ဘူတာ အတြင္းသို ့ ၀င္လာေသာ သာရေ၀ါ ရထားကို မေအးတင္ မမွိတ္ မသံု စိုက္ၾကည့္ေန ပါသည္ ။ ရထား ရပ္ျပီး ခရီးသည္မ်ား ဆင္းသြား သည္ နွင့္ အထူးတန္း တြဲ ေပၚသို ့တက္ လိုက္ျပီး ရင္ခြင္ထဲတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သမီးေလးကို အားရပါးရ နမ္းကာ ထိုင္ခံုေအာက္သို ့ထိုးသြင္း လိုက္ျပီး တြဲေပၚမွဆင္း လိုက္ပါသည္ ။
ရြာလမ္းထိပ္ သစ္ပင္ေအာက္ မွ ရန္ကုန္ ဖက္သို ့ထြက္ခြါ လာသည့္ သာရေ၀ါ ရထားကို မေအးတင္ ၾကည့္ ေနသည္ ။ အထူးတန္း တြဲျဖတ္ သြားခ်ိန္ ေအာက္ပါ အ တိုင္းေျပာလိုက္ ပါသည္ ။
။။ ေမ့ေမ့ ကို ခြင့္လႊတ္ပါ သမီးေလးရယ္ ေမေမ တို ့နဲ ့ေနရင္ သမီးေလး ဆင္းဆင္း ရဲရဲ ငတ္ငတ္ျပတ္ျပတ္ နဲ ့ ေနရမွာ စိုးလို ့အခုလို လုပ္လိုက္ ရတာပါ ။ သမီးေလး သူေတာ္ေကာင္း လူခ်မ္းသာေတြ နဲ ့ေတြ ့ပါေစ လို ့ေမေမ ဆုေတာင္းေပး လိုက္ပါ တယ္ သမီးရယ္ ။။
" ေအးတင္ နင္ ဒီေန ့ကေလးေခၚ မလာဘူးလား " " သမီးရွိေတာ့ဘူး အကို "
" ဘယ္ေရာက္သြား လို ့မရွိတာလဲ "
" သမီးေလး ကို ရန္ကုန္ မွာေနတဲ့ လူခ်မ္းသာ ကေတြ ့ျပီး ခ်စ္စရာေလး မို ့ သူတို ့ ေမြးစားပါရေစေျပာလို ့ ကၽြန္မေပးလိုက္ျပီ အကို "
" ဟယ္ က်ီးကန္းမရယ္ နင္ကလည္း ငါတို ့ကိုေပးဆိုေတာ့ မေပးဘူး " အကို ့ မိန္းမ မသက္က အခုလို မေက် မနပ္နွင့္ ၀င္ေျပာပါသည္ ။
" မဟုတ္ ပါဘူး မမသက္ တို ့လည္း ဒီေလာက္ေျပလည္တာမွ မဟုတ္တာ " " နင္ တစ္ကယ္ေပးလိုက္တာ မွ ဟုတ္ရဲ ့လား ေအးတင္ "
" ဟုတ္ပါတယ္ ဆို အကို ကလည္း ကၽြန္မက လိမ္ရမွာလား " တစ္ရြာလံုး ကၽြန္မကို အသားမဲ သျဖင့္ က်ီးကန္းမ ဟု ေခၚၾကေသာ္လည္း အကိုက ေတာ့ နာမည္ပဲေခၚသည္ ။ ကၽြန္မ အကို ့အပါးမွ လွည့္ အထြက္ ။
။။ နင့္ေယာက်ၤား ထြန္းလူ ကို ဘယ္လိုျပန္ေျပာမလဲ ။။
။။ သူက အရက္က လြဲျပီးဘာမွ စိတ္၀င္စားတဲ့သူမွ မဟုတ္တာ အကိုလည္း သိရဲ့သားနဲ ့။ အကိုက ေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္နွင့္မို ့ ကၽြန္မလွည့္ထြက္လာခဲ့ပါသည္ ။ မ်က္စိထဲတြင္ သမီးေလး မ်က္နွာ ကို ျမင္ေယာင္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားက်လာသည္ ။
သမီးေလး မ်က္နွာျမင္ေသာေန ့ကိုျပန္အမွတ္ရ မိသည္ ။ အရပ္ လက္သည္ေဒၚေလး ေစာက သမီး ကိုၾကည့္ ရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။
