*** ၇င္ခြင္လမ္း သို႔ လာေ၇ာက္လည္ပတ္ ေလ႔လာၾကသူ မိတ္ေဆြအားလံုး စိတ္၏ ခ်မ္းသာၿခင္း ကိုယ္၏ က်မ္းမာၿခင္းတို႔ႏွင္႔ ေအးခ်မ္း ၿပည္႔စံုနိုင္ၾကပါေစ ***

Saturday 16 August 2014

ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး (သို႕) အဖိုး မျဖတ္ႏိုင္ေသာ ဆံုးရွံဳးေနေသာ အေမြ


ဓမၼေစတီေခါင္း ေလာင္းႀကီးမွာ ကမၻာေပၚ တြင္ အႀကီးဆံုးေသာ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ၾကီး ျဖစ္ျပီး ၁၄ ရာစု တြင္ မြန္ဘုရင္ ဓမၼေစတီမင္း မွ ေရႊတိဂံု ဘုရားသို့ သြန္းလုပ္ လႉဒါန္း ခဲ့သည္။ 


၁၆ ရာစု တြင္ ေပၚတူဂီ လူမ်ဳိး ဒီဗရစ္တို ေခၚ ငဇင္ကာ မွ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ကို ေရႊတိဂံု ဘုရား ကုန္းေတာ္ေပၚ မွ အဓမၼ ယူငင္ သြားျပီးေနာက္ ေဖာင္ျဖင့္ သယ္ယူ ရန္ ႀကိဳးစား စဉ္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕နွင့္ သံလွ်င္ျမိဳ႕ အၾကား ျမစ္သံုးခု ဆံုရာ ေနရာ တြင္ နစ္ျမဳပ္ သြားခဲ့သည္။ 

၎ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး မွာ ယခု ထက္တိုင္ ျမစ္ေအာက္ တြင္ နစ္ျမဳပ္ေနဆဲ ျဖစ္ျပီး ဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္း မႈမ်ား မွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း မရွိေသးေပ။


 
သမိုင္းေၾကာင္း
 
ျမန္မာ့ သမိုင္း တြင္ မြန္ တို့၏ မဂဒူး မင္းဆက္ တြင္ ၁၆ ဆက္ေျမာက္ မြန္ဘုရင္ ဓမၼေစတီမင္း သည္ ဟံသာဝတီ (ယခု ပဲခူး) မွ အုပ္စိုးျပီး ၁၄၈၀-ခု တြင္ လူဦးေရ စစ္တမ္းေကာက္ယူ ခဲ့သည္။ သို့ေသာ္ သူ့ခန့္ အပ္ထား ခဲ့ေသာ ဥပိုက္၊ သမႏၱရာဇ္၊ တုရင္းရာဇာ ၊ စြႏၱရာဇ္ အမတ္ ၄ ေယာက္ တို့သည္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္း သာ မကပဲ အခြန္ပါ ေကာက္ယူ ခဲ့ၾကရာ ေၾကးနီ ပိႆ    ာ ခ်ိန္ ၁၈၀ဝဝဝ ရရွိသည္။ 

ဓမၼေစတီ မင္းအား ဆက္သေသာ အခါ တြင္ ဘုရင္ က စိတ္ဆိုးျပီး ၎ေၾကးမ်ား ကို ျပည္သူ တို့ထံ ျပန္ လည္ ေပးအပ္ေစသည္။ျပည္သူတို႕ က ဘုရင္ အား သူတို့ျပန္ မယူ လိုဘဲ သင့္ေတာ္ ရာ ေကာင္းမႈျပဳရန္ ဘုရင္ အား ေျပာ သျဖင့္ အမတ္ႀကီး ဗညားအိန္ အား ေခါင္းေလာင္း အျဖစ္ သြန္းေစခဲ့သည္။

