ေမွာ္ဝင္ နန္းေတာ္

သံေခ်းေတြ အထပ္ထပ္ နဲ႔ျခံ အဝင္အဝ တံခါးကိုျကည့္ျပီးက်ေေတာ ္နဲ႔မင္းေက်ာ္စြာ တစံုတခုကို ခံစား လိုက္မိပါတယ္။ ဒီျခံ တိတိ က်က်ေျပာရရင္ စံအိမ္ေဟာင္းျကီး တခုေပါ့။

 

စံအိမ္ေဟာင္းျကီးရ  ဲ႔ ညာဘက္ အုတ္တိုင္မွာေရးထိုး ထားတဲ႔ အိမ္ျကီးရဲ႔ နာမည္က

 

××× ေလာကနတ္ စံအိမ္×××။

---၁၈၉၀ေလာက္ကေပါ့ နိုင္ငံေတာ ္ဝန္ျကီး တဦးျဖစ္တ ဲ႔ဦးဘ နဲ႔ ကေတာ္ ေဒၚျမယမံု တို႔ကေနျပီး သားျဖစ္သ ူေမာင္ေက်ာ္ေဇာ ဝန္ေထာက္ ကေလးေမာင္...ေက်ာ္ေဇာ နွင့္ အတူ အသစ္ စက္စက္ ဇနီးေလး အဂၤလန္ နိုင္ငံသူ အဲလိစဘတ္ တို႔ အတြက္မင္းျကီး ကေနျပီးေတာ ့လက္ဖြဲ႔ ထားတဲ႔နန္းေတာ္ျကီး တမ်ွ ခမ္းနား လွျပီး က်ယ္ဝန္းလွ တဲ႔ျခံျကီးနဲ႔ အတူ သစ္ပင္ ပန္းမန္ စံုစ ံုလင္လင္နဲ႔ ေနခ်င္ စဖြယ ္စံအိမ ္ျကီး ေလာကနတ ္ကို လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။

ျခံျကီး က က်ယ္ေတာ ့ျခံအကူလုပ္သား ကုလားေတ ြအျပင ္ထမင္းခ်က္ အိမ္ေစ အျပည့္ အစံုနဲ႔ဘုရင္ျကီး  တပါးအလား စံစားေနရတာေပါ့။ ဝန္ေထာက ္ကေလးေက်ာ္ေဇာ တို႔ရ ဲ႔မဂၤလာ သက္တန္း ၃ နွစ္ျပည့္တဲ႔ေနာက္မွာ ဘိလပ္သူေလး အဲလိစဘတ္က ျမန္မာ အဂၤလိပ္ ကျပားေလးေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ ေခၚ ေရာဘတ္ ကိုေမြးဖြား ခဲ႔ပါတယ္။ ငယ္စဥ ္က ထဲဥာဏ္ရည္ ထက္ျမက္သည့္ အျပင္ ကျပား ဆိုေတာ ့လူကလူေခ်ာ လူခန္႔ တေယာက္ေပါ့။

ေမာင္ေမာင္ေက်ာ ္လူမွန္း သိတတ္စ အရြယ္ ကထဲက ထူးျခားခ်က္ တခုကေလာက ီပညာကို ဝါသနာ ထံုတာပါပဲ။ ထို႔အရာကို သိတဲ႔ ဖခင္ျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္ေဇာ ကလဲသူရဲ႔ လက္လွမ္းမွီသမ်ွ ဆရာေတြ နိုင္ငံတကာ ကေလာကဓာတ ္စာအုပ္ေပါင္းစ ံုကိုဝယ္ျပီးေလ့လာေစ ခဲ႔တာေမာငိေမာင္ေက်ာ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားျကီး ျဖစ္တ ဲ႔အခ်ိန္အထိပါပဲ။

အဘိုးျဖစ္သူ ဦးဘ ကလဲ ပင္စင္ယူျပီးေနာက္ေလာကဓာတ္ ပညာကို စိတ္ဝင္ တစားေလ့လာေနတာ ဆိုေတာ့ ေျမးအဖိုး နစ္ေယာက္တိုင္ပင္ေဖာ္လဲ ဟုတ္ ဝါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းေတြလ ိုျဖစ္ေနျကတာေပါ့။

