ၿမန္မာၿပည္မွာ လူငယ္တစ္ဦး လုပ္ငန္း၇ွင္ၿဖစ္ဖို႔ဆိုတာ.....

ျမန္မာျပည္မွာ လူငယ္တစ္ဦး လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ (ျမန္မာလူငယ္မ်ား ဖတ္ရန္) 

ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သူေဌး ျဖစ္နည္း၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ နည္း ဆုိတာ တကယ္ပဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သူေဌး ျဖစ္မွ၊ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္မွ ေရးလို႔ေကာင္းတဲ့ အရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခု ဒါကို စာေရးသူ ေမာင္ေအာင္ခမ္းမွ ေရးပါျပီ။ သုိ႔ေပမယ့္ ေခါင္းစဥ္ကို  ျမန္မာျပည္မွာ လူငယ္တစ္ဦး လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတာ လို႔ပဲ ေပးထားပါတယ္။ ဒါဆုိ လုပ္ငန္းရွင္ဟုတ္ မဟုတ္ စာေရးသူကို သံသယ ဝင္စရာ ရွိပါတယ္။ စာေရးသူ လက္ရွိ အေျခအေနကို တင္ျပပါမယ္။

အသက္က ၉၂ခုႏွစ္ ဇြန္လ ဖြားဆုိေတာ့ ၂၁ႏွစ္ ထဲ ဝင္ေနပါျပီ။ အလုပ္အကိုင္ကေတာ့ နည္းပညာ ဂ်ာနယ္ တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ၊ အြန္လိုင္း သတင္းစံုမီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အြန္လိုင္း သတင္းဝဘ္ဆိုဒ္တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ၊ နာမည္ၾကီး မဂၢဇင္း အခ်ိဳ ႔မွာ လစဥ္ေဆာင္းပါးရွင္၊ အြန္လိုင္းစီးပြားေရး ကုမၼဏီိတစ္ခုမွာ စီးပြားေရး အၾကံေပး၊ ရုပ္သံခ်ယ္နယ္လမ္းညႊန္ ဂ်ာနယ္တစ္ခုမွာ ဘာသာျပန္ အစရွိတဲ့ အလုပ္မ်ား အျပင္ ကေလးမ်ားကုိ စာသင္စာျပတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း ဆရာလည္း လုပ္ပါေသးတယ္။ ဒါေတြက စာေရးသူကို လုပ္ငန္းရွင္ မျဖစ္ေစေသးပါဘူး။ စာေရးသူကုိ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ေစမယ့္ အရာကေတာ့ တစ္ဦးတည္း ၾကိဳးစား ပန္းစား ေရးသားတင္ဆက္ေန တဲ့ အြန္လိုင္းမီဒီယာ www.innewsmyanmar.com ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ စာေရးသူရဲ ႔ လစဥ္ စုစုေပါင္း ဝင္ေငြဟာ ေဒၚလာ ၈၀၀ နဲ႔ ၁၀၀၀ ၾကားမွာ ရွိေနပါတယ္။ ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ ပေရာဂ်က္မ်ားလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ စာေရးသူ လုပ္တဲ့ အလုပ္တိုင္းအတြက္ ရံုးတက္စရာ မလိုပါဘူး။ အင္တာနက္ လိုင္းရွိတဲ့ ဘယ္ေနရာကေန မဆုိ လုပ္လို႔ရတဲ့ အလုပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္ ဒီ႔ထက္တုိးလာလည္း ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ပဲ လိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာတင္ ကန္ေဒၚလာ ၈၀၀ ဝန္းက်င္ဆုိ မိသားစု တစ္ခု ရပ္တည္ဖို႔ အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ေငြပမာဏ ျဖစ္ ပါတယ္။  ျပီးေတာ့ International news for myanmar ကို အြန္လိုင္း မီဒီယာၾကီး တစ္ခု ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္လာဖို႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ ႔ရဲ ႔  အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ မွု ရရွိေအာင္ ေဆြးေႏြးတိုင္ ပင္ေနျပီ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးဖို႔ စာဖတ္သူတို႔ လက္ခံျပီလို႔ ေမ်ာ္လင့္ပါ တယ္။
