့္ နုိင္ငံသားမ်ားသာ သမၼတျဖစ္ခြင့္ ရွိေၾကာင္း လည္း ေတြ႔ရွိနုိင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼတ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္သည္ တစ္ကမာၻလံုး လိုက္နာရ မည့္ အမွန္တရား မဟုတ္သျဖင့္ မိမိ ႏိုင္ငံ အေျခအေနေပၚမူတည္၍ သတ္မွတ္ၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိ ရၿပီး ဒီမုိကေရစီသက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကို လက္ညွိးထိုးျပကာ ထိုႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ထိုသုိ႔ ျပဌာန္းထား၍ မိမိ တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ ထိုသုိ႔ျပဌာန္းရမည္ဆိုျခင္းမွာ စဥ္းစားဆင္ဥာဏ္ နည္းရာ ေရာက္သည္ဟု သံုးသပ္ရပါသည္။ 

ထို႔ျပင္ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးကိုနီေထာက္ျပခဲ့ေသာ အိႏၵိယနုိင္ငံတြင္ အီတလီနုိင္ငံသူ အျဖစ္မွ အိႏၵိယႏိုင္ငံသူ အျဖစ္ ခံယူခဲ့ေသာ ဆိုနီယာ ဂႏၵီသည္ အာဏာရပါတီ၏ အႀကီးအကဲျဖစ္၍ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္ခ်င္လွ်င္ လုပ္နုိင္ ေသာ္ လည္း သူ မလုပ္ခ်င္၍ မန္မိုဟန္ဆင္းကို တင္ေပးသည္ဆိုသည္မွာ လည္း မမွားေသာ္လည္း မမွန္ဟု ဆုိခ်င္ ပါသည္။ ဆိုနီယာဂႏၵီအေနျဖင့္ ဥပေဒအရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရာထူး ရယူနိုင္ေသာ္လည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူး ရယူ ခဲ့ပါက အိႏၵိယတုိင္းရင္းသူမဟုတ္သူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးယူသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္ မႈ မ်ား ျဖစ္လာမည့္အေရးကို တြက္ဆ၍ အေမွ်ာ္အျမွင္ရွိစြာျဖင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို စြန္႔လြႊတ္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ 

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံတြင္မူ ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈထက္ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆႏၵမ်ားကို ေရွ႕တန္းတင္ ေနသေလာဟု စဥ္း စားမိပါသည္။ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးကိုနီ ေျပာၾကားသည့္ အတုိင္း ႏိုင္ငံသားတုိင္း သမၼတျဖစ္ခြင့္ရွိရမည္ဆိုပါက တုိင္းရင္း သားမဟုတ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား တရုတ္မ်ား၊ အိႏၵိယန္းႏြယ္ဖြားမ်ားႏွင့္ ဘဂၤါလီမ်ားသည္လည္း လႊတ္ေတာ္က ေရြးခ်ယ္ပါက သမၼတျဖစ္လာႏိုင္သည့္ အလားအလာရွိပါသည္။ ထိုသို႔ တုိင္းရင္းသား မဟုတ္ သူမ်ား ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္လာ ပါက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီသုိ႔ သြားရာလမ္းေၾကာင္း ပိုမို ေျဖာင့္ျဖဴး မည္ေလာ၊ နုိင္ငံေရးမိုးသက္မုန္တိုင္းမ်ား ပုိထန္လာမည္ေလာ ဆိုသည္ကို စဥ္းစားဥာဏ္ ရွိသူ တုိင္း သိႏိုင္ ပါသည္။

 ယခုေဆာင္းပါးအစတြင္ တင္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးကိုနီ၏ ေ၀ဖန္ သံုး သပ္ ခ်က္ အရ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္၏ ေနာက္၀ယ္ အျခားရည္ရြယ္ ခ်က္ တစ္ခုခု ရွိေန သေလာ ဟု သံသယျဖစ္မိသည္ကို ဆက္လက္တင္ျပသြားပါမည္။

 ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ဥပေဒအားလံုး၏ အေခါင္အခ်ဳပ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ မညီညြတ္ေသာ တည္ဆဲဥပေဒမွန္သမွ်ကို အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ေအာင္ ျပန္လည္ေရးဆြဲ ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဦးကိုနီက ၁၉၈၂ ခု ႏိုင္ငံသားဥပေဒတြင္ တိုင္းရင္းသားက ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံသား၊ ဥပေဒ အရ ျဖစ္ေသာႏိုင္ငံသား၊ ဧည့္ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ ဟူ၍ ၄ မ်ဳိး ခြဲျခားထားေၾကာင္း ေျပာၾကား ခဲ့ပါသည္။

 အကယ္၍ ဦးကိုနီေျပာသည့္အတုိင္း နုိင္ငံသားျဖစ္သူတိုင္း သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္ခြင့္ရွိ သည္ ဟု ျပင္ဆင္လုိက္ပါက ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ နုိင္ငံသား ဥပေဒသည္ အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ ညီေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို လည္း မလႊဲမေသြ ျပင္ဆင္ရ ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ဖန္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒတြင္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ တုိင္းေဒသႀကီးမ်ားတြင္ ထိုျပည္နယ္/ တုိင္း အတြင္း ေနထိုင္ေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားအနက္ ၁ % ႏႈန္းထက္ ပိုေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ အေရးကိစၥ မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ ၄င္းတိုင္းရင္းသားမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ တုိင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ပုိင္ ခြင့္ရွိ သည္။

