ေအာင္ျမင္လိုသူမ်ား အတြက္ လက္မွတ္ထိုးနည္းမ်ား

တစ္ေန႔သ၌ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕ရွိ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ ကြ်ႏ္ုပ္ႏွင့္ လြန္စြာရင္းႏွီး ခင္မင္ေသာ မိတ္ေဆြ(၃)ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး တို႔ျဖစ္၏။ ၎တို႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း လြန္စြာရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္အားေလွ်ာ္စြာ တစ္ဦးႏွင့့္တစ္ဦးလည္း စကားေျပာလွ်င္ လြန္စြာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွိၾကကုန္၏။ 

 

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေျပာမနာဆိုမနာ ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ ၎တို႔သံုးဦး ေရာက္လာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း ၎တို႔ႏွင့္ ေရာ၍ ေပ်ာ္ရႊင္မိ၏။ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦး၏ အမည္မွာ သားႀကီးႏွင့္ ထြန္းထြန္းျဖစ္၍ အမ်ိဳးသမီး ကေလး၏ အမည္မွာ မသက္မာဟူ၍ ျဖစ္ေလ၏။

 

၎တို႔သံုးဦး ေရာက္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏အမည္ကို အဂၤလိပ္စာလံုး ေပါင္း၍ လက္မွတ္ထိုး ေလ့က်င့္ေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ေလ၏။ ၎တို႔သံုးဦး ေရာက္လာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္က ... ဟာ သားႀကီးတို႔ အုပ္စုပါလား။ မလာတာလဲ ၾကာပါေပါ့လား။ ဒီေန႔မွ ဘယ္ကေန ဘယ္လို လမ္းႀကံဳ လွည့္လာတာလဲဟု ဆီးႀကိဳႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလလွ်င္ အုပ္စုထဲတြင္ စကားသြက္လွေသာ သက္မာက လမ္းႀကံဳလွည့္လာတာ မဟုတ္ဘူး ဆရာေရ ဆရာ့ဆီ မေရာက္တာၾကာလို႔ တမင္တကာကို သံုးေယာက္ခ်ိန္းၿပီး လာခဲ့တာဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ 

 

ထို႔ေနာက္ သက္မာက ဆရာေကာ ေနေကာင္းရဲ့လား။ အလုပ္အကိုင္ေတြေကာ အဆင္ေျပရဲ့ လားဟု ျပန္ေမးရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ ထိုင္ၾကေလ၏။ သက္မာက ကြ်န္ုပ္အတြက္ ယူေဆာင္လာေသာ ၾကက္ေမာက္သီး လိေမၼာ္သီးႏွင့္ အေအးဗူးမ်ားကို ေရခဲေသတၱာထဲသို႔ သြားေရာက္ထည့္ေန၏။ သားႀကီးက ကြ်ႏ္ုပ္ လက္မွတ္ထိုး ေလ့က်င့္ ေနေသာေရွ႕တြင္ ၀င္ေရာက္ ထိုင္လိုက္ရင္း ကြ်ႏ္ုပ္ စာရြက္လြတ္တစ္ရြက္တြင္ လက္မွတ္မ်ား အထိုးက်င့္ေနသည္ကို ၾကည့္၍ ဆရာ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲဗ်ဟု ကြ်ႏ္ုပ္အား လွမ္းေမးလိုက္၏။ 

 

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က လက္မွတ္ထိုး ေလ့က်င့္ေနတာကြ။ အသက္ႀကီးမွ လက္မွတ္ေလးတစ္ခုေလာက္ေတာ့ ပံုက်ပန္းက်ေလး ထိုးတတ္ဦးမွ ဆိုၿပီး ေလ့က်င့္ေနတာပါဟု ျပန္ေျပာလိုက္ေလလွ်င္ ထြန္းထြန္းက