စာေရးသူ ပညာေရးႏွင့္ မိသားစု

ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ေအာင္ခမ္းက စကၤာပူျပန္လည္း မဟုတ္ပါ။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာသူလည္း မဟုတ္ရပါ။ ေရေၾကာင္းပညာေကာလိပ္ အပတ္စဥ္ ၃ မွာ အင္ဂ်င္နီယာအရာရွိေလာင္း ဘာသာရပ္နဲ႔ အဆင့္ ၁ ရေအာင္ ယူလာ သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့တုန္းကေတာ့ ခံယူခ်က္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ၾကိဳးစား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ ၁ နဲ႔ ေက်ာင္းျပီးတဲ့အခါ သေဘၤာသားေအး ဂ်င့္မ်ားက အလြယ္တကူေခၚယူတယ္လို႔ ၾကားဖူးေတာ့ သူမ်ားေတြလို သီအုိရီ၊ လက္ေတြ႔ ႏွစ္မ်ိဳးကို နားလည္မွ က်က္မယ္၊မွတ္မယ္၊ ေလ့လာ မယ္လို႔ ေခါင္းမမာေတာ့ပဲ စာေမးပြဲမွာ အမွတ္ျပည့္ ရဖို႔ပဲ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လည္း ရခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ေက်ာင္းျပီးတဲ့အခါ ထင္သလိုမဟုတ္ ပဲ သေဘၤာတက္ဖို႔ဆုိတာ ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူက ဆင္းရဲပါတယ္။ ေအးဂ်င့္ဖိုး သိန္း ဆယ္ခ်ီေပးျပီး သေဘၤာေပၚတက္ဖို႔ မစြမ္းသာပါဘူး။

ဒီမွာ ၁ ကစလုိ႔ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ “ငါဘာလုိ႔ သေဘၤာတက္ခ်င္တာ လဲ။ အရာရွိ ျဖစ္ခ်င္တာလဲ။ ေငြေၾကာင့္လား၊ ဂုဏ္ေၾကာင့္လား” အေတြးက နဂိုကတည္းက ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လြမ္းမိုးေနတာက ေငြနဲ႔ ဂုဏ္နဲ႔ မိသားစု ခံယူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ သံုးခုရဲ ႔ လြမ္းမုိးမွုကို စာေရးသူ ခံခဲ့ရပါတယ္။ မိသားစု ဆင္းရဲတြင္းကလြတ္ ရန္၊ ေငြခ်မ္းသာရန္၊ ဂုဏ္ခ်မ္းသာရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ အားလံုးနဲ႔ သေဘၤာသားအရာရွိ ျဖစ္ရမယ္လို႔ မသိမသာနဲ႔ ခံယူခ်က္ေလး တစ္ခု ကိန္းေအာင္းခဲ့ပါတယ္။ သေဘၤာတက္ရန္ အခက္အခဲေတြေတြ႔လာေတာ့ ယင္းခံယူခ်က္ေတြ ေရာ့ရဲ လာပါတယ္။ ဘဝရဲ ႔ အဓိပၸါယ္ကို ျပန္လည္အေျဖ ရွာၾကည့္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္လည္ အေျဖရွာၾကည့္ပါတယ္။

စာေရးသူ ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္း အလုပ္လုပ္ျပီး ဘာသာေရးလည္း လုပ္ပါ တယ္။ အခုဆုိ အဘိဓမၼာ အေျခခံ သံုးဆင့္ေအာင္၊ အဘိဓမၼာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ (ဋီကာေက်ာ္) လည္း ေအာင္ျမင္ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ ပိုမို အဆင့္ျမ့င္မားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ စာေပမ်ားကို ဆက္လက္ေလ့လာဆည္းပူး မွာ ျဖစ္ပါတယ္။  ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္း ဘာသာေရးေက်ာင္း၊သင္တန္း ဆက္တက္ျပီး အလုပ္လည္းတြဲလုပ္ပါတယ္။ အဲ့တုန္းက အသက္ ၁၈ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ သတင္းမီဒီယာဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခုမွာ ဘာသာျပန္အေနနဲ႔ အေျခခံကစလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာကလည္း သင္တန္းၾကီးေတြ မတက္ဖူးထားေပမယ့္ ပညာဒါန ေက်ာင္းတစ္ခုမွာ တက္ထားဖူး၊ ကိုယ္တိုင္လည္း ေလ့လာအားေလးလည္း ရွိေတာ့ ဘာသာျပန္လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ၁၀ တန္းကိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ ဂုဏ္ထူး ေလးဘာသာနဲ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘမ်ား ဇာတိက ေတာင္ၾကီးျဖစ္ေပမယ့္ သားသမီးပညာေရးေရွးရွုလို႔ ရန္ကုန္ကုိ မိသားစုဝင္ အားလံုး ရန္ကုန္ကို ယာယီေျပာင္းေရြ ႔လာေပးပါတယ္။ စာေရးသူ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ဌာေနသုိ႔ျပန္သြားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမွာ မိဘနဲ႔ ညီမကုိ လစဥ္ေထာက္ပံ့လ်က္ ရွိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ အလုပ္ၾကိဳးစားမွု

သေဘၤာသား ျဖစ္ရန္ စာရြက္စာတမ္းမ်ား စုရင္း၊ သင္တန္းမ်ားတက္ရင္း မီဒီယာလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း လုပ္ကိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လုပ္ရင္းက မီဒီယာမွာ ဝါသနာလည္း ပါေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္တယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ ဒါဆုိ ဝါသနာ ဆုိတာကို သိဖို႔လိုအပ္ လာျပန္ပါတယ္။ စာေရးသူကေတာ့ ဝါသနာဘာပါလဲဆုိတာကို ေသေသခ်ာခ်ာေတာင္ မသိေသးပါဘူး။ စာေရးေနရေတာ့ စာေရးရတာ ၾကိဳက္တာမွန္ေပမယ့္ မေရးရလဲ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဆုိေတာ့ ဒါကို ဝါသနာလို႔ မဆုိသာျပန္ပါ ဘူး။ ေရေၾကာင္းအင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္မွာ အမွတ္ျပည့္ရထားေပမယ့္ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ဖို႔ ဝါသနာ ပါလားဆုိတာကိုလည္း ကုိယ့္ကိုယ္ကို ျပန္လည္အေျဖရွာၾကည့္ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔အေျဖေတြရွာရင္း Facebook ကိုအေျခခံလို႔ Blog ေတြ၊ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ အထိကို တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ေကာင္းႏိုးရာရာ ဗဟုသုေတြ ရွာဖတ္၊ သူမ်ားလည္း ဖတ္လို႔ရေအာင္ လိုက္ဘာသာျပန္ေပး၊ မွ်ေဝေပးရင္း မီဒီယာအလုပ္ကို လုပ္ေနမွန္းမသိလုပ္ေနျပီး ဒီအေျခအေန ကို ေရာက္ရွိ လာပါတယ္။ သူမ်ားေတြ Facebook ကုိ ဘဝေပ်ာ္ရႊင္ရာ အပန္းေျဖဖို႔ အသံုးျပဳေနခ်ိန္မွာ စာေရးသူကေတာ့ ဟိုဖက္ဒီဖက္၊ ဟုိေလ့လာဒီေလ့ လာနဲ႔အခ်ိန္ကုန္ပါတယ္။ ေလ့လာရသမွ်၊ ဖတ္ရသမွ်၊ သတင္း၊ ဗဟုသုတ ေတြကို ျပန္လည္ ဘာသာျပန္ရင္း၊ ကိုယ္ေလ့လာထားတဲ့ ဘာသာေရးအသိအျမင္ ဘဝအသိအျမင္ မ်ားကို ေဆာင္း ပါးေရး ျပန္ လည္ခ်ျပရင္း စာေရးဆရာ ျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေျပာတာ အေတာ္ေလး မ်ားပါျပီ။ ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုၾကိဳးစားမယ္ ဆုိတာကို အတုိဆံုးပဲေဖာျ္ပလိုက္ ပါမယ္။ ေနာက္ အခြင့္ၾကံဳမွာ ေဆာင္းပါးရွည္ သီးသန္႔ ထပ္ေရးျပီး ျမန္မာျပည္ က လူငယ္မ်ားအတြက္ အားေပးစကားမ်ားနဲ႔ အိုင္ဒီယာမ်ား မွ်ေဝေပးခ်င္ ပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဆက္သြယ္လာတဲ့ မီဒီယာကုမၼဏီမ်ား၊ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ားရွိလာျပီး ပံုႏိွပ္မီဒီယာမွာလည္း မိတ္ေဆြေတြ တုိးလာျပီး အျပင္မွာ ေတြ႔ဆံုပါတယ္။ သူတို႔လုပ္ငန္းအေၾကာင္း နားေထာင္၊ ကိုယ္လုပ္တာေတြ ျပန္ေျပာျပ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ဝဘ္ဆိုဒ္မွာ ဝင္ေရးဖို႔ ကူညီေပး၊ ပံုႏွိပ္ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ကူညီေပးရင္း၊ လုပ္ရင္း၊လုပ္ရင္းနဲ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ခုမွာ အယ္ဒီတာ ရာထူးရျပန္ပါတယ္။ အယ္ဒီတာ ရာထူးဆုိလို႔ ရံုး တကူးတက သြားစရာ မလိုပါဘူး။ အင္တာနက္ လိုင္းေကာင္းတဲ့ ေနရာကို ရွာလို႔ ထုိင္လုပ္ရံုပဲျဖစ္ပါတယ္။  ဂ်ာနယ္ရဲ႔႔အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာကို တာဝန္ယူထားရသူ ျဖစ္ပါတယ္။  အလုပ္အားလံုး အင္တာနက္လိုင္းရွိတဲ့ေနရာကေန ထိုင္လုပ္ရံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ တန္ေတာ့ လစာထုတ္ရံုပါပဲ။ သုိ႔ေပမယ့္ အလုပ္တစ္ခုကေတာ့ တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္သာ ရံုးတက္စရာလိုျပီး တက္တဲ့ တစ္ရက္တိုင္းကို ၃၅ ေဒၚလာေပး ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားကုမၼဏီတစ္ခု ျဖစ္ျပီး ၎တို႔ဝဘ္ဆုိဒ္မ်ားကို ျမန္မာျပည္ မွာ ဘယ္လုိ ထိုးေဖာက္ရမယ္ ဆုိတာ ရွိတဲ့ အိုင္ဒီယာေလး မွ်ေဝေပးေန၊ ကူညီေပးေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Facebook ကို ေက်းဇူးတင္ျခင္း
ဒီေလာက္ဆုိ စာေရးသူ ဘယ္လိုၾကိဳးစားတယ္ဆုိတာ သိဖို႔လည္း လိုပါအံုး မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ Facebook တည္ေထာင္သူ ဇူကာဘတ္ကို ေက်းဇူး အရမ္းတင္ပါတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ဒီလိုအေျခအေန ေရာက္ရတာပါ။ သူမ်ားတကာ ေတြ ရံုးမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးလို႔ သူေဌးက ပိတ္ခိုင္းေနခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးတိုင္း ပိုက္ဆံရေနပါတယ္။ စာဖတ္ရတဲ့ အတြက္ အဂၤလိပ္စာတိုးတက္မွု ကလည္း ျမန္ပါတယ္။ ေဝါဟာရ အသစ္မ်ားတုိးပါတယ္။

လုပ္ရင္းက မီဒီယာတင္မကေတာ့ပါဘူး။ ဒီ အြန္လိုင္းမီဒီယာကို အေျချပဳလို႔ ဘယ္လိုေငြရမယ္ဆုိတာကိုပါ ေလ့လာရျပန္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားက ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြကို ေလ့လာပါတယ္။ ကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ မ်ားကို ျပန္ေလ့လာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ ႔ အင္တာနက္ ကြန္ယက္ေပၚကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဘယ္လုိအာရံု စိုက္လာေအာင္ ဘယ္လုိ ၾကိဳးစား စည္းရံုးရမယ္ ဆုိတဲ့ နည္းလမ္းမ်ားကို ျပန္ေလ့လာပါတယ္။ သူမ်ား တကာ ႏိုင္ငံျခား ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြက တစ္လဝင္ေငြ ေဒၚလာ ေထာင္ေသာင္း မက ရွိေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ားကေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ မွာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳသူအေရအတြက္ တိုးတက္ဆဲရွိေနေသးျပီး အြန္လိုင္းေၾကာ္ျငာနည္းစနစ္က အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု ဘယ္လိုရွိတယ္ ဆုိတာကိုပါ သိေအာင္ လုပ္ေပးရအံုးမွာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ေလ့လာရ အံုး မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ Facebook မွာ ေတြ႔ကရာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ နာမည္ၾကီးလူေတြ လိုက္ Add ပါတယ္။ မိတ္ဆက္ပါတယ္။ ကိုယ္အခုလုပ္ေနတာေတြေျပာျပပါတယ္။ သူလုပ္ေနတာေတြ ျပန္နားေထာင္ပါတယ္။ သင္ယူလို႔ရတာ သင္ယူျပီး ပူးေပါင္းလို႔ရမယ္႔လူကို ပူးေပါင္းပါတယ္။ ကံေကာင္းအေၾကာင္း လွလို႔ ျပည္ပကေန ျမန္မာျပည္လာမယ့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ေတာင္  ရွားရွားပါးပါးေတြ႔ဆံုရျပီး ျမန္မာျပည္မွာ ကုန္ပစၥည္း ဘယ္လိုေၾကာ္ျငာ မလည္းလို႔ အၾကံဥာဏ္ ေတာင္းဆုိျခင္း ခံရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သိတဲ့အေၾကာင္း အရာေလးေတြ ရွင္းျပေျပာျပေတာ့ စာေရးသူရဲ ႔ အိုင္ဒီယာနဲ႔ မီဒီယာ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြကို သေဘာက်လာပါတယ္။ အျပင္ပိုင္း ေၾကာ္ျငာမွု၊ မားကတ္ ဆင္းမွုမွာ အကုန္က်မ်ားေပမယ့္ အြန္လိုင္းမွာ ေစ်းသက္သက္သက္သာသာ နဲ႔လုပ္ႏိုင္တယ္ဆုိတာကုိ သိလာေတာ့ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းလုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ ႔လည္း စိတ္ဝင္စားလာပါတယ္။ လူငယ္ေတြတင္မကပဲ လူၾကီးအေရအတြက္ ပါတိုးလာတဲ့ ျမန္မာ့အင္တာနက္ ကြန္ရက္မွာ စာေရးသူတုိ႔က အက်ိဳးရွိရာ သတင္းအခ်က္၊ ဗဟုသုတကို မွ်ေဝမယ္။ ဒါကိုအေျချပဳလို႔ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာ ကုမၼဏီမ်ားကိုလည္း စိတ္ပါဝင္စားလာေအာင္၊ သိရွိလာေအာင္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျပီး စပြန္ဆာရွစ္ပ္၊ ပါတနာရွစ္ပ္ အစရွိသျဖင့္ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွုေတြ ျဖစ္တည္လာဖို႔ နီးစပ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖိ႔ုဆုိတာ

ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ဖို႔ဆုိတာ ကုိယ္သိတာေလး တစ္ခုနဲ႔သြားလို႔မရဘူး ဆုိတာ သိလာပါတယ္။ အဘက္ဘက္က လိုအပ္တဲ့ အရည္ အခ်င္းေတြ၊ ေလ့လာမွုေတြ၊ သင္ယူမွုေတြလည္း လုိအပ္ေနေသးတယ္ ဆုိေတာ့ ဒါေတြကို အဆက္မျပတ္ရေအာင္ ျပန္လည္ေလ့လာ သင္ၾကားဖို႔လည္း လိုျပန္ပါေသးတယ္။ လက္ရွိမွာ စာေရးသူက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပက္သက္လို႔ လူပုဂၢိဳလ္တို႔ သင္ၾကားလို႔ရသည္ထိ သင္ၾကားလို႔ ျပန္လည္ မွ်ေဝဖို႔လည္း စိတ္ကူးထားပါတယ္။ လက္ရွိမွာလည္း ဓမၼစာေပေဆာင္း ပါးမ်ားေရးသားေနေပမယ့္ လိုသေလာက္ ခရီးမေရာက္ေသး ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ရဲ ႔ အဓိက လုိအပ္ခ်က္ထဲက ဘာသာေရး တစ္ခု လူငယ္ေတြၾကားမွာ ပံုေဖာ္လာေအာင္လည္း ၾကိဳးစားဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက တစ္က႑ပါ။