ပဲခူးျမိဳ႕ေရႊေမာ္ေဓာ ဘုရား ၏ ရာဟုေထာင့္ အေနာက္ဖက္ ေျမ ကြက္လပ္တြင္ ၁၄၈၄ ခုေဖေဖာ္ဝါရီလ ၅ ရက္ေန႕(ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၅၁-ခုနွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း (၈)ရက္၊ ၾကာသပေတးေန့) တြင္ စတင္၍ ပြဲ သဘင္ က်င္းပ ၍ သြန္းေလာင္း ခဲ့သည္။ 

အခါေပးခဲ့ေသာ ဆရာ တို့မွာ ေဇယ်ာဗာဟု၊ ရာဇာဗာဟု၊ ပဲခူးသမုတၱရာ နႏၵစည္သူေက်ာ္၊ သံဃရာဇာ ဆရာတို့ ျဖစ္သည္။ေလာက ညဏပဏၰိတ္ အမတ္က ေခါင္းေလာင္းသြန္းေလာင္းေသာ အခ်ိန္ မွာ မိေခ်ာင္း နကၡတ္ ျဖစ္သျဖင့္ အသံေကာင္း စြာ မျမည္နိုင္ ဟု ေဟာၾကား ခဲ့သည္။ 

ဘုရင္ ကေဟာၾကားခ်က္ မမွန္ လွ်င္ ေဆြခုနွစ္ဆက္ မ်ဳိးခုနစ္ဆက္ အျပစ္ေပးမည္။ ေဟာၾကားခ်က္ မွန္လွ်င္ သူေကာင္းျပဳ မည္ဟု ေျပာၾကား ခဲ့သည္။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ျပီးေသာ အခါတြင္ အသံ မမည္ေသာေၾကာင့္ ေလာက ညဏပဏၰိတ္ အမတ္ အားရာ ဇပေရာဟိတ ဘြဲ႕ခ်ီးျမင့္ ခဲ့သည္။

ေခါင္းေလာင္း ၏ ပံုသဏၭာန္

ေခါင္းေလာင္းႀကီး မွာ ေစာက္ (၁၂) ေတာင္ အဝ (၇) ေတာင္ရွိသည္ ။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ၏ အလယ္ေဖာင္းရစ္ တြင္ နွစ္က်ိပ္ ရွစ္ဆူ ပါေသာ ေဖာင္းႁကြ ဘုရား (၂၈) ဆူပါျပီး ၎၏ အေပၚဖက္ တြင္ အတြဲ တစ္တြဲ လွ်င္ ေက်ာက္သံ ပတၱျမား (၄၅) လံုး ပါရွိေသာ အတြဲ (၄၅) တြဲ၊ အတန္း (၂) တန္းပါရွိ သျဖင့္ (၄၅လံုးx ၄၅တြဲx ၂တန္း) စုစုေပါင္း ေက်ာက္သံ ပတၱျမားေပါင္း ၄၀၅၀ လံုး ပါရွိသည္။ 

ယခု လက္ရွိ အေျခအေန တြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ၏ ကြင္း မွာ အနည္းငယ္ ကြဲအက္လွ်က္ ရွိျပီး ေက်ာက္သံ ပတၱျမား ဒုတိယတြဲ မွာ အနည္းငယ္ ျပဳတ္လွ်က္ ရွိသည္။

လႉဒါန္း

ဓမၼေစတီမင္း သည္ ထိုေခါင္းေလာင္း ကို သြန္းေလာင္းျပီးေသာ အခါ တြင္ ေရႊေလွ ေရႊေလွာင္း ေရႊေဖာင္ တို့ျဖင့္ တင္ေဆာင္ လာျပီး ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၈၅၂ ခုနွစ္ ကဆုန္ လဆန္း ၃ ရက္ေန့ တြင္ ဒဂံု (ယခု ရန္ကုန္) ရွိေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ သို့ မတင္ လႉဒါန္း ခဲ့ရာ ကဆုန္ လဆန္း ၉ ရက္ေန့ တြင္ ျပီးစီး၍ ကဆုန္ လဆန္း ၁၁ ရက္ တြင္ ေရစက္ခ် လႉဒါန္းခဲ့သည္။ 


