တကၠသိုလ္ ဝင္တန္းမေအာင္ တဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ က
ေတာရြာ တစ္ရြာ မွာ ဆရာမ သြားလုပ္ ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ နားလည္ေအာင္ စာ ကို
ရွင္းမျပ တတ္ေတာ့ အလုပ္ ထုတ္ခံ လိုက္ရတယ္။ ပါးျပင္ေပၚ က်လာ တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ကို
အေမက ပြတ္သပ္ေပး ရင္း “သမီးနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္ တစ္ခုေတာ့ ရွိ မွာပါ” လို႔ သူ႔ ကို ႏွစ္သိမ့္ခဲ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ျမိဳ႔ေပၚ တက္ျပီး အလုပ္ သြားလုပ္ခဲ့တယ္။ မၾကာဘူး.. အကၤ်ီစ ညႇပ္ရာ မွာ ေႏွးေကြး လြန္းတယ္ ဆိုျပီး အလုပ္ထုတ္ ခံလိုက္ရျပန္တယ္။ “မကြ်မ္းက်င္ေသး တဲ့ အလုပ္မွာ စစခ်င္း ေႏွးေကြးတာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ သမီး က ဘာမွ မလုပ္ ဖူးဘဲ ေက်ာင္းပဲ တက္ခဲ့ လို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္” လို႔ အေမ က သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ျပန္တယ္။
အလုပ္ေပါင္းစံု သူ လုပ္ခဲ့တယ္။ အလုပ္ တိုင္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ နဲ႔ ထုတ္ခံ လိုက္ရတာခ်ည္းပဲ။ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ျပီး အိမ္ျပန္ လာတဲ့ သူ႔ကို အေမ က အျပစ္ မတင္ဘဲ အျမဲႏွစ္သိမ့္ အားေပး ခဲ့တယ္။
သူ အသက္ ၃ဝ မွာ တတ္ထား တဲ့ ပညာေလး နဲ႔ ဆြံအ နားမၾကားေက်ာင္း မွာ ဝင္လုပ္ခဲ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ မသန္ မစြမ္း ကေလးေတြ အတြက္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ဖြင့္ႏိုင္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ မသန္ မစြမ္းသူေတြ သံုးစဲြႏိုင္ တဲ့ ပစၥည္းေတြ ကို ျဖန္႔ေဝ ခဲ့တယ္။ အခု ဆိုရင္ သူဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ သူေဌး တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။
တစ္ေန ႔မွာ ေအာင္ျမင္ တဲ့ သမီး တစ္ဦး က အိုမင္းေန တဲ့ အေမေရွ႔ မွာ ထိုင္ျပီး ႏွစ္ရွည္ လၾကာ သူသိ ခ်င္ ခဲ့တဲ့ ေမးခြန္း တစ္ခုရဲ႕ အေျဖကို ေမးခဲ့တယ္။ အဲဒါ က သူ က်႐ႈံးေနတဲ့ အခ်ိန္၊ အနာဂတ္ေတြ မဲေမွာင္ေန တဲ့ အခ်ိန္၊ ေရွ႔ဆက္ ဖို႔ လမ္းေတြ ေပ်ာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမက ဘာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူ႔ အေပၚ ယံုၾကည္ မႈေတြ ရွိေနေသး သလဲ? ဆိုတာျဖစ္တယ္။
အေမရဲ႕ အေျဖ က ရိုးရိုးေလးပါ။ အေမက ေျပာတယ္.. ” ေျမတစ္ကြက္ မွာ ဂ်ံဳစိုက္ လို႔ မျဖစ္ထြန္းရင္၊ ပဲေျပာင္း စိုက္ၾကည့္ ပါ။ ပဲစိုက္လို႔ လဲ မျဖစ္ထြန္းရင္ ေနၾကာ စိုက္ၾကည့္ပါ။ ေနၾကာ စိုက္လို႔လဲ အဆံေတြ မျပည့္ ခဲ့ရင္ တစ္ျခား အပင္ ေျပာင္းစိုက္ၾကည့္ပါ။
ပန္းပြင့္ မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ေျမတစ္ကြက္ အတြက္ သင့္ေတာ္ တဲ့ ပ်ဳိးပင္ တစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါ တယ္။ ေနာက္ဆံုး မွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ နဲ႔ ရိတ္သိမ္းႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္”
အေမ့ရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ့ သူငို မိတယ္။ မိခင္ ရဲ႕ ေမတၱာ၊ ယံုၾကည္ မႈနဲ႔ အားေပးမႈေတြ က မ်ဳိးမသန္တဲ့ ပ်ဳိးတစ္ပင္ ကိုေတာင္ အေညႇာင့္ေပါက္ေစေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္တယ္။
ေျမတစ္ကြက္ အတြက္ သင့္ေတာ္ တဲ့ ပ်ဳိးတစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔ တဲ့ သဲကႏာၱရမွာ ရွားေစာင္းပင္ေတြေတာင္ လွပတဲ့ အပြင့္နဲ႔ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ ႏိုင္ေသးတယ္။ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသ ပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္ တဲ့ ေနရာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။
သင့္ေတာ္ တဲ့ ေနရာ မွာ ကိုယ္တတ္စြမ္း သေလာက္ လွပ တဲ့ အပြင့္ေတြ ကို ဖူးပြင့္ၾက ရေအာင္….