ထူူျခား တာက သူတို႔နစ္ေယာက္ တစံု တခုျပဳလုပ္တဲ႔ အခ်ိန္အခါ မ်ိဳးမွာတေလာက လံုး အေမွာင္အတိ က်သြား သလိုျဖစ္ျဖစ္ေနတတ ္တာပါပဲ။

ထိုေခတ္ ထိုအခါ ကေလာကဓာတ္ ပညာဆိုတာ လူတိုင္းေလးစားေလာက္တ ဲ႔ေလာကီ ပညာ တမ်ိဳးေပကိုး။

ေလာကဓာတ္ပညာ ဆိုတာကလ ဲအသးံုျပဳတတ္ရင ္အမ်ားအက်ိဳးရွိနိုင္သလ ိုမိမိအက်ိဳးအတြက ္သာ သံုးမယ္ ဆိုရင္ေလညာ တခြင္မွာ လူတိုင္းရႊံေျကာက္ျကီး ျဖစ္ေစတတ္တာမ်ိဳး ဆိုတာကို ထိုစဥ္က ေမာင္ေမာင္ေက်ာ ္တေယာက ္မေတြးမိဘူး ထင္စ။

က်ေတာ္နဲ႔ ကိုမင္း နွစ္ေယာက္သား ဒီအိမ္ျကီးကို ေရာက္လာရတဲ႔ အေျကာင္း ကေတာ့ ယံုတမ္း တခုလ ိုပါပဲ။ က်ေတာ္တို႔ နစ္ေယာက္က အိမ္မက္ထဲမွာ ခနခနျမင္ဖူးျကျပီး အျပင္မွာ ခုမွ သာေတြ႔ဘူး ျကတဲ႔သူငယ္ခ်င္း အရင္ခ်ာေတြပါ။

က်ေတာ္ေျပာတာက ိုနားမရွင္းျကဘူး လို႔ထင္ပါတယ္။ ဒီလိုပါ။ က်ေတာ္ ညအိပ္တိုင္း အိပ္မက္ တခုထ ဲကိုသာ ညတိုင္းမက္ေနတာ တနစ္တိတိ ရွိပါျပီ။ အိပ္မက္တိုင္း မွာျခံက်ယ္ျကီးရယ္ လူေပါင္းစံု ေနတဲ႔ဝိဥာဏ္ေတ ြရယ္။ အဘ တေယာက္ရယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ကိုမင္းရယ္ က်န္တာေတြေတာ့ ဝိုးတဝါးေပါ့။ကိုမင္း လဲက်ေတာ႔ နည္းတူပါပဲ။

တေန႔အိပ္မက္လိုလို တကယ္လိုလို အဘတေယာက္ ဝတ္ျဖဴစင္ျကယ ္အဘတေယာက္က ယခုအိမ္ျကီး ရွိရာက ိုညႊန္လိုက္ တာနဲ႔ပဲ က်ေတာ္နဲ႔ ကိုမင္း ဒီကိုေရာက ္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေတာ္နဲ႔ကိုမင္း အေဝးေျပး ကားဂိတ္မွာ စေတြ႔ျကတာပါ။

ေတြ႔ေတြ႔ျခင္းပဲ ငယ္ေပါင္းျကီးေဖၚေတြလို ခင္မင္ သြားျကတယ္။အိမ္ျကီး အေျကာင္းအ ိပ္မက္ အေျကာင္းကို တလမ္းလံုးေျပာဆို လာျကရင္း တေယာက္ရဲ႔ စိတ္ကို တေယာက္ပိုျပီး နားလည ္လာျကတယ္။

က်ေတာ္တို႔နစ္ေယာက္က စြန္႔စား ရတာကို ဝါသနာထံုျကတယ္။ ဒီေတာ့ နစ္ေယာက္သား ဖြင့္မေျပာေပမဲ႔အခ်င္းခ်င္း ယံုျကည္မႈ အျပည့္အဝ ရေနျကတာေပါ့။ တျဖည္းျဖည္းန ဲ႔က်ေတာ္တို႔ သြားရမဲ႔စံအိမ္နန္းေတာ္ျကီး ရွိတဲ႔ျမိဳ႔က ိုေရာက္လာပါျပီ။

ကားေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ အမည္မေဖၚျပနိုင္တဲ႔ ခံစားမႈမ်ိဳးကို ခံစား လိုက္မိပါတယ္။ တျဖည္းနဲ႔ျမိဳ႕ထဲ ဝင္လာတဲ႔ အခါမွာ လမ္းမွာေတြ႔တဲ႔သူေတြကို အိမ္ျကီး အေျကာင္း ကိုေမးေတာ့ ဘယ္သူမွ တိတိ က်က်ေျဖဆိုတာ မရွိ သလိုေျကာက္လန္႔ေနျကပံုလဲ ေပၚပါတယ္။

က်ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အိမ္ျကီးရွိတ ဲ႔ျမိဳ႕မွာေရာက္ေနျပီး အိမ္ျကီးက ိုရွာမေတြ႔ျကေသး ပါဘူး။ဒါနဲ႔ပဲ ကိုမင္း က ကိုလြင္ေရ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဘီယာဆိုင္ျဖစ္ျဖစ္ ထန္းေရဆိုင္ျဖစ္ျဖစ ္သြားျကမယ္ဗ်ာ ဆိုတာနဲ႔တည္းခိုခန္းက လူကိုေမးျပီး အနီးစပ္ဆံုး ထန္းရည္ဆိုင္ကို ထြက္လာခဲ႔ျကတယ္။

က်ေတာ္တို႔ ထန္းေရဆိုင္မွာ ရွိေနတုန္း ခပ္လွမ္းလွမ္း ဝိုင္းက လူငယ္တစု လုပ္ေနျကတဲ႔ေလာင္းကစား ပြဲေလးက က်ေတာ္တို႔ကို စိတ္ဝင္ တစားျဖစ္ေစပါတယ္။ သူတို႔ အဖြဲ႔ထဲကအသားျဖဴျဖဴ အရပ္ခပ္ျမင့္ျမင့္ ေကာင္ေလးကို သရဲ ေျခာက္တယ္ဆိုေသာ အိမ္ျကီးမွာ တစ္ည အိပ္ခိုင္းေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

က်ေတာ္တို႔လဲ႔ တေယာက္မ်က္နွာ တေယာက္ျကည့္ျပီး တိုင္ပင္ မထားပဲ ထိုစားပြဲဝိုင္း ဆီသို႔ျပိဳင္တူ ထသြား မိရက္ သားျဖစ္ေန ပါေတာ့တယ္။ စားပြဲဝိုင္းေရာက္ေတာ့ ကိုမင္းက စ၍ ညီေလး အကိုို႔ခန ထိုင္မယ္ေနာ္။ကို႔နာမည္က မင္းေက်ာ္စြာ ပါ။ ဒီက ကိုလြင္ဦး ပါ။

ကိုတ ို႔ဒီျမိဳ႕ကို လာတာ ၂ ရက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ဒီျမိဳ႕က ေလာကနတ္ စံအိမ္ျကီးဆီ သြားမလို႔ပါ။ခ ုဒီေရာက္ေတာ႔ မ ွစံအိမ္ျကီးရွိတ ဲ႔ေနရာက ိုရွာမေတြ႔ဘူး ျဖစ္ေနျကတယ္။ ခုနက ကိုတို႔နားစြန္ နားဖ်ား ျကားမိ တာက သရဲေျခာက္တဲ႔ အိမ္ျကီးလ ို႔ပါတယ္။ အဲ႔အိမ္ျကီးက ဘယ္နားမွာ မ်ားလ ဲညီေလး။

ဆိုေတာ့ အသားျဖဴျဖဴေကာင္ေလး က က်ေတာ္တို႕ ပံုစံေတြျကည့္ျပီးအားတက္ သြားတယ္ထင္ပ။ခ်က္ခ်င္းပ ဲအကိုတို႔ပါ လိုက္မယ္ ဆိုက်ေတာ္တို႔ ဒီညသြားျကတာေပါ့ ဆိုေတာ့ သူ႔ အေဖာ္ေကာင္ေလး၂ေယာက္က ေဟ့ေကာင ္ျငိမ္းခ်မ္း မင္း ကလဲျဖစ္ပါ့ မလား ငါတို႔က စတာပါေနာက္ျပီး မင္းအဲ႔ဒီေမွာ္ဝင္ နန္းေတာ္ျကီး အေျကာင္းလဲ သိသားနဲ႔ကြာ။ ေတာ္ျကာေသကုန ္ပါ့မယ္။