။။ က်ီးကန္းမရယ္ ကေလး အသားေလးက ျဖဴေဖြးေနတာပဲ နင့္ကေလးဆိုတာ ငါ ကိုယ္တိုင္ေမြး မေပးရင္ ယံုနိုင္စရာေတာင္မရွိဘူး ။။
။။ ဟုတ္ပါရဲ့ ငါ့တူမေလး ကျဖဴေဖြးေနတာပဲ ဒီေန ့ကစျပီး ျဖဴေဖြး လို ့ပဲေခၚေတာ့မယ္ အကို ့မိန္းမ မမ သက္က တစ္ခါထဲ နာမည္ပါေပးလိုက္ပါသည္ ။။ ထိုျဖစ္ရပ္ မ်ားျဖစ္ျပီး နွစ္ေပါင္း (၂၀)အၾကာ ရြာသူ ရြာသား မ်ား ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္း ဘက္သို ့အေျပးအလႊားသြားေနၾကသျဖင့္ ေဒၚေအးတင္ အိမ္ေျခရင္းမွ မခင္ပုကို လွမ္းေမးလိုက္ပါသည္ ။
။။ ဟဲ့ ခင္ပု ကမ္းနားမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလို ့လဲ ။။
။။ ေဒၚေလး က်ီးကန္းမ ကလည္း ျမစ္ကမ္းပါးမွာ ရုပ္ရွင္ အဖြဲ ့သားေတြေရာက္ေန တယ္ ။ အခု နာမည္ၾကီးေန တဲ့ ရုပ္ရွင္ မင္းသမီး နွင္း၀တ္ရည္ လည္းပါတယ္ အဲ့ဒါ တစ္ရြာလံုး သြားၾကည့္ေနၾကတာ ။။ ကၽြန္မက ရုပ္ရွင္လည္း မၾကည့္ သျဖင့္ မသိသလို ပဲေန လိုက္ပါသည္ ။သိုု ့ေသာ္ အကို ့ မိိန္းမ မမသက္ ယူလာေသာ သတင္းေၾကာင့္ ကၽြန္မစိတ္ လႈပ္ရွားသြား ပါသည္ ။။
။။ က်ီးကန္းမ အဲ့ဒီ ရုပ္ရွင္ မင္းသမီးက ရြာသားေတြ ကို လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ (၂၀) ေလာက္က သာရေ၀ါ ရထား အထူး တန္းတြဲေပၚကို ကေလးတစ္ေယာက္ တင္ေပးလိုက္ တဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ကို သိလား လို ့ လိုက္ေမးေနတယ္ ။။
။။ ဟင္ တကယ္လား ။။ ကၽြန္မ အံ့ၾသေသာ အမူ အရာနွင့္ျပန္ေမးလိုက္ပါသည္ ။ ဒါကို ရိပ္မိေသာ မမသက္က ။
။။ က်ီးကန္းမ နင္သမီးေလး ကိုေပးလိုက္တာမွ ဟုတ္ရဲ ့လား ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တိ္တ္တိတ္ ကေလးတင္ေပးလိုက္တာ လား မလိမ္နဲ ့ငါ့ကို မွန္မွန္ေျပာစမ္း ။။ ကၽြန္မဘာမွ မေျပာနိုင္ပဲ မ်က္ရည္မ်ား က်လာပါသည္ ။ ခဏၾကာမွ မ်က္ရည္ သုတ္ ျပီး ေျပာျပလိုက္ပါသည္ ။
။။ ဟုတ္ပါတယ္ မမသက္ရယ္ ကၽြန္မ အကိုနဲ ့မမသက္ကို လိမ္ေျပာခဲ့တာပါ ။ သမီး ေလးကိုကၽြန္မ အထူးတန္း တြဲေပၚမွာ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္တင္ထား ခဲ့တာပါ ။။