Credit..Dabbler..
From...Search Myanmar
အဲဒီေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ျမိဳ႔ေပၚ တက္ျပီး အလုပ္ သြားလုပ္ခဲ့တယ္။ မၾကာဘူး.. အကၤ်ီစ ညႇပ္ရာ မွာ ေႏွးေကြး လြန္းတယ္ ဆိုျပီး အလုပ္ထုတ္ ခံလိုက္ရျပန္တယ္။ “မကြ်မ္းက်င္ေသး တဲ့ အလုပ္မွာ စစခ်င္း ေႏွးေကြးတာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ သမီး က ဘာမွ မလုပ္ ဖူးဘဲ ေက်ာင္းပဲ တက္ခဲ့ လို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္” လို႔ အေမ က သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ျပန္တယ္။
အလုပ္ေပါင္းစံု သူ လုပ္ခဲ့တယ္။ အလုပ္ တိုင္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ နဲ႔ ထုတ္ခံ လိုက္ရတာခ်ည္းပဲ။ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ျပီး အိမ္ျပန္ လာတဲ့ သူ႔ကို အေမ က အျပစ္ မတင္ဘဲ အျမဲႏွစ္သိမ့္ အားေပး ခဲ့တယ္။
သူ အသက္ ၃ဝ မွာ တတ္ထား တဲ့ ပညာေလး နဲ႔ ဆြံအ နားမၾကားေက်ာင္း မွာ ဝင္လုပ္ခဲ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ မသန္ မစြမ္း ကေလးေတြ အတြက္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ဖြင့္ႏိုင္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ မသန္ မစြမ္းသူေတြ သံုးစဲြႏိုင္ တဲ့ ပစၥည္းေတြ ကို ျဖန္႔ေဝ ခဲ့တယ္။ အခု ဆိုရင္ သူဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ သူေဌး တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။
တစ္ေန ႔မွာ ေအာင္ျမင္ တဲ့ သမီး တစ္ဦး က အိုမင္းေန တဲ့ အေမေရွ႔ မွာ ထိုင္ျပီး ႏွစ္ရွည္ လၾကာ သူသိ ခ်င္ ခဲ့တဲ့ ေမးခြန္း တစ္ခုရဲ႕ အေျဖကို ေမးခဲ့တယ္။ အဲဒါ က သူ က်႐ႈံးေနတဲ့ အခ်ိန္၊ အနာဂတ္ေတြ မဲေမွာင္ေန တဲ့ အခ်ိန္၊ ေရွ႔ဆက္ ဖို႔ လမ္းေတြ ေပ်ာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမက ဘာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူ႔ အေပၚ ယံုၾကည္ မႈေတြ ရွိေနေသး သလဲ? ဆိုတာျဖစ္တယ္။
အေမရဲ႕ အေျဖ က ရိုးရိုးေလးပါ။ အေမက ေျပာတယ္.. ” ေျမတစ္ကြက္ မွာ ဂ်ံဳစိုက္ လို႔ မျဖစ္ထြန္းရင္၊ ပဲေျပာင္း စိုက္ၾကည့္ ပါ။ ပဲစိုက္လို႔ လဲ မျဖစ္ထြန္းရင္ ေနၾကာ စိုက္ၾကည့္ပါ။ ေနၾကာ စိုက္လို႔လဲ အဆံေတြ မျပည့္ ခဲ့ရင္ တစ္ျခား အပင္ ေျပာင္းစိုက္ၾကည့္ပါ။
ပန္းပြင့္ မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ေျမတစ္ကြက္ အတြက္ သင့္ေတာ္ တဲ့ ပ်ဳိးပင္ တစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါ တယ္။ ေနာက္ဆံုး မွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ နဲ႔ ရိတ္သိမ္းႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္”
အေမ့ရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ့ သူငို မိတယ္။ မိခင္ ရဲ႕ ေမတၱာ၊ ယံုၾကည္ မႈနဲ႔ အားေပးမႈေတြ က မ်ဳိးမသန္တဲ့ ပ်ဳိးတစ္ပင္ ကိုေတာင္ အေညႇာင့္ေပါက္ေစေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္တယ္။
ေျမတစ္ကြက္ အတြက္ သင့္ေတာ္ တဲ့ ပ်ဳိးတစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔ တဲ့ သဲကႏာၱရမွာ ရွားေစာင္းပင္ေတြေတာင္ လွပတဲ့ အပြင့္နဲ႔ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ ႏိုင္ေသးတယ္။ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသ ပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္ တဲ့ ေနရာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။
သင့္ေတာ္ တဲ့ ေနရာ မွာ ကိုယ္တတ္စြမ္း သေလာက္ လွပ တဲ့ အပြင့္ေတြ ကို ဖူးပြင့္ၾက ရေအာင္….
Credit..Dabbler..
From...Search Myanmar
No comments:
Post a Comment