ဆိုေတာ ့ေကာင္ေလးေက်ာ္စြာ မင္းမလိုက္ခ်င္ေနခဲ႔ေလ။ ငါက ဒီက အကိုေတြကို လိုက္ပို႔ရင္းနဲ႔ ဒီျမိဳ႔မွာနန္းေတာ္ျကီးထ ဲေရာက္ဖူးတ ဲ႔ဒုတိယေျမာက ္လူသားျဖစ္သြားတာေပါ့ကြာ တဲ႔။

က်ေတာ္ တခ်ိန္လံုး ထိုင္ျပီ းသူတို႔ စကားက ိုနားေထာင္ေနတာက ေန ဒုတိယေျမာက္ လူသားဆိုတဲ႔စကားက ိုစိတ္ဝင္စားသြားျပီး ဒါဆို ညီေလးပ ထမဆံုး လူသားက ဘယ္သူလဲကြ။ နဲနဲေျပာျပ ပါလား။ဆိုေတာ့ေကာင္ေလး က ဒီလ ိုအကိုရ ဆိုျပီးက်ေတာ္တို႔ကို အကဲခတ္တဲ႔ အေနနဲ႔ျပန္ျကည့္တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဆက္ျပီး က်ေတာ္ မသိဘူးဗ်။ ျမိဳ႔ဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ရဲ႔ ကပၸိယျကီးေျပာဘူး တာပဲ။သူ႔ကို သြားေမးျကည ့္မယ္ေလ။ ဆိုေတာ ့က်ေတာ္တို႔ က ဒါဆိုလဲ အဲဒီ႔အိမ္ျကီးကို အရင္သြားျကည့္ခ်င္တယ္ လိုက္ျပပါကြာ ျပန္လာရင ္ညီေလးတ ို႔ျကိုက္သေလာက္ေသာက္ အကိုတ ို႔ဒကာခံပါ့မယ္။

ဒီလိုန ဲ႔က်ေတာ္ရယ္ ကိုမင္းရယ ္ျငိမ္းခ်မ္းရယ္ အဲ႔ဒီနန္းေတာ္ျကီး ဆီက ိုထြက္လာခဲ႔ျကတယ္။သံေခ်းေတြ အထပ္ထပ ္န ဲ႔ျခံျကီးရ ဲ႔ဝန္းတံခါးက ိုျကည့္ျပီး က်ေတာ္ေရာ ကိုမင္း ပါတစံုတခု ကိုခံစားလိုက္ရပါတယ္။ျခံျကီးရဲ႔ ညာဘက္ အုတ္တံတိုင္းမွာ ေရးထားတဲ႔ စာတန္းက        == ေလာကနတ္စံအိမ္==

က်ေတာ္တို႔ ရွာေနတဲ႔ အိမ္ကို ေတြ႔ျပီ ဆိုေတာ့ေနာက္တခါ ဒီစံအိမ္ျကီးက ိုျပန္လာဖို႔အတြက္ လိုအပ္တာေတြ လဲျပင္ဆင္ရဦးမယ ္ဆိုေတာ့ က်ေတာ္တ ို႔ျငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ အတူ ထန္းရည္ဆိုင္ သို႔ျပန္ခဲ႔ျကပါတယ္။

ထို႔ေနာက္မွာေတာ ့ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ အတူ ေသာက္ျက စားျကျပီး ထိုေန႔ အဖို႔သူတို႔အလိုကို လိုက္ျပီး ေနာက္တေန႔ ကပၸိယျကီးဆီ သြားဖို႔ျပန္ခ်ိန္း ျကပါေတာ့တယ္။ ကပၸိယျကီးဆီ ေရာက္ေတာ့ က်ေတာ္တို႔နစ္ေယာက္ ဘာေျကာင့္ ဒီေမွာ္ဝင္ နန္းေတာ္ျကီးထဲ ကို သြားခ်င္ျကတာလဲလို႔ ေမးတယ္။