လက္မွတ္ထိုးတာက လူတစ္ေယာက္အတြက္ အေရးႀကီးလို႔လား ဆရာရဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ လက္မွတ္ကို က်က်နနရယ္လို႔ တစ္ခါဘူးမွ မထိုးဘူူးပါဘူး။ လက္မွတ္ထိုး ရမယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္နာမည္ကို ရိုးရိုးေလး စာေရးသလို ေရးခ်လိုက္တာပါပဲဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က မင္းတို႔ငါတို႔လို သာမန္လူေတြ အတြက္ကေတာ့ လက္မွတ္က ဒီေလာက္အေရးႀကီးတယ္ လို႔ေတာ့ မဆိုသာဘူးေပါ့ကြာ။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့ လူေတြအတြက္ကေတာ့ လက္မွတ္တစ္ခုဟာ သူတို႔အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ သူတုိ႔ အသက္ထက္မက အေရးႀကီးတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀မွာ နာမည္တစ္လံုးဟာ အေရးႀကီးသလို အဲဒီနာမည္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ သူ႔ရဲ့ လက္မွတ္တစ္ခုဟာလဲ သူ႔ရဲ့ ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာရမွာပဲ။

ေနာက္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ သူ႔ရဲ့အမည္ဟာ အေရးႀကီးသလို သူ႔ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ လက္မွတ္တစ္ခုဟာလဲ သူ႔ဘ၀ရဲ့ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ အေရးပါတာပဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္ေျပာလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ သက္မာက ေအာ္ အဲဒီလိုလား။ ဆရာေျပာမွပဲ လက္မွတ္ထိုးတာ အေရးပါမွန္း သိေတာ့တယ္။ ကြ်န္မတို႔လည္း လက္မွတ္တစ္ခုေလာက္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထိုးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားဦးမွပဲ။ လက္မွတ္ထိုးတာ ဘယ္လိုထိုးရမွာလဲ ဆိုတာကို နည္းနည္းေလာက္ ဆက္ေျပာပါဦးဟု သက္မာကေျပာလွ်င္ သားႀကီးႏွင့္ ထြန္းထြန္းကလည္း ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုလည္း ေျပာျပပါဦးဟု ေျပာၾကေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က

သိတ္ၿပီးေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အရင္ဆံုးသိထားရမွာက လက္မွတ္ထိုးတဲ့ ေနရာမွာ အေျခခံ သေဘာသဘ၀ (၁၂) မ်ိဳးရွိတယ္။ အဲဒီအေျခခံ (၁၂) မ်ိဳးေလာက္ကို သိရင္ပဲ လက္မွတ္ထုိးတဲ့ ေနရာမွာ ဘယ္လို ထိုးရင္ ေကာင္းမယ္ မေကာင္းဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ့ အၾကမ္းဖ်ဥ္း သိပါၿပီ။ အဲဒီေတာ့ အရင္ဆံုး လက္မွတ္ထိုးတဲ့ ေနရာမွာ အေျခခံ အက်ဆံုး အခ်က္အလက္ (၁၂) မ်ိဳးကို အရင္ဆံုးေျပာျပမယ္။ မင္းတို႔မ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္ေအာင္ နမူနာေလးေတြလည္း စာအုပ္မွာ နမူနာထိုးျပမယ္ ဟုတ္ၿပီလား။ ကဲ... ဒီမွာၾကည့္။

လက္မွတ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့ အခါမွာ လက္မွတ္ေတြရဲ့ အတိမ္းေစာင္း (၃)မ်ိဳး ရွိတယ္။ ဒီမွာ ပံုေလးေတြ နမူနာထိုးျပမယ္ ၾကည့္။



အဲဒီမွာ နံပါတ္(တစ္)လက္မွတ္က လက္၀ဲဘက္ကို တိမ္းေစာင္းၿပီး ထိုးထားတယ္။ အဲဒီလို လက္မွတ္ကို လက္၀ဲဘက္ကို တိမ္းေစာင္းၿပီး ထိုးတတ္တဲ့ လက္မွတ္ပိုင္ရွင္ေတြရဲ့ စိတ္ေနစရိုက္ဟာ ဘယ္လို ရွိလဲဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြဟာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူမ်ားနဲ႔ မတူေအာင္ ကြဲျပားေအာင္ လုပ္ေလ့ လုပ္ထရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတစ္ပါးေတြ မလုပ္ရဲတာကိုေတာင္ လုပ္ျပခ်င္ၾကတယ္။ တျခားလူ မလုပ္ႏိုင္တာကိုလဲ မရရေအာင္ လုပ္ျပခ်င္ၾကတယ္။ သူတစ္ပါးနဲ႔ အေတြးအေခၚ ဆန္႔က်င္ဘက္ လုပ္ေလ့ လုပ္ထရွိၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚကလည္း လူတကာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေတြးေခၚေလ့ရွိတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ လူ႔ကန္႔လန္႔ေတြေပါ့ကြာ။