တစ္ျပိဳင္တည္း မွာပင္ ၅၀ဝ  ပိႆာ    ရွိေခါင္းေလာင္း အေသး လည္း သြန္းေလာင္း လႉတန္း ခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး သည္ ေရႊတိဂံု ဘုရားကုန္းေတာ္ေပ ၚတြင္ ၁၂၃ နွစ္ တိတိ တည္ရွိ ခဲ့သည္။

နိုင္ငံျခားသား မ်ား ေရာက္ရွိျခင္း 

 ေနာင္ နွစ္တစ္ရာ ၾကာျပီးေနာက္ ၁၅၈၂ ခု တြင္ အီတလီ ေက်ာက္ ကုန္သည္ ဂစပါရို ဘယ္ဘီ သည္ ေရႊတိဂံု ဘုရား သို့ ေရာက္ရွိ ခဲ့ျပီး ေရႊတိဂံု ဘုရား ကို အေသးစိတ္ မွတ္တမ္း တင္ခဲ့သည္။ 

သူေရး ခဲ့သည္မွာ "ကြ်နု္ပ္ေတြ႕ ခဲ႕ရသည္ မွာ အလြန္ ခမ္းနားေသာ ခန္းမႀကီး ထဲတြင္ အလြန့္ အလြန္ႀကီး မားေသာ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွိျပီး အတိုင္း အတာ အားျဖင့္ ေျခာက္လွမ္းနွင့္ သံုးဖန္ ရွိျပီး အထက္ မွ ေအာက္ သို့ စာလံုး တစ္ခုနွင့္ တစ္ခု ပူးကပ္ေနေသာ စာမ်ား အျပည့္ေရးထားျပီး ဖက္ရမည္႔ ပံုမေပၚေပ။"

၁၅၃၀ ခုတြင္ မြန္ ဘုရင္ မ်ား ၏ အာဏာစက္ က်ဆင္း လာျပီး ၁၅၃၅ ခုတြင္ ေအာက္ျပည္ သည္ အထက္ ျပည္ နွင့္ ျခားနား သြားသည္။ တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာ ဥေရာပ ကုန္သည္နွင့္ စြန့္စား ရွာေဖြ သူမ်ား ေအာက္ျမန္မာျပည္ သို႕ေရာက္လာၾကသည္။ 

၁၅၉၀ ခုနွစ္ မ်ားတြင္ ေပၚတူဂီ လူမ်ဳိး စြန့္စား ရွာေဖြသူ ဖီလစ္ဒီ ဘရုတ္တိုရ နီကုတ္ အား စီရမ္ (သန္လ်င္) တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ သူမ်ားက ကုန္သြယ္ရံုး ဖြင့္ခြင့္ ေပးလိုက္သည္။ ၁၆၀ဝ ခု တြင္ သူ၏ ဩဇာ မွာ ျမစ္ေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ အပါ အဝင္ ဒဂံု အထိေရာက္သည္။

ဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ား

ရန္ကုန္ ရွိ သမိုင္း အေထာက္အထား မ်ား အရ ၁၈၀ဝ ခု တြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး က်ရာေနရာ တြင္ ဝဲ ကေတာ့ ထိုးသည္ ဟု ပါသည္ မွ တပါး ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး အား ဆယ္ယူမႈ မရွိေျခ။ ယခု ေခတ္ လူႀကီး မ်ားပင္ ၄င္း ဝဲ ကေတာ့ ကိုမ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ ရွိသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ျမစ္ မွာ မနက္ေပ။ ေပ ၄၀ သာ ရွိျပီး ေရေအာက္ ရႊံ႕ႏြန္း မ်ားမွာ ေနာက္ထပ္ ေပ ၄၀ ေလာက္ ရွိမည္ ျဖစ္ျပီး ၄င္းရႊံ႕ညွြန္ မ်ား ထဲ တြင္ ေခါင္းေလာင္း ရွိေပမည္။


