အနာဂတ္ ဟူသည္ မေရာက္ရိွေသးေသာ အခ်ိန္ကာလပင္ (တစ္နည္းအားျဖင့္ ပစၥဳပၸန္ဟူေသာ
အခ်ိန္ကာလ မ်ားကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္ၿပီးမွ ေရာက္ရိွေသာ
အခ်ိန္ကာလ)ပင္ျဖစ္မည္ဟု ယူဆသည္။
ယေန႔ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားသည္
လည္းေကာင္း၊ အဘက္ဘက္တြင္ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ကာ ျပည္တြင္းစစ္ေဘး
အႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ (ရင္ဆိုင္ရလတၱံ႕ေသာ)ႏိုင္ငံမ်ားသည္
လည္းေကာင္း၊ ယင္းႏိုင္ငံတို႔၏ အဓိ က ကြာဟခ်က္မွာ .......
ယင္းႏိုင္ငံတို႔သည္
တစ္ခ်ိန္က အတိတ္ကာလ (ပစၥဳပၸန္ကာလမ်ားစြာ)ကို ျဖတ္သန္းမႈ ပံု သဏၭာန္ႏွင့္
ယင္း သို႔ျဖတ္သန္း ေက်ာ္လႊားခဲ့ရာတြင္ လိုအပ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္
ခ်ဥ္းကပ္မႈပံု သဏၭာန္ တို႔ လံုး၀ (လံုး၀) ကြဲျပားေနခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
တစ္နည္းအားျဖင့္ အနာဂတ္ ဟူသည္ မည္သူမွ် တပ္အပ္ မသိႏိုင္ (အလံုးစံု)ေသာ္လည္း၊
ယေန႔ပစၥဳပၸန္ကို ဘက္စံု ႐ႈေထာင့္စံုမွ ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီးမွ အနာဂတ္ကို
ခ်ိတ္ဆက္ေပးၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဥပမာအခ်ဳိ႕မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္
အုပ္စိုးသူ ဘုရင္မ်ား မိမိတို႔၏ စည္းစိမ္ အာဏာ ယစ္မူး မႈမ်ားသည္ လြတ္လပ္ေရး
ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း၊ တိုင္းရင္းသား
လူမ်ဳိးမ်ားအၾကား ဘံုသေဘာတူညီခ်က္ႏွင့္ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ အားနည္းခဲ့ျခင္းသည္
ျပည္တြင္းပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရျခင္း၏
အဓိ က အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း၊
မိမိႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ
မူ၀ါဒမ်ား မွားယြင္းစြာ သံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းသည္ ကမၻာ႔ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ
အနိမ့္ဆံုးစာရင္း၀င္ ႏိုင္ငံ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ ရိွေစ ခဲ့ေသာ အဓိက
အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း၊ အင္အားသံုးေသာ နည္းမ်ားျဖင့္
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ တိုင္းျပည္၏ ဖ႐ိုဖရဲ
အစိတ္စိတ္အကြဲကြဲ (ႏိုင္ငံေရးအရ)ျဖစ္သြားရျခင္း၏ အဓိက
အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း အစရိွေသာ အတိတ္ႏွင့္ပစၥဳပၸန္ကို
ဆက္စပ္(ခ်ိတ္ဆက္) ေပး ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ သည္။
ထို႔ေၾကာင့္
ယေန ႔မျမင္ရေသး(ယေန႔မၾကံဳေတြ႕ရေသး)ေသာ အနာဂတ္ကာလ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
လူမႈစီးပြား မွအစ ႏိုင္ငံေရး အစရိွေသာ နယ္ပယ္အားလံုး၏ ျဖစ္ထြန္းမႈ
(ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မႈ) ပံုသဏၭာန္တို႔ ကို ေကာင္း မြန္စြာ သ႐ုပ္ခြဲေလ့လာ
ဆန္းစစ္နမူနာယူတတ္ရန္ လိုအပ္ေပမည္ဟု ယူဆမိသည္။
လူသားတို႔မည္သည္
(ႏိုငံသားတို႔မည္သည္) မိမိႏိုင္ငံ၊ မိမိလူမ်ိဳးကို မည္သူမဆို
တိုးတက္ႀကီး ပြား ေအးခ်မ္း သာယာလိုေစေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ား အနည္းအမ်ား ရွိေနၾကမည္ဟု
ယူဆရေသာ္လည္း မူ၀ါဒေရးဆြဲ ခ်မွတ္ သူလူနည္းစု (မူ၀ါဒႀကိဳးကိုင္သူ လူနည္းစု) ၏
ပံုသြင္းေသာ ပံုစံခြက္အတိုင္းသာ မလႊဲမေရွာင္သာ မိမိတို႔၏ လူမႈစီးပြား
ဘ၀မ်ားႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္တို႔ကို ဖန္တီး(တည္ေဆာက္) သြားရေလ့ရွိသည္ ကို
ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္ဟုဆိုရာတြင္ ႏိုင္ငံ၏
အနာဂတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အနာဂတ္ကို စနစ္တက် အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္
စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ သံုးသပ္ေပးႏိုင္မွသာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ အနာဂတ္ႏွင့္
မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အနာဂတ္ သည္ သာယာေအးခ်မ္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို
ခံစားရေပလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက က်ပ္တည္းမြန္းက်ပ္ မသာ ယာ မေအးခ်မ္းေသာ
အနာဂတ္တို႔ကို ရင္ဆိုင္ရေပလိမ့္မည္။
လူသားတို႔မည္သည္
မိမိတို႔တစ္ဦးစီ၏ စြမ္းရည္(အစြမ္းအစ)ျဖင့္ မည္သူမွ
(မည္သူမွ်)မရပ္တည္ႏိုင္ဘဲ၊ မိမိႏွင့္ မိမိပတ္၀န္းက်င္
(မိမိႏွင့္မိမိႏိုင္ငံ) တို႔ အျပန္အလွန္ သဟဇာတရွိရွိ မွီခိုရပ္တည္ႏိုင္မႈ
(ဖန္တီးႏိုင္မႈ) အေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး ရပ္တည္ေနရသည္ ဆိုသည္ကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ
ေလ့လာစမ္းစစ္ လွ်င္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ေပ လိမ့္မည္။
ဥပမာ-မိမိသည္ ဆန္စပါး
မစိုက္ႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိတို႔၏ ၀မ္းစာအတြက္ လိုအပ္ေသာ ဆန္စပါးကို
စိုက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်သူမ်ားထံမွ ၀ယ္ယူစားသံုးႏိုင္ျခင္း၊
ေငြေၾကးတည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တည္ၿငိမ္မႈကို
အေထာက္အပံ့ျပဳေနျခင္းမွာ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ား၏ အတတ္ပညာျဖင့္
ပံ့ပိုးထားျခင္း၊ အမ်ဳိးသား လံုျခံဳေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရး
တာ၀န္မ်ားကို လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားက တာ၀န္ယူျခင္း၊ အမ်ဳိးသား က်န္းမာေရး
တာ၀န္မ်ားကို က်န္းမာေရး အတတ္ပညာရွင္မ်ားက ထမ္းေဆာင္ေနျခင္း
စသည္စသည္ တို႔ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ ပစၥဳပၸန္၏ အခန္းက႑ကို
၀ိုင္း၀န္းစုေပါင္း တာ၀န္ယူေနၾကသကဲ့သို႔ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အနာဂတ္
(မျမင္ရေသး မၾကံဳေတြ႕ရေသးေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း၍) ကိုပါ
စုေပါင္းတည္ေဆာက္ေန ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္
နိဂံုးခ်ဳပ္ရလွ်င္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ကို ဖန္တီးႏိုင္ေသာ
လူပုဂိၢဳလ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလံုးသည္ လြန္စြာအေရးႀကီးသကဲ့သို႔
တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး မွ်တေသာ စိတ္ထားမ်ား ရွိရန္လည္း လြန္စြာ အေရးႀကီးပါသည္။
အနာဂတ္ ဟူသည္ မေရာက္ရိွေသးေသာ အခ်ိန္ကာလပင္ (တစ္နည္းအားျဖင့္ ပစၥဳပၸန္ဟူေသာ အခ်ိန္ကာလ မ်ားကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္ၿပီးမွ ေရာက္ရိွေသာ အခ်ိန္ကာလ)ပင္ျဖစ္မည္ဟု ယူဆသည္။
ယေန႔ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ အဘက္ဘက္တြင္ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ကာ ျပည္တြင္းစစ္ေဘး အႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ (ရင္ဆိုင္ရလတၱံ႕ေသာ)ႏိုင္ငံမ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ ယင္းႏိုင္ငံတို႔၏ အဓိ က ကြာဟခ်က္မွာ .......