ေနာက္လက္မွတ္တစ္ခုကို ၾကည့္။ အဲဒီလက္မွတ္ၾကေတာ့ သူ႔လက္မွတ္မွာပါတဲ့ ေဒါင္လိုက္မ်ဥ္းဟာ အေပၚကို ကိုးဆယ္ဒီဂရီ ေထာင္မတ္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီလို လက္မွတ္ပိုင္ရွင္ေတြဟာ အရာရာကို တိက်တယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္။ သူတစ္ပါးရဲ့ အက်ိဳးကို လိုလားတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘာကိုပဲ ေတြးေခၚေတြးေခၚ အစြန္းႏွစ္ဖက္ကို လြတ္ေအာင္ ေတြးေခၚႏိုင္တယ္။ ေနာက္ သူတို႔ရဲ့ အထူးျခားဆံုး အရည္အခ်င္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေကာင္းဆံုး ကြန္ထရိုး လုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေကာင္းဆံုး ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္တယ္။ ပဲ့ကိုင္ႏိုင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္လက္မွတ္မွာ ေဒါင္လိုက္မ်ဥ္း ပါမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေပၚကို ေထာင္မတ္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္။

ဟုတ္ၿပီ။ ေနာက္လက္မွတ္တစ္ခုၾကည့္။ အဲဒီလက္မွတ္မွာ ပါတဲ့ ေဒါင္လိုက္မ်ဥ္းဟာ လက္ယာဘက္ကို တိမ္းေစာင္းေနတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြဟာ လက္ယာ၀ါဒီေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ကြ။ သူတို႔ေတြဟာ လူနဲ႔ လူ႔ပါတ္၀န္းက်င္ကို သင့္တင့္ေအာင္ ေပါင္းသင္းႏိုင္စြမ္း ရွိတယ္။ ဆက္ဆံႏိုင္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သူတို႔ေတြဟာ လူေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ လုပ္ေလ့ လုပ္ထ မရွိဘူး။ စိတ္ကေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ျမန္တတ္တယ္။ ေနာက္ သူ႔ရဲ့ စိတ္ႏွလံုးကေတာ့ နူးညံ့သိမ္ေမြ႕ပါတယ္။ ဟုတ္ၿပီေနာ္။ အဲဒါက လက္မွတ္ထိုးတဲ့ ေနရာမွာ အေျခခံက်တဲ့ ပထမဦးဆံုး သံုးမ်ိဳးပဲ။

ေနာက္ေဒါင္လိုက္မ်ဥ္း မပါတဲ့ လက္မွတ္ေတြမွာၾကေတာ့ ေနာက္ဆံုးစာလံုးဟာ အေပၚဘက္ကို ေထာင္ေနတဲ့ လက္မွတ္မ်ိဳးရယ္၊  တတန္းတဲ ျဖစ္ေနတဲ့ လက္မွတ္မ်ိဳးရယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေအာက္ဖက္ကို ဆင္းသြားတဲ့ လက္မွတ္မ်ိဳးရယ္ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳးရွိေသးတယ္။ ေဟာဒီမွာ. ၾကည့္။



ပံုေလးကိုၾကည့္ၾကည့္။ ပထမဆံုးေတြ႕ရတဲ့ လက္မွတ္မွာ ေရညီမ်ဥ္းရဲ့ အေပၚမွာ ေလးဆယ့္ငါးဒီဂရီ ေထာင္တက္သြားတယ္။ ေတြ႕လား။ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘ၀မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္ ႀကီးမားတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀ကို တိုးတက္ႀကီးပြားခ်င္တဲ့ စိတ္ အျပည့္ရွိတယ္။ ကိုယ့္ကိုကို ယံုၾကည္စိတ္ရွိတယ္။ မာန္မာနလဲ ႀကီးတတ္တယ္။ စကားေျပာတဲ့ ေနရာမွာ ပြင္ပြင့္လင္းလင္း ရွိသေလာက္ သူ႔တို႔ေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ ရွိတယ္။ သြက္လက္ ခ်က္ခ်ာေနတာပဲ။ စြန္႔စားစရာရွိရင္လဲ သူမ်ားနဲ႔ မတူေအာင္ကို စြန္႔စားရဲၾကတယ္ကြ။