လက္ရွိလည္း အြန္လိုင္းမီဒီယာနဲ႔ ပက္သက္လို႔ လုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ ႔နဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္မွုမ်ား ရွိေနတဲ့အျပင္ ကိုယ္ပိုင္ မီဒီယာ ကုမၼဏီ တစ္ခုျဖစ္လာ ဖို႔လည္း ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီအတြက္ အရင္းအႏွီး သိပ္မလို ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ဝဘ္ဆိုဒ္ တစ္ခု Register လုပ္ဖို႔ ဒီေလာက္မကုန္က် တာ စာဖတ္သူတို႔လည္း သိမယ္ ထင္ပါတယ္။ ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ေနရင္း စာေတြ ၊ဖတ္ေန၊ ေရးေနရင္းနဲ႔ ေငြဝင္တာ မွန္ေပမယ့္ အနာဂတ္မွာ ဆက္လက္ ရပ္တည္ႏိုင္မလားဆုိတာက်ေတာ့လည္း ထည့္စဥ္းစားရျပန္ပါတယ္။ အသက္ကလည္း ငယ္ေသးေတာ့ ပညာကို လစ္ဟင္းလို႔မရဘူး ဆုိတာကိုလည္း သိလာပါတယ္။ ရထားတဲ့ဘြဲ႔က Diploma in Marine Engineering နဲ႔ အဘိဓမၼာဂုဏ္ထူးေဆာင္ဆုိေတာ့ လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ မီဒီယာနဲ႔ ဘာမွကို မဆိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာမွာဆုိရင္ အုိင္တီနဲ႔ေက်ာင္းတက္ ရင္း Application ဆြဲလို႔ မီလ်ံနာေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ Wesbiste Themes ေတြဆြဲျပီးအြန္လိုင္းကေန ေရာင္းလို႔ မီလ်ံနာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္လာဖို႔ အခြင့္ၾကံဳဖို႔ မေဝးေတာ့ပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ လက္ရွိ အသက္နဲ႔လက္ရွိအေျခအေန မွာ သူတို႔လိုမျဖစ္ေတာင္ ကိုယ္ႏိုင္တဲ့ ဖက္က ၾကိဳးစားယူရမယ္ဆုိတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဘာနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းျပီးထား၊ တတ္ထားေပမယ့္ ယခု လုပ္တဲဲ့ အလုပ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပညာကို ျပန္ေလ့လာမယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္တစ္ခုေတာ့ ရွိလာျပန္ပါတယ္။ စာေရးသူတို႔ မိဘက ဆင္းရဲပါတယ္။ ေက်ာင္းျပီးေအာင္ထားေပးႏိုင္ေပ မယ့္ ေက်ာင္းျပီးေနာက္ပိုင္းဘဝရပ္တည္ဖို႔ မစြမ္းသာပါဘူး။ ဒီအေျခအေနထိ ေရာက္လာေအာင္ တြန္းပို႔ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔တင္ ဆယ္ဘဝမက ျပန္ဆပ္သင့္ေနပါျပီ။ ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနလို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ အၾကီးၾကီးထားေနပါတယ္။ မိဘနဲ႔ မေမ့မေလ်ာ့ဖုန္းဆက္ တိုင္ပင္ ပါတယ္။ ေထာက္ပံ့ပါတယ္။ ညီမေလးေတြေက်ာင္းတက္ ဖု႔ိ ေထာက္ပ့ံ ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း ျမန္မာျပည္ အြန္လိုင္းမီဒီယာ တစ္ခုအေနနဲ႔ အမ်ားျပည္သူ  လက္ခံ၊ယံုၾကည္ရတဲ့ reliable media တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္

ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ မျပီးျပည့္စံုပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ စာေရးသူတို႔လို လူငယ္ေတြဆုိတာ ပိုလို႔ေတာင္ ျပီးျပည့္စံုဖို႔အတြက္ ၾကိဳးစားရ၊ သင္ယူရ ေလ့လာရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ လက္ရွိ ရရွိပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အေျခအေနကိုပဲ အေကာင္းဆံုး ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ရမွာ အားလံုး ဘဝေပး အသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကံမရွိ၊ ဥာဏ္ရွိတိုင္းမြဲဆုိတဲ့ စကားပံုရွိပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကံရွိရွိ၊ ဥာဏ္ရွိရွိ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ ႔ခံယူခ်က္နဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါတယ္။ အခ်ဳိ ႔က ဥာဏ္ေကာင္းေပမယ့္ ကံမလိုက္လို႔ ဆင္းရဲေနရတယ္။ မေအာင္ျမင္ဘူးလို႔ဆုိၾကပါတယ္။ ဒါကို ကံ (ေစတနာ) ထက္သန္ေလာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားမွု အလုပ္က ဥာဏ္ကို မေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေသးလို႔ မေရာက္ေသးတာလို႔ပဲ မွတ္ယူသင့္ပါတယ္။ ငါက ကံကုိက မေကာင္းတာဆုိျပီး လက္မိုင္က်ေနရင္ အရွံုးသမားမွ အရွံုးသမား စစ္စစ္ပါပဲ။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေလ ရာ၊ ျဖစ္ေလရာ၊ ရေလရာမွာ လုပ္လည္း လုပ္ႏိုင္ေနတယ္ဆုိရင္ အေကာင္း ဆံုး လုပ္လိုက္ျခင္းက ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေျခလွမ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးသူ ေရးတာ အေတာ္ေလး ရွည္သြားပါတယ္။ ဒီမွာ တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ား ျပည့္ျပည့္စံုစံု ပါမသြားပါဘူး။ ကိုယ့္အေၾကာင္းခ်ည္း ဇြတ္ေရးမိေနတယ္ဆုိတာ ဝန္ခံပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒီစာထဲကေန အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ ျမန္မာျပည္က လူငယ္တစ္ဦးအေနနဲ႔ ေရာက္ေလရာ အေျခအေန ကေန ဘယ္လိုၾကိဳးစားယူတယ္ ဆုိတာေလးကိုေတာ့ မွတ္သား မိမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရွားပါးတယ္။ ဦးေႏွာက္ယိုစီးေနပါတယ္။ ပညာတတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ပညာ အလဟသ ဆံုးရွံုးေနရ ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား မွာ ေက်ာင္းမတက္ရလို႔၊ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္လို႔ဘဝအဓိပၸါယ္မဲ့ေနရပါတယ္။ ဆင္းရဲေနရပါတယ္။ ခ်မ္းသာေသာ္လည္း မလုပ္တတ္၊ မကိုင္ တတ္ ျဖစ္ေန ပါတယ္ အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာျပည္က အခက္အခဲ ေတြ႔ေနတဲ့ လူငယ္အားလံုုး ကို ဘယ္လုိၾကိဳးစားေျဖရွင္း၊ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္ျဖတ္၊ လုပ္ကိုင္ရမယ္ ဆုိတာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အကူညီေပး အၾကံေပးခ်င္ပါေသးတယ္။ ၎တို႔နဲ႔လည္း ပက္သက္လို႔ ခြန္အားေပး၊ ရသ၊ ဗဟုသုတေပး ေဆာင္းပါးမ်ားနဲ႔ လူငယ္မ်ား အတြက္ ေရးသားတင္ဆက္မွ်ေဝဖု႔ိ စာေရးသူဟာ အျမဲ အဆင္သင့္ ရွိေနေၾကာင္း အသိေပးတိုက္တြန္းလို႔ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ ရပါတယ္။
---
ေအာင္ခမ္း                  International news for myanmar မွ ကူးယူမွ်ေ၀သည္.....