က်ေတာ္တို႔က အိပ္မက္ အရ သြားခ်င္ေျကာင္းေျပာျပတာေပါ့။ ကပၸိယျကီးက အေျကာင္းျပခ်က္က ခိုင္လု႔မႈ မရွိတာေျကာင့္ ဘာမ ွမေျပာနိုင္ေျကာင္း ေျပာျပီး က်ေတာ္တို႔က ိုျပန္လႊတ္ လိုက္တယ္။ က်ေတာ္တို႔လ ဲစိတ္ နဲနဲေတာ့ ညစ္သြား တာေပါ့။

အ၇င္ထဲ က လုပ္ခ်င္တာ ရွိရင္ မည္သူ႕ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ လုပ္တတ္တဲ႔က်ေတာ့အက်င့္က ဒီတခါ က်ေတာ့ ကိုမင္းေက်ာ္စြာ ကို အားနာတာေျကာင့္ ဘာမွ မသိရလဲ သြားမယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္က ိုခ်ိဳးနွိမ္ထားရ ပါေတာ့ တယ္။

က်ေတာ္တို႔ တည္းခိုေဆာင္ ကိုျပန္လာတ ဲ႔လမ္းမွာ ကိုမင္းက ကိုလြင္ေရ အကိုသာ သေဘာတူမယ္ ဆိုရင္က်ေတာ္တို႔ ဒီည အဲ႔ဒီစံအိမ္ျကီး ထဲဝင္ျကရေအာင္ ဗ်ာ ဘယ္လိုလဲ သေဘာတူလား။ထင္မွတ္ မထားတဲ႔ ေမးခြန္းေျကာင့္ က်ေတာ္ အ့ံျသဝမ္းသာ ျဖစ္သြားတယ္။

ကိုမင္း က်ေတာ့စိတ္ကို သိမ်ားေနလားေပါ့။ ဒါနဲ႔က်ေတာ ္က ok ခ်ဗ်ာ သြားျကမယ္။ ခု လိုအပ္တဲ႔အသံုး အေဆာင္ေလးေတြ ဝယ္ဖို႔ေစ်း ကိုေျပးလိုက္ျကစို႔ ဟုဆိုကာ ႏွစ္ေယာက္သား တက္ျကြတဲ႔ေျခလွမ္းေတြန ဲ႔ျမိဳ႕ေစ်းျကီး ကိုအေျပးတပိုင္း ထြက္လာခ ဲ႔ျကပါေတာ့တယ္။

ေစ်းလမ္းထိပ္မွာ ေတာ့ က်ေတာ္တို႔ လာတာကိုျမင္တ ဲ႔ျငိမ္းခ်မ္းက အကိုတို႔ေရ ဆရာေတာ္က ေခၚခိုင္းလို႔ဒီက ိုလိုက္လာတာဗ်။ ဆရာေတာ္က မိန္႔တယ္ အကိုတ ို႔အဲ႔ဒီ နန္းေတာ္ျကီးကို မျဖစ္မေန သြားျကလိမ့္မယ ္တဲ႔။

သြားမယ္ ဆိုေစ်းမွာ လိုအပ္တာေတ ြလာဝယ္ လိမ့္မယ္ မင္း ေစ်း ထိပ္မွာ သြားေစာင့္ျပီး ေခၚလာ ဆိုလို႔လာခဲ႔တာဗ်။ အခုေတာ့ ဆရာေတာ္ မိန္႔တဲ႔အတိုင္း ကြက္တိပါလား ဆိုျပီး တရစပ္ေျပာေနေသာ ျငိမ္းခ်မ္း ကိုျကည့္ျပီး ဥာဏ္အေျမွာ္အျမင္ ျကီးလွတဲ႔ ဆရာေတာ္ကိုလဲ ဖူးေတြ႔ခ်င္စိတ္ေတ ြျဖစ္မိပါေတာ့တယ္။


က်ေတာ္တ ို႔ျမိဳ႕ဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္နဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ ဆရာေတာ္က အင္မတန္ တည္ျကည္ျပီး အလြန္ က်က္သေ႐ ရွိလွတဲ႔ ဆရာေတာ ္တပါးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ျကရ ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႔သက္ေတာ္ အားျဖင့္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ ဝန္းက်င္ေလာက္လို႔ ခန္႔မွန္း မိပါေသးတယ္။


အစဥ္ေလးစားလ်ွက္……လြင္ဦး

 

From...သရဲ သဘက္ ဘီလူး အစရွိေသာ ေပတ မွတ္တမ္းမ်ား.