ေနာက္ပံု တစ္ခုၾကည့္လိုက္။ အဲဒီလက္မွတ္မွာၾကေတာ့ ေရညီမ်ဥ္းနဲ႔ တစ္တန္းတည္း ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြၾကေတာ့ အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ သူတို႔ေတြဟာ ေလာဘနည္းတတ္တယ္။  ဘ၀ကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ျဖတ္သန္း ေနထိုင္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ေတြးေခၚ လုပ္ကိုင္တတ္ၾကတယ္။ ေလာဘမႀကီးသလို ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္စိတ္လဲ ရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္တတ္ၾကသလို စြန႔္စားရမယ့္ အလုပ္ေတြကို ဆိုရင္လည္း လံုး၀ကို ၀ါသနာ မပါတတ္ၾကဘူးကြ။

ေနာက္ပံုတစ္ခုကို ၾကည့္ၾကည့္လိုက္။ အဲဒီလက္မွတ္မွာၾကေတာ့ ေရညီမ်ဥ္းရဲ့ ေအာက္ဘက္ကို ထိုးက်သြားတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ပံုစံမ်ိဳး ထိုးတတ္တဲ့ သူေတြၾကေတာ့ အရမ္း ေၾကာက္တတ္တယ္ကြ။ ေနာက္ၿပီး စိုးရိမ္စိတ္လည္း ႀကီးမားတတ္ၾကတယ္။ အလုပ္မရွိရင္ ကိုယ့္ကိုကို သိမ္ငယ္ေနတတ္တဲ့ လူေတြ ျဖစ္တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ကြာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္စိတ္ အားနည္းတဲ့ လူေတြ ျဖစ္တယ္။ ေနရာတကာမွာ ဦးစီးဦးေဆာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္းပဲ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ၾကည့္ၾကည့္ လူေတြရဲ့ ေနာက္လိုက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းကို မရွိဘူး။ သူတို႔ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ၿမံဳစိစိနဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြဟာ သူတစ္ပါးရဲ့ အထင္လြဲ  အျမင္လြဲျခင္းကို မၾကာခန ခံရေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့ ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြား ခ်မ္းသာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘ၀မွာ အၿမဲတမ္း ဆင္းရဲနိမ့္က်ၿပီး ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘာပဲႀကံႀကံ ေနာက္ဆံုးမွာ မေအာင္မျမင္ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္ကြ။ အဲဒီအခ် က္သံုးခ်က္ကေတာ့ လက္မွတ္ေတြရဲ့ အေျခခံအက်ဆံုး ဒုတိယ အခ်က္သံုးမ်ိဳးလို႔ မွတ္ထား၇မယ္ဟု ကြ်ႏ္္ုပ္က ေျပာဆိုလိုက္ၿပီးလွ်င္ စကားေျပာျခင္းကို ခန နားလိုက္ေလ၏။

ထိုအခ်ိန္တြင္ သက္မာက... ေရခဲေသတၱာ အတြင္းမွ လိေမၼာ္သီးမ်ားကို ယူလာရင္း ဆရာလည္း စကားေျပာ ရတာ အာေခ်ာက္ေနဦးမယ္။ အေမာေျပ စားလုိက္ဦးဟုဆိုကာ ကြ်ႏ္ုပ္အား လိေမၼာသီးမ်ား ကို အခြံႏြာ၍ ခ်ေပးေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း သက္မာခ်ေပးေသာ လိေမၼာ္သီးမ်ားကို ယူစား လိုက္ၿပီး ေရ ခဲေရ ေအးေအးေလး တစ္ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ သားႀကီးက ဒါနဲ႔ ဆရာ ။ ဆရာႀကား ၿပီးၿပီလား။ 

 

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အလုပ္သမား မွတ္ပံုတင္ မရွိတဲ့ လူေပါင္း တစ္သန္းေက်ာ္ကို ဖမ္းၿပီး ျပည္နွွင္ ဒဏ္ ေပးမယ္တဲ့။ ျမန္မာျပည္က အလုပ္သမား၀န္ႀကီး လာၿပီး ညွိႏႈိင္းတာ အဆင္မေျပဘူး တဲ့။ အဲဒါ ဆရာ ၾကားၿပီးၿပီလားဟု သားႀကီးက ေျပာေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က အဲဒါက ငါတို႔ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ အတြက္ ဘာထူးဆန္း လို႔လဲကြာ။ မၾကာခန ဖမ္းမယ္ဆီးမယ္ လုပ္ေနတာပဲ မဟုတ္လားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္ေျပာ လိုက္ေလလွ်င္ ထြန္းထြန္းက အခု ေျပာတာက အရင္လိုမဟုတ္ဘူးတဲ့ ဆရာ။ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးမွာတဲ့။ အရင္တုန္းကေတာ့ အလုပ္သမားကဒ္ မရွိတဲ့ လူေတြကို ဖမ္းတယ္။ ျမန္မာျပည္ ျပန္ပို႔ တယ္။ ျမ၀တီေရာက္  လို႔ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ ေလာက္လဲၾကာေရာ ေအာက္လမ္း ကေန ျပန္တက္ လာၾကတာပဲ။ အဲဒီလိုနဲ႔ သံသရာ လည္ေနၾက တာ။ 

 

အခုၾကေတာ့ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒီတစ္ခါဖမ္းၿပီး ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ပို႔ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စီစစ္ၿပီးျပန္ပို႔မွာတဲ့။ အဲဒီလူေတြ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္၀င္လာလို႔ ဖမ္းမိရင္ ေထာင္ တစ္ႏွစ္ကေန ငါးႏွစ္အထိ ခ်မယ္လို႔ ေျပာတယ္ဆရာ။ ၿပီးေတာ့ ဒီတစ္ခါ ဖမ္းရင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ပိုက္စိတ္တိုက္ၿပီးေတာ့ ဖမ္းမွာဆိုပဲဆရာ။ အလုပ္သမား မွတ္ပံုတင္မရွိတဲ့ လူေတြကိုေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ သူေ႒းေတြက တာ၀န္မယူေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ဟု ထြန္းထြန္းက ေျပာေလလွ်င္ သက္မာက ဟုတ္တယ္ ဆရာ ။ 

 

ကြ်န္မတို႔လည္း အဲဒီလို ၾကားတာပဲ။ ခက္တာပဲ ဆရာရယ္။ ကြ်န္မတို႔လည္း ကိုယ့္ေျမ ကိုယ့္ျပည္မွာ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း မပူမပင္ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ရမလဲ မသိဘူးေနာ္။ တစ္သက္လံုးေတာ့ အခုလိုသူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ကြ်န္ခံေနရဦးမလား မသိေတာ့ပါဘူးဟု ေျပာေလ၏။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း သက္ပ်င္းေမာကို အသာခ်လိုက္ရင္း ကဲေဟ့... လက္မွတ္ထိုးတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆက္ေျပာရေအာင္ဟု စကားလမ္းေၾကာင္းကို သိသိသာသာ ေျပာင္းလိုက္မိ၏။ 

 

 အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ထိုအေၾကာင္းကို မေဆြးေႏြးခ်င္ပါ။ မေျပာျပလိုပါ။ ထို အေၾကာင္း အရာ မ်ားကို စကားစမိလိုက္သည္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ရင္တစ္ခုလံုးသည္ ျပဳတ္တူႏွင့္ ညွပ္ထား သကဲ့သို႔ မြန္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္တည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ သားႀကီးတို႔ သံုးဦးအား လက္မွတ္ထိုး သည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းအရာဘက္သို႔ သိသိသာသာ စကား လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္း လိုက္ၿပီး ေအာက္ပါ အတိုင္း ဆက္ေျပာေလ၏။

ဟုတ္ၿပီေနာ္။ အေျခခံ အေၾကာင္းအရာ သံုးမ်ိဳးကို ေျပာၿပီးၿပီ။ အခု ဆက္ေျပာခ်င္တာက ေနာက္ထပ္ အေျခခံ သံုးမ်ိဳးဆက္ေျပာမယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီတစ္ခါၾကေတာ့ လက္မွတ္ထိုးတဲ့ စာလံုးအရြယ္ အစားပဲ။ ဒီမွာ ၾကည့္။ ပံုတစ္ပံုျပမယ္။



ပထမဆံုးေတြ႕ရတဲ့ လက္မွတ္ၾကေတာ့ စာလံုးေသးေသးေလး ထိုးတတ္ၾကတဲ့ လက္မွတ္ပိုင္ရွင္ေတြ ပဲ။ အဲဒီလက္မွတ္ပိုင္ရွင္ေတြဟာ သိတ္ၿပီး ႏွေမ်ာတတ္တယ္။ ကပ္စီးနည္းတတ္ တယ္ကြ။ ကပ္ေစးနွဲ ေကာ္တရာ ဆိုတဲ လူမ်ိဳးေတြေပါ့ကြာ။ အရာရာကို ႏွေျမာတြန္႔တိုစိတ္ရွိတယ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္ တတ္ သေလာက္ တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ တယ္။

 

 ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေစ့စပ္ေသခ်ာမႈ႔ေတာ့ ရွိတယ္။ ပစၥည္းဥစၥာ ေငြေၾကးေတြကို စုေဆာင္းသိုမွီးတာကို အင္မတန္ ၀ါသနာပါတယ္။ အေပါင္ခံတဲ့ အလုပ္၊ ေငြးတိုးေခ်းတဲ့အလုပ္မ်ိဳးေတြကို လုပ္ေလ့လုပ္ထ ရွိတတ္တယ္ကြ။ သူတို႔ေတြဟာလည္း စြန္႔စားရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေလ့လုပ္ထ မရွိၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ လက္မွတ္ထိုးမယ္ဆိုရင္ စာလံုး အင္မတန္ ေသးေသးေလးေတာ့ မထိုးသင့္ဘူးကြ။

ဒီမွာ ေနာက္ထပ္ တစ္ပံုထပ္ၾကည့္လိုက္ဦး။ ဒီလက္မွတ္ၾကေတာ့ ပထမလက္မွတ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ပဲ။ စာလံုးေတြက အဆမတန္ ႀကီးလြန္းေနတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြၾကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အလြန္အကြ်ံ အထင္ႀကီးတတ္တယ္ကြ။ ဘ၀င္ကလည္း ေလဟတ္ဆိုသလို ဘ၀င္လည္း ခပ္ျမင့္ျမင့္ပဲ။ အၾကြားကလည္း သန္ပါ့။ စကားကလည္း မ်ားလိုက္တာ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေန သလိုကို မ်ားတာ။ ေနာက္ၿပီး စကားေျပာရင္လည္း အသံေတာ္ေတာ္ က်ယ္တယ္ေဟ့။ ဘာကိုပဲ  လုပ္လုပ္ ေစ့စပ္ေသခ်ာမႈ႔ မရွိသလို ေငြအသုံးအျဖဳန္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္။ လက္ဖြာတယ္။

  ေနာက္ ျမင္ရတဲ့ လက္မွတ္ၾကေတာ့ စာလံုးေတြက မေသးလြန္း မႀကီးလြန္းဘူး။ အေနေတာ္ပဲ။ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြၾကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတယ္။ ေျပာသလို လုပ္ၿပီး လုပ္ သေလာက္ ပဲ ေျပာတတ္တယ္။ အပိုမေျပာဘူး။ ၀င္ေငြန႔ဲ ထြက္ေငြကို မွ်တေအာင္ သံုးစြဲတတ္ၿပီး အမွန္ တရား ကို ေလးစားတယ္။ လိုလားတယ္၊ ေျပာရရင္ေတာ့ သတၱိလည္း ေကာင္း ၊ ဗ်တၱိ လည္း ေကာင္းတဲ့ လူမ်ိဳးေတြေပါ့ကြာ။

ေနာက္ဆံုး သံုးခုဆက္ေျပာမယ္။ ဒီမွာ ၾကည့္ၾကည့္လိုက္။



အဲဒီပံုမွာ ၾကည့္ၾကည့္။ အဲဒိလက္မွတ္မွာၾကေတာ့ စာလံုးတစ္လံုးနဲ႔တစ္လံုး အရြယ္အစား မညီမညာ ျဖစ္ေနတယ္။ ႀကီးလိုက္ေသးလိုက္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ပိုင္ရွင္ေတြၾကေတာ့ သူတို႔ ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ဟာ တည္ၿငိမ္မႈ႔ မရွိဘူး။တစ္ခါတစ္ရံ မိုးလားကဲလား လုပ္တတ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ရံၾကေတာ့ အေၾကာက္လြန္ေနျပန္တယ္။  တစ္ခါတစ္ရံ ေအာက္က်ိဳ႕ ဆက္ဆံ ေျပာဆို တတ္ေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံ ၾကေတာ့လည္း အလြန္မာန ႀကီးေနတတ္ျပန္ေရာ။ သူတို႔ေတြဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မတည္ၿငိမ္သလို သူတို႔ရဲ့ ဘ၀ေတြဟာလဲ ေတာင္တန္းလိုပဲ။ တက္လိုက္က်လိုက္ ျမင့္လိုက္နိမ့္လိုက္နဲ႔ ။ အင္မတန္ ေလာကဓံ ခံရတတ္တဲ့ လက္မွတ္မ်ိဳးေတြေပါ့။

ဒီပံု ထပ္ၾကည့္လိုက္ဦး။ ဒီလက္မွတ္မ်ိဳးၾကေတာ့ အစစာလံုးႏွစ္လံုးဟာ ခပ္ေသးေသး ျဖစ္ေန ၿပီး ေနာက္ဆံုး စာလံုးက်မွ အလြန္ႀကီးသြားတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ပိုင္ရွင္ေတြၾကေတာ့ အစပိုင္း မွာ ေစ့စပ္ ေသခ်ာသေလာက္ ေနာက္ပိုင္းၾကရင္ ပရမ္းပတာ လုပ္ပစ္တတ္ၾကတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ   ဟာ ၾကာၾကာေပါင္းမွ သိ ဆိုသလို ၾကာေလ ေပါင္းသင္းလို႔ မေကာင္းေလ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။ယံုေအာင္ ခြ်ဲၿပီး အသည္းခြဲမယ့္လူ ျဖစ္တယ္။

ဒီပံုထဲက လက္မွတ္ၾကေတာ့ အစစာလံုး ပီျပင္ေပမယ့္  မႀကီးသင့္တဲ့ စာလံုးႀကီးၿပီး ႀကီးသင့္တာကၾက မႀကီးဘူး။ ေနာက္ဆံုးစာလံု းေတြၾကေတာ့ မပီမျပင္ ေသးေသးေကြးေကြးေလးေတြ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီလက္မွတ္မ်ိဳး ပိုင္ရွင္ေတြဟာ ' ၀မရွိပဲ ၀ိ- လုပ္တတ္သူ ျဖစ္တယ္။ အစကေတာ့ မုိးလားကဲ လား ေျပာၿပီး ေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ ျဖစ္ႏို္င္ေအာင္ လုပ္မျပႏို္င္ဘူး။ အျပင္ပန္း  ဟန္ပန္က သူတစ္ပါးက သူတစ္ ပါး အထင္ႀကီးေလာက္ေအာင္ ၀တ္ျပ ေနျပမယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ဟုတ္တိပါတ္တိ အရည္ အခ်င္း မရွိဘူး။ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတယ္။ ပရိယာယ္ အ၇မ္းမ်ားတယ္။

အခု ေျပာျပခဲ့တာေတြကေတာ့ လက္မွတ္ထိုးတဲ့ေနရာမွာ အေျခခံ အက်ဆံုး အခ်က္အလက္ (၁၂) ခ်က္ပဲ။ အဲဒီ အခ်က္(၁၂)ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ထိုးတဲ့ လက္မွတ္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ေပါ့။ ေကာင္းတာကို ယူေပါ့။ မေကာင္းတာဆိုရင္ေတာ့ ေရွာင္လိုက္ေပါ့ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာျပလိုက္ေလ၏။ 

 

ထိုအခါ ထြန္းထြန္းက ဆရာ တစ္ခ်ိဳ႕လက္မွတ္ေတြၾကေတာ့ အသဲ ပံုေလးေတြ ၾကယ္ ပံုေလးေတြ စ သည္ျဖင့္ လွလွ ပပေလးေတြ ထိုးထားတတ္ၾကတယ္။ အဲဒါေတြေကာ ေကာင္းလားဟု ျပန္ေမးေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း တခ်ိဳ႕လက္မွတ္မ်ား တြင္ ေတြ႕ရျမင္ရေလ့ ရွိေသာ ထူးျခား ထင္ရွားေသာ သေကၤတေလးမ်ား အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ ေျပာျပရေလေတာ႔ သတည္း။ (ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ဆရာဟိန္းတင့္ေဇာ္
ထိုင္းႏိုင္ငံ၊မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