ဘိုးေတာ္ ဘုရားေခါင္းေလာင္း ေခၚ ေခါင္းေလာင္း အေသး သည္လည္း ၿဗိတိသွ် သိုက္သမား (British Prize Agent) မ်ား က ၁၈၂၆ ခုတြင္  ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္မွ ခ်ကာ ျမစ္ထဲ က်ခဲ့ျပန္သည္။ 

သို့ေသာ္ ျဗိတိသွ် တို႔ စြန့္လႊတ္ ခဲ့ေသာ္ ၄င္းေခါင္းေလာင္း အား ရြာသားမ်ား က ဆယ္ယူ ခဲ့ျပီး ေစတီေတာ္ ထက္ သို့ ျပန္ပို့ ခဲ့သည္။

ၿဗိတိသွ် တို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈ

  ၿဗိတိသွ်တို့ ေခါင္းေလာင္းၾကီး အား ဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္း ရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ ခဲ့ေပ။ ျမန္မာ တို့က ေခါင္းေလာင္းႀကီး အား မူလ တည္ ရွိရာ ေစတီေတာ္ သို့ျပန္ပို႕လွ်င္ ကူညီ မည္ဟု ဆို သျဖင့္ ၿဗိတိသွ် တို့ လည္း မစဉ္း စားပဲ ေခါင္းညိတ္ ခဲ့သည္။

 ျမန္မာ တို့တြင္ ဉာဏ္နီ ဉာဏ္နက္ ရွိသည္။ ေရငုတ္ သမားမ်ား က ေခါင္းေလာင္း ၏ ေအာက္တြင္ ဝါးလံုးေခါင္း မ်ား တစ္လံုးျခင္း သယ္ယူ ထဲ့ျပီး စုေပါင္း တြဲခ်ည္ကာ ေရေပၚေပၚေစသည္။ ၄င္းႀကိဳး စားခ်က္သည္ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာတို႔ အမ်ဳိးသားေရး ရေစခဲ့သည္။

  ၿမန္မာ အစိုးရသည္ အဂၤလိပ္ ေရငုတ္ ၊ဇီဝ၊ေရွးေဟာင္းနွင့္ စြမ္းအင္ ပညာရွင္ မိုက္ဟက္ျခာ (Mike Hatcher) အား ေခါင္းေလာင္းႀကီး အား ေဖာ္ယူ ၍ ေစတီေတာ္ သို့ ျပန္လည္ ပို့ေဆာင္ရန္ အကူအညီ ရယူ ခဲ့ပါသည္။ ဂ်ပန္ ၊ဩစေၾတးလ်နွင့္ အေမရိကန္ တို့ ပါဝင္ေသာ ၄င္းလုပ္ငန္း ကို ဟက္ျခာက သေဘာ တူ ခဲ့ပါသည္။ 

ဗုဒၶ သာသနာ ထြန္းကားေရး အက်ဳိးေဆာင္ ရစ္ခ်တ္ဂရီ က အားတက္ သေရာ ပါဝင္ ၍ ရံပံုေငြ ရွာခဲ့သည္။ ၄င္း လုပ္ငန္းကို အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ အဆင့္ ထိ စိတ္ဝင္ စားေစသည္ မွာ သံသယ ရွိ စရာမလိုပါ။ ဂ်ာမန္ ရုပ္ရွင္ ကုမၸဏီ တစ္ခု ကလည္း ၄င္း စြန့္စားခန္း ကို ရုပ္ရွင္ ရိုက္ကူးမ ည္ ျဖစ္ျပီး "ဒီတူးေဖၚေရး သာ ေအာင္ျမင္ ခဲ့လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ နဲ့ ပတ္သက္ လို့ ဒါဟာ ခရစ္ယာန္ မွာ လိုတရ ခြက္ (Holy Grail) ရသလို ပါပဲ" ဟုဆိုခဲ့သည္။

ဘာသာေရး ကိုင္းရွိုင္းေသာ ျမန္မာ တို့က မူ ဗုဒ ၶ၏ ျမင့္ျမတ္ေသာ အေမြ ကို ျပန္လည္ ထိန္း သိမ္းျခင္းျဖင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ ၏ ကံျပန္လည္ ေကာင္းမြန္ လာလိမ့္မည္ ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ 

ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး အား ဆယ္ယူျခင္း သည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ မင္းနွင့္ သူ ၏ ျပည္သူျပည္သား မ်ား၏ ဆံုးရံႈးေနေသာ အေမြ ကို ျပန္လည္ ရရွိၾက မွာ ေသခ်ာ ပါသည္။ ထို့ အျပင္ ၄င္းေခါင္းေလာင္း တြင္ ေရးထိုး ထားေသာ စာမ်ား က သမိုင္းနွင့္ ဘာသာ စကား ပညာရွင္ တို့ အတြက္ အဖိုး မျဖတ္နိုင္ေသာ အေထာက္ အထား ပင္ ျဖစ္ေပမည္။

ဦးစံလင္း ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ့ မွ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆယ္ယူ ရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့သည္။ ပထမ အႀကိမ္မွာ ၁၉၉၇ ခုနွစ္ ဩဂုတ္ လ ၁၀ ရက္ မွ ၁၉၉၇ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာ လ ၁၁ ရက္ အထိ၃၂ ရက္ၾကာ ခဲ့သည္။ ေရငုပ္ သမား အခက္ အခဲေၾကာင့္ ပထမ အႀကိမ္ ဆယ္ယူျခင္း ကို လက္ေလွ်ာ့ခဲ့သည္။ 

၁၉၉၈ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လ၂၆ ရက္ေန့ တြင္ ေသာင္တူး စက္ (၁၅၀၂) ျဖင့္ ရွာေဖြ ရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ရာ ၁၉၉၈ ခုနွစ္ ဩဂုတ္ ၁၁ ရက္ ညေန ၃ နာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွိေသာ ေနရာ ကို ေတြ့ရွိ ခဲ့သည္။
၁၉၉၈ ခုနွစ္ေအာက္တိုဘာလ တြင္ ေသာင္တူး စက္ (၁၀ဝ၀) ျဖင့္ ဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ေသာ္လည္း လုပ္အား မနိုင္ သျဖင့္ ရပ္တန္႔ ခဲ့သည္။ ထို အဖြဲ့မွာ ယခုတိုင္ ဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္းဆဲ ျဖစ္သည္။
 

မိုက္ဟက္ျခာ နွင့္ ၄င္း ၏ အဖြဲ႕မ်ား က ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး အား ဆယ္ယူျခင္း လုပ္ငန္းကို၂၀ဝ၁ တြင္ စရန္ ရည္ရြယ္ ခဲ့ျပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီး ၏ ေနရာကို အတိ အက် စရွာ ရန္ သတ္မွတ္ ခဲ့သည္။ ဘီဘီစီ ၏ သတင္း ေၾကျငာ ခ်က္ေၾကာင့္ လူ အမ်ား ၄င္း ဆယ္ယူျခင္း လုပ္ငန္း ကို စိတ္ဝင္စား ခဲ့ေသာ္လည္း မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ေပ။ 

ထင္ဆခ်က္ အရ ၂၀ဝဝ ဂ်ဴလိုင္လ တြင္ ၄င္း အဖြဲ႕သည္ အင္ဒိုနီးရွား ဆယ္ယူေရး ျပႆ     နာေၾကာင့္ ႀကံ႕ၾကာ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ဟန္ တူသည္။

ထို ဆယ္ယူျခင္း လုပ္ငန္း သာ စခဲ့ လွ်င္ ေရငုတ္ သမား မ်ားသည္ ညၾကည့္ မွန္ တပ္ထားေသာ ေခါင္းစြပ္ မ်ားျဖင့္ အတူ copper sulfate ရွာေဖြေရး ကိရိယာ မ်ားျဖင့္ ေခါင္းေလာင္း ကို ရွာမည္ျဖစ္သည္။