ယင္းႏိုင္ငံတို႔သည္ တစ္ခ်ိန္က အတိတ္ကာလ (ပစၥဳပၸန္ကာလမ်ားစြာ)ကို ျဖတ္သန္းမႈ ပံု သဏၭာန္ႏွင့္ ယင္း သို႔ျဖတ္သန္း ေက်ာ္လႊားခဲ့ရာတြင္ လိုအပ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္မႈပံု သဏၭာန္ တို႔ လံုး၀ (လံုး၀) ကြဲျပားေနခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
တစ္နည္းအားျဖင့္ အနာဂတ္ ဟူသည္ မည္သူမွ် တပ္အပ္ မသိႏိုင္ (အလံုးစံု)ေသာ္လည္း၊ ယေန႔ပစၥဳပၸန္ကို ဘက္စံု ႐ႈေထာင့္စံုမွ ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီးမွ အနာဂတ္ကို ခ်ိတ္ဆက္ေပးၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဥပမာအခ်ဳိ႕မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အုပ္စိုးသူ ဘုရင္မ်ား မိမိတို႔၏ စည္းစိမ္ အာဏာ ယစ္မူး မႈမ်ားသည္ လြတ္လပ္ေရး ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားအၾကား ဘံုသေဘာတူညီခ်က္ႏွင့္ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ အားနည္းခဲ့ျခင္းသည္ ျပည္တြင္းပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရျခင္း၏
အဓိ က အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း၊ မိမိႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ မူ၀ါဒမ်ား မွားယြင္းစြာ သံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းသည္ ကမၻာ႔ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အနိမ့္ဆံုးစာရင္း၀င္ ႏိုင္ငံ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ ရိွေစ ခဲ့ေသာ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း၊ အင္အားသံုးေသာ နည္းမ်ားျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ တိုင္းျပည္၏ ဖ႐ိုဖရဲ အစိတ္စိတ္အကြဲကြဲ (ႏိုင္ငံေရးအရ)ျဖစ္သြားရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ျခင္း အစရိွေသာ အတိတ္ႏွင့္ပစၥဳပၸန္ကို ဆက္စပ္(ခ်ိတ္ဆက္) ေပး ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ယေန ႔မျမင္ရေသး(ယေန႔မၾကံဳေတြ႕ရေသး)ေသာ အနာဂတ္ကာလ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူမႈစီးပြား မွအစ ႏိုင္ငံေရး အစရိွေသာ နယ္ပယ္အားလံုး၏ ျဖစ္ထြန္းမႈ (ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မႈ) ပံုသဏၭာန္တို႔ ကို ေကာင္း မြန္စြာ သ႐ုပ္ခြဲေလ့လာ ဆန္းစစ္နမူနာယူတတ္ရန္ လိုအပ္ေပမည္ဟု ယူဆမိသည္။
လူသားတို႔မည္သည္ (ႏိုငံသားတို႔မည္သည္) မိမိႏိုင္ငံ၊ မိမိလူမ်ိဳးကို မည္သူမဆို တိုးတက္ႀကီး ပြား ေအးခ်မ္း သာယာလိုေစေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ား အနည္းအမ်ား ရွိေနၾကမည္ဟု ယူဆရေသာ္လည္း မူ၀ါဒေရးဆြဲ ခ်မွတ္ သူလူနည္းစု (မူ၀ါဒႀကိဳးကိုင္သူ လူနည္းစု) ၏ ပံုသြင္းေသာ ပံုစံခြက္အတိုင္းသာ မလႊဲမေရွာင္သာ မိမိတို႔၏ လူမႈစီးပြား ဘ၀မ်ားႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္တို႔ကို ဖန္တီး(တည္ေဆာက္) သြားရေလ့ရွိသည္ ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္ဟုဆိုရာတြင္ ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အနာဂတ္ကို စနစ္တက် အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ သံုးသပ္ေပးႏိုင္မွသာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ အနာဂတ္ႏွင့္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အနာဂတ္ သည္ သာယာေအးခ်မ္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ခံစားရေပလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက က်ပ္တည္းမြန္းက်ပ္ မသာ ယာ မေအးခ်မ္းေသာ အနာဂတ္တို႔ကို ရင္ဆိုင္ရေပလိမ့္မည္။
လူသားတို႔မည္သည္ မိမိတို႔တစ္ဦးစီ၏ စြမ္းရည္(အစြမ္းအစ)ျဖင့္ မည္သူမွ (မည္သူမွ်)မရပ္တည္ႏိုင္ဘဲ၊ မိမိႏွင့္ မိမိပတ္၀န္းက်င္ (မိမိႏွင့္မိမိႏိုင္ငံ) တို႔ အျပန္အလွန္ သဟဇာတရွိရွိ မွီခိုရပ္တည္ႏိုင္မႈ (ဖန္တီးႏိုင္မႈ) အေပၚတြင္ အေျခခံၿပီး ရပ္တည္ေနရသည္ ဆိုသည္ကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေလ့လာစမ္းစစ္ လွ်င္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ေပ လိမ့္မည္။
ဥပမာ-မိမိသည္ ဆန္စပါး မစိုက္ႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိတို႔၏ ၀မ္းစာအတြက္ လိုအပ္ေသာ ဆန္စပါးကို စိုက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်သူမ်ားထံမွ ၀ယ္ယူစားသံုးႏိုင္ျခင္း၊ ေငြေၾကးတည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တည္ၿငိမ္မႈကို အေထာက္အပံ့ျပဳေနျခင္းမွာ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ား၏ အတတ္ပညာျဖင့္ ပံ့ပိုးထားျခင္း၊ အမ်ဳိးသား လံုျခံဳေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရး တာ၀န္မ်ားကို လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားက တာ၀န္ယူျခင္း၊ အမ်ဳိးသား က်န္းမာေရး တာ၀န္မ်ားကို က်န္းမာေရး အတတ္ပညာရွင္မ်ားက ထမ္းေဆာင္ေနျခင္း စသည္စသည္ တို႔ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ ပစၥဳပၸန္၏ အခန္းက႑ကို ၀ိုင္း၀န္းစုေပါင္း တာ၀န္ယူေနၾကသကဲ့သို႔ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အနာဂတ္ (မျမင္ရေသး မၾကံဳေတြ႕ရေသးေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း၍) ကိုပါ စုေပါင္းတည္ေဆာက္ေန ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ရလွ်င္