 ဦးကိုနီ၏ အဆိုအရ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္ေသာ နိုင္ငံသား ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံသားမ်ား အခြင့္အေရး တန္းတူေပးရမည္ ဆိုပါက တရုတ္ေရးရာ ၀န္ႀကီး၊ တမီလ္ ေရးရာ၀န္ႀကီး၊ ဆစ္ခ္ေရးရာ ၀န္ႀကီး၊ ဘဂၤါလီေရးရာ ၀န္ႀကီး အစရွိသည္ျဖင့္ လူမ်ိဳးေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားစြာ တိုးလာစရာရွိပါသည္။ 

၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ဥပေဒ က၀ိတစ္ဆူ ဟု သိရွိထားၾကေသာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း (ဒုတိယတြဲ)၊ စာမ်က္ႏွာ  ၄၀၀ တြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္ကို ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။  

ယင္းေရးသား ေဖာ္ျပခ်က္မွာ - ကၽြန္ေတာ္သိရွိ သေလာက္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား သည္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို တမင္သက္သက္ ရည္ရြယ္ျပီး အေရြးခ်ယ္မခံရေလေအာင္ ထည့္သြင္းေရးဆြဲ ထားျခင္း မဟုတ္ပါ။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ အေျခခံဥပေဒကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳျပီး ေရး ဆြဲခဲ့ၾက စဥ္ကပင္ အလြန္ အေရးႀကီးသည့္ အေျခခံမူတစ္ခုအျဖစ္ ထည့္သြင္းေရးဆြဲခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ 

 ထို႔အျပင္ လန္ဒန္ျမဳိ႔တြင္ နန္းရင္း၀န္ အက္တလီႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးခဲ့ စဥ္ ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ ပဓာနက်ေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုကို မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့သည္။ ယင္းအခ်က္မွာ “ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရသည့္အခါ ႏုိင္ငံေတာ္၏ ေက်းဇူးသစၥာေစာင့္သိမႈအေပၚ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ႏုိင္ သူမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံ ျခားတြင္ အျမဲေနထိုင္ခဲ့ သူမ်ားကို ျမင့္မားသည့္ ႏိုင္ငံေရးရာထူး အဆင့္မ်ား ရယူခြင့္ မရွိ ရေလေအာင္ ဥပေဒ အရ တားျမစ္ထားရမည္” ဟု အေသအခ်ာ အတိ အလင္းေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ယေန႕အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ေသာ္လည္း အျခားေသာတုိင္းျပည္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ ခံယူကာ အျပီး သြားေရာက္ေနထိုင္ၾကသူမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ေနထုိင္ျပီး သူတို႕အဆင္ေျပ သည့္ အခ်ိန္ အခါက်မွ မိမိတို႕သည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးပါ ဟု ဆိုကာ အမိႏိုင္ငံသို႕ ျပန္ လာျပီး ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္ အေရးတို႕ကို ဗန္းျပလ်က္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား၌ ပါ၀င္ယွဥ္ျပဳိင္ အေရြးခံခြင့္ ေတာင္း ခံအေရးဆိုသည္ ကို ခြင့္ျပဳလိုက္မည္ ဆိုပါက ျပည္သူလူထုအေပၚ မတရားရာ က်ေပလိမ့္မည္။ ဟူ၍ ျဖစ္ ပါသည္။ 

အထက္ပါ ေရးသားခ်က္မ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒမ်ားတြင္ လက္ရာ မကင္း ေသာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ၏ ရွင္းလင္းခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလန္ပုံစံ အဂၤလန္ႏုိင္ငံသား ဆိုလွ်င္ အဂၤလန္တြင္ ႏုိင္ငံသားခံယူထားေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ အဂၤလန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ႏုိင္ပါမည္လား ။ ဦးကိုနီအား ေမးလိုပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အမ်ဳိး သားႏိုင္ငံ ျဖစ္သည့္အတြက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံလို Migrant Nation မဟုတ္ပါ။ အေမရိကန္၏ သမုိင္း ေၾကာင္းကို ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ကမာၻအရပ္ရပ္ မွ ေရာက္ရွိ စုစည္းခဲ့ၾကျပီး အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ဟူ၍ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ 

တိုင္းရင္းသား စိတ္ဓါတ္ထူေထာင္၍ မရႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံသား စိတ္ဓါတ္ကို ရိုက္သြင္း ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳၾက ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ကား တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ စုစည္းေနထုိင္ေသာ Nation State ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရိုးသားဖို႕ လိုပါသည္။ ႏိုင္ငံအေပၚ သစၥာရွိဖို႕ လိုပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအသိ၊ ႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္ ျမင့္မားၾကပါသည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိေဆာင္ရြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ဒီမုိကေရ စီနုိင္ငံျဖစ္ေရး ေရွး ရႈ ေဆာင္ ရြက္ သည္ ျဖစ္ေစ လူဦးေရသန္းေထာင္ခ်ီေနေသာႏိုင္ငံႀကီးမ်ားႏွင့္ လူဦးေရ ေပါက္ကြဲ မႈျဖစ္ေနေသာ နုိင္ငံႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ထိုဥပေဒ သင့္ေတာ္ျခင္း ရွိ/မရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ား စဥ္းစား ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကမည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိတို႔ ခ်စ္ခင္ေလးစားသူတစ္ဦး သမၼတျဖစ္ေရး အတြက္ ေနာင္ေရးကို အရွည္ေမွ်ာ္ မေတြးမိဘဲ ပညာရွိသတိျဖစ္ ခဲ ျဖစ္သြားၾကမည္ကို စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ တင္ျပလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

 မ်ိဳးခ်စ္သူ

From... ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ား