ေခါင္းေလာင္းျကီး ၿမုပ္ေနေသာေနရာ  ၿဂိဳဟ္တု မွေတြ႕ရွိ

၂၀၁၂-ခု၊ မတ္လ(၁၆) ရက္ တြင္ ရန္ကုန္ျမစ္-ပဲခူးျမစ္-ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္း တို့ ဆံုရာ အလယ္တြင္ နွစ္ေပါင္း ၄၀ဝေက်ာ္ တိုင္ နစ္ျမဳပ္ေနေသာ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ကို အေမရိကန္နိုင္ငံ မွ လႊတ္တင္ ထားေသာ နာဆာ Land Sat 7 ျဂိဳဟ္တု  ၿဖင့္ ေခါင္းေလာင္း ပံုရိပ္ ကို အတိအက် ေတြ့ရွိ ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ 


“လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးရက္ေလာက္ က ၾကည့္ျဖစ္ ခဲ့တာ ဘယ္ေနရာ မွာေခါင္းေလာင္း ရွိတယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ သေဘၤာပ်က္ ရွိတယ္ ဆိုတာေတြ ကို အတိ အက် ျမင္ေနရ ပါတယ္။ 

ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္း ကို ေရထဲ ကေန ျပန္လည္ ဆည္ယူဖို့ ခန့္မွန္းေျခ ေဒၚလာ ငါးသိန္း ဝန္းက်င္ေလာက္ လို တယ္။ အခု လက္ရွိေတာ့ အဲဒီ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ကို ဆယ္ယူ ဖို့နိုင္ငံေတာ္ အေနနဲ့ ဘယ္သူ့ကိုမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မေပးေသးဘူး” ဟု ဒဂံုတကၠသိုလ္ ဘူမိေဗဒ အျငိမ္းစား ပါေမာကၡ ဦးစိုးသိန္း က ေျပာသည္။

ျၿပီးခဲ့သည့္ နွစ္မ်ား အတြင္း ကဩစေၾတးလ်နိုင္ငံ မွ ပညာရွင္ မ်ား က Sonar System နွစ္မ်ဳိးျဖစ္သည့္ Lowlarce HDS 7 Structure Scan Star Fish Side Scan စနစ္ တို့ကို အသံုးျပဳျပီး လာေရာက္ စမ္းသပ္ ေဖာ္ ထုတ္ ခဲ့ၾက ရာ ေခါင္းေလာင္း ရွိမည့္ ေနရာ နွစ္ေနရာ ကို စမ္းသပ္ေဖာ္ ထုတ္ခဲ့ၾကေသာ္ လည္း ေနရာ အတိအက် ကိုမူ ရွာေဖြေတြ့ရွိခဲ့ျခင္း မရွိေၾကာင္း ယင္းက ထပ္မံေျပာသည္။ 

ဩစေၾတးလ်နိုင္ငံ အေျခစိုက္ ကုမၸဏီ တစ္ခုက ေခတ္မီ ပစၥည္း ကိရိယာ မ်ား အသံုးျပဳ၍ ရွာေဖြမႈ မ်ားျပဳ လုပ္ခဲ့ ရာေခါင္းေလာင္း ေတာ္ၾကီး၏ ပံုရိပ္ဟု ယူဆ ရေသာေနရာနွစ္ေနရာ ကိုဖမ္းယူ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ သို့ေသာ္ေသခ်ာ စြာ အတည္ျပဳေပးနိုင္ေရး အတြက္ ေရငုပ္ စမ္းသပ္ အတည္ျပဳရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ နွစ္၂၆၀ဝ ျပည့္ တြင္ လူအမ်ား အဆိုပါ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ကို ဖူးေျမာ္ေစခ်င္ သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ယခု ကဲ့သို့ Land Sat 7 နာဆာျဂိဳဟ္တုျဖင့္ ၾကည့္ရႈ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယင္းက ထပ္မံေျပာခဲ့ေပ သည္။

က်မ္းကိုး
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ျကီး ၏ရာဇဝင္ အက်ဉ္း (ဦးစံလင္း)

No comments:

Post a Comment