။။ အာ နင္ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္ တဲ့ မိန္းမ ပဲဟာ ။ ဒါဆိုရင္ အခုလိုက္ေမးေန တဲ့ မင္းသ မီးကို ငါသြားေတြ ့ မယ္ ။အက်ိဳး အေၾကာင္း သိရေအာင္ ။။
။။ မလုပ္ပါနဲ ့မမသက္ ရယ္ေနပါေစ ထားလိုက္ပါေတာ့ ။။
။။ မဟုတ္ပါဘူး နင္နဲ ့ပတ္သက္တာ ကို ငါဘာမွ မေျပာပါဘူး ။ သူ ဘာေၾကာင့္ရွာေန တာလဲဆိုတာ သိခ်င္ လို ့ပါ ။။ သာရေ၀ါ ဘူတာရွိ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခု၏သီးျခား အခန္းတစ္ခု အတြင္းတြင္ ရုပ္ရွင္ မင္းသမီး နွင္း၀တ္ရည္ က မမသက္ ကိုေတြ ့ဆံုပါသည္ ။
။။ အန္တီ က အဲ့ဒီ ကေလးကို စြန္ ့ျပစ္ခဲ့တဲ့သူကို တကယ္သိလို ့လား ။။
။။ ဘာျဖစ္လို ့ အဲ့ဒီ အမ်ိဳုးသမီးကို ေတြ ့ခ်င္ေနတာလဲ ဆိုတာ အရင္ေျပာျပနိုင္ မလား။။
။။ ဟုတ္ကဲ့ေျပာျပနိုင္ ပါတယ္ လြန္ ခဲ့တဲ ့နွစ္(၂၀)ေလာက္ က ရထားေပၚ တင္ေပး တာခံ ခဲ့ရတဲ့ မိ္န္းကေလး က ကၽြန္မပါ ။ ကၽြန္မ ကို ေကာက္ယူေမြး စားခဲ့ တဲ ့ မိဘေတြ က လ၀န္းေသာ္ တာ ရုပ္ရွင္ ကုမၼဏီ ပိုင္ရွင္ ေတြပါ ။။
မမသက္ က ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနွင့္ မင္းသမီး နွင္း၀တ္ရည္ မ်က္နွာေလးကို ေငး ၾကည့္ေနမိ ပါသည္ ။ စိတ္ထဲမွ လည္း ေတြးေနမိပါသည္ ။
။။။ ေၾသာ္ ငါ့ တူမေလး ျဖဴေဖြးက နိုင္ငံေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးျဖစ္ေနပါေရာလား ။။။
။။ အန္တီ ကၽြန္မကို တင္ေပးလိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ကိုသိလားဟင္။ သိရင္ေျပာျပပါ ကၽြန္မ အေမ အရင္းကို တစ္ကယ္ေတြ ့ခ်င္လို ့ပါ။ ကၽြန္မေမြးစားမိဘေတြ လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။ သူတို ့မေသခင္ ဒီအျဖစ္ အပ်က္ ကို ကၽြန္မေမြးစား အေမကေျပာ ျပခဲ့တာပါ ။ ကၽြန္မ ကိုစြန္ ့ျပစ္ခဲ့လို ့အျပစ္ မတင္ပါဘူး ။ အေမ့ကို ကၽြန္မ ေတြ ့ ရင္ အေမ့မ်က္နွာ ကိုၾကည့္ျပီး စကားေတြေျပာမယ္ ျပီးေတာ့ျပန္ျပီးျပဳစု ခ်င္လို ့ပါ။
။။ အင္းျဖစ္နိုင္ မလားေတာ့ မသိဘူး
အဲ့ဒီ အမ်ိဳးသမီး ရဲ ့အကိုေတာ့ ရွိတယ္ ေသေသ ျခာျခာျပန္ေမးလိုက္ဦးမယ္ ။။
။။ ဟုတ္လား အေမ့ ရဲ ့အကိုဆိုေတာ့ ကၽြန္မ ရဲ ့ ဦးေလးေပါ့ ။ မနက္ျဖန္ေခၚခဲ့ ပါလား အန္တီ ကၽြန္မ ဦးေလးဆီ ကေန အေမ့အေၾကာင္းေတြ သိခ်င္လို ့ပါ ။။
။။ အင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးခဲ့ျပီး ေသခ်ာရင္ေခၚလာခဲ့မယ္ေလ ။။
။။ ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ ေသေသခ်ာခ်ာ ေခၚလာခဲ့ပါေနာ္ ကၽြန္မေစာင့္ေနမယ္ ။ မနက္ ျဖန္ဆိုရင္ ရိုက္ ကြင္းျပီးျပီ ကၽြန္မ တို ့ျပန္ရေတာ့မွာ ။။
။။ ေကာင္းပါျပီကြယ္ စိတ္ခ်ပါ ။။ အကိုနဲ ့မမသက္ က ကၽြန္မကိုေျပာပါသည္ ။
။။ ေအးတင္ ဘယ္လိုလည္း နင္သြားေတြ ့မလား ။ အခု မသက္ေျပာပံု အရဆိုရင္ နင့္သမီးဆို တာေသခ်ာ ေနျပီ ။။
။။ ေအးဟာ လိုက္ေတြ ့လိုက္ပါ က်ီးကန္းမရယ္ ။ ေကာင္မေလး ကေခ်ာလိုက္တာ နင့္ကို အရမ္းေတြ ့ ခ်င္ေနတာ ။။ ကၽြန္မေခါင္း ကိုေျဖးညွင္းစြာ ခါလိုက္ျပီး အကို ့ကိုၾကည့္ကာေျပာ လိုက္ပါသည္။ ။။ အကိုပဲ သြားေတြ ့လိုက္ပါ သမီးကို ကၽြန္မေသ သြားျပီလို ့ေျပာေပးပါ အကို။
ေမြးကတည္းက တာ၀န္ မယူနိုင္လို ့စြန္ ့ျပစ္ ခဲ့ျပီး ေကာင္းစားေတာ့ မွ သမီးကို ဘယ္လို မ်က္နွာမ်ိဳးနဲ ့ ကၽြန္မ ရင္ဆိုင္ရ မလဲ အကို ။။
။။ မဟုတ္ဘူးေလ အခု ဟာက သူ ကိုယ္တိုင္ေတြ ့ခ်င္လို ့လိုက္ရွာေနတာ သနား ပါတယ္ ေအးတင္ရယ္ နင္လိုက္ေတြ ့လိုက္ပါလား ။။
။။ မေတြ ့ေတာ့ဘူး အကို ကၽြန္မ တစ္ကယ္ ဆံုးျဖတ္ ထားလို ့ပါ သူ ဒီဘ၀မ်ိဳး ေရာက္ေအာင္ ကၽြန္မ စြန္ ့ စား ခဲ့တာေလ ။ အခု သမီးေလး ကၽြန္မျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဘ၀မ်ိဳး ျဖစ္သြားခဲ့ျပီ ကၽြန္မေက်နပ္တယ္ အကို ။
ဒီလို အသား မဲမဲ မိန္းမ တစ္ေယာက္ဟာ နိင္ငံေက်ာ္ မင္းသမီး တစ္ေယာက္ရဲ ့အေမဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိေစခ်င္ေတာ့ ပါဘူး ကၽြန္မ ကိုၾကည္ ့ျပီး သားသမီး ကို စြန္ ့ျပစ္ခဲ့တဲ့ အေမ အသားမဲမဲ ရုပ္ဆိုး ဆိုး နဲ ့အေမ ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ မ်ိဳး သမီးကို မခံစားေစခ်င္ေတာ့ဘူး အကို ။ ကၽြန္မ ခံစားခ်က္ ကို အကို နားလည္ မွာပါ ။ အကိုပဲ သြားေတြ ့လိုက္ပါ ။။
။။ ဦးေလး က တစ္ကယ္ ကၽြန္မ ရဲ ့ဦးေလးေပါ့ေနာ္ ၀မ္းသာ လိုက္တာ ။ နွင္း၀တ္ရည္ မ်က္နွာခ်င္း ဆိုင္ ထိုင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္နွာ ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ လက္နွစ္ဖက္ ကို လွမ္းဆုတ္ကာ အငမ္းမ ရေမးသည္။ ေမေမေရာ အခု ဘယ္မွာလဲ ။ ဦးေလးနဲ ့တူရင္ေ မေမကလည္း ေခ်ာမွာပဲ ။ သမီးေတြ ့ခ်င္တယ္ တယ္ဦးေလးရယ္ ။။
ေကာင္မေလး ကိုၾကည့္ကာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသည္။ မိခင္ေမတၱာ ငတ္ ေနေသာ သမီး တစ္ေယာက္ ရဲ့ ခံစားမႈ သူ ့မ်က္နွာ တြင္ အတိုင္းသား ေပၚေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အားတင္းျပီး တစ္ခြန္း ခ်င္းေျပာ လိုက္ ပါသည္ ။
။။ သမီးေမေမ က ငယ္ငယ္ေလး ကတည္း က ပန္းနာ ရင္က်ပ္ ေရာဂါျဖစ္ေနတာ သမီး ကိုေမြးျပီး (၄)လ သမီး အရြယ္မွာ သမီး ကိုေကာင္းစား ေစခ်င္ လို ့ဆိုျပီး အထူး တန္း ရထားတြဲေပ ၚကို ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တင္ေပးလိုက္တာ ။ ဦးေလး ကိုေတာင္ အကို မို ့လို ့ေျပာျပခဲ့တာ ။
တစ္ရြာလံုး ကိုေတာ့ ရန္ကုန္ က သူေဌးေတြ ေမြးစားခ်င္ လို ့ေပးလိုက္တယ္ ဆိုတာပဲေျပာခဲ့တယ္ ။ သူ ကြယ္လြန္သြား တာ (၄)နွစ္ေလာက္ ရွိ သြားျပီ ေနပူ မိုးရြာမေရွာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ေတြနဲ႔ အျမစ္ တြယ္ေနတဲ့ သူ ု့ေရာဂါ က သူ ့ကို အနိုင္ယူသြားတာပဲ ။။
။။ ျဖစ္ရေလေမေမရယ္ သမီးရွာတာေနာက္က် သြားတာပဲ စိတ္မေကာင္း လိုက္တာ ။။ ကၽြန္ေတာ့္ စကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလး မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ား က်လာသည္ ။ ကၽြန္ ေတာ္လည္း သူငိုတာ မၾကည့္ရက္ သျဖင့္ မ်က္နွာလႊဲေနလိုက္ပါသည္ ။ ခဏ အၾကာေကာင္မေလး မ်က္ရည္ သုတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ကိုပိုက္ဆံ တစ္ထပ္ၾကီး ထုတ္ ေပးကာေအာက္ပါ အတိုင္းေျပာသည္။ ။။
ဒီပိုက္ဆံေတြ ဦးေလး ယူသြားပါ သမီးကန္ေတာ့ တာပါ ။ ေမ့ေမ့ အတြက္လည္း ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေပးပါ ။ ဒါ သမီးေနတဲ့ ရန္ကုန္က အိမ္လိပ္စာ ကဒ္ပါ ။ ဦးေလးနဲ ့ေဒၚေလး သမီးဆီကို လာခဲ့ပါ ။။ ေကာင္မေလး ကလိပ္စာ ကဒ္ တစ္ခု ကၽြန္ေတာ့္ ကိုေပးပါသည္ ။ တစ္ဆက္တည္း ။
။။ ကဲ ဦးေလး သမီး ဒီညေန ေနာက္ဆံုး အခန္းရိုက္ျပီးရင္ ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့မယ္ ။ သူ ့စကား အဆံုးကၽြန္ေတာ္တို ့ နွစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္လာခဲ့ပါသည္ ။ အိမ္ေပါက္၀ တြင္ ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ မေအးတင္ ကို အက်ိဳး အေၾကာင္းေျပာျပ လိုက္ပါသည္ ။။
။။ က်ီးကန္းမ ဒီညေန ရုပ္ရွင္ရိုက္ျပီးရင္ ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့ မွာ နင္သြားေတြ ့ပါလား ။။
။။ ေကာင္းပါ့ မလားမမသက္ ရယ္ ။။
။။ ဘာလို ့ မေကာင္းရမွာ လဲ ကိုယ္သမီးကို ကိုယ္သြားၾကည့္တာ ဘယ္သူမွ သိတာ မွမဟုတ္ပဲ က်ီးကန္းမ ရယ္ နင္သြားခ်င္ရင္ ငါလိုက္ပို ့မယ္ ။။
က်ီးကန္းမ က ပုဆိုး တစ္ထည္ကိုေခါင္းေပါင္း ကာ ရိုက္ကြင္း ရွိရာသို ့ထြက္ခဲ့ ပါသည္။ က်ီးကန္းမ ေကာင္မေလး ကို စိုက္ၾကည့္ေနပါသည္ ။ ေကာင္မေလး ရိုက္ေနသည့္ အ ခန္းက ဧရာ၀တီျမစ္ အတြင္း ေလွေမွာက္ကာ အသက္ဆံုး သြားေသာ မိခင္အ ေလာင္း ကို ဖ က္ကာ ငိုေၾကြးေနသည့္အခန္း ။။
။။ ေမေမ ရယ္ သမီးကို ထၾကည့္ ပါဦး ဒီေလာကၾကီး ထဲမွာ သမီး တစ္ေယာက္ထဲ ထား ခဲ့ေတာ့မွာ လား ေမေမ မရွိရင္ သမီးဘယ္သူ ့က္ို အားကိုးေနရေတာ့မွာလဲ ။။ မ်က္ရည္ အရႊဲသားနွင့္ျမစ္ကမ္း နဖူးတြင္ မိခင္ အေလာင္းကို ဖက္ကာ ငိုေၾကြးေနေသာ ေကာင္မေလး ကိုၾကည့္ကာ က်ီးကန္းမ ပါးျပင္ေပၚတြင္ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာသည္ ရြာလမ္းဘက္ သို ့ျပန္လွည့္ ထြက္လာခဲ့သည္ ။
ႏႈတ္မွလည္း ေအာက္ပါ အတိုင္းေရ ေရရြတ္ေျပာဆိုေနပါေတာ့သည္ ။
။။ သမီး ဖက္ျပီးငိုေနတဲ့ အေလာင္း ကို ေမ့ေမ့ အေလာင္း အျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး သမီး အားရ ပါးရ ငိုလိုက္ပါ သမီးရယ္ ။ ေမေမနဲ ့ သမီးဟာ တစ္ကယ့္ ကို ေ၀းသြား ခဲ့ပါ ျပီ ။
သမီးေလး ဘ၀ အခုလို တင့္တင့္ တယ္တယ္ျဖစ္ေနတာ ကိုၾကည့္ျပီး အေမေက်နပ္္ ပါတယ္ သမီးရယ္ ။ သားသမီး ကို တာ၀န္ေက်ေအာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ နိုင္စြမ္း မရွိခဲ့တဲ့ အေမဟာ သမီးေလးျပဳစု တာကို မခံ ယူရဲ ပါဘူး ။ အေမ ဆို တာ သားသမီးေတြျပည့္စံု သြားတာကိုျမင္ေနရရင္ ပဲ ေက်နပ္ေနၾက တဲ့ သူမ်ိဳးေတြ ပါ သမီးရယ္ ။ ေက်နပ္ေနတဲ့ သူမ်ိဳးေတြပါ ။
ကိုေမာင္ေမာင္(ဆန္းသုေတသီ)
From... ရိုးရာေလး
No comments:
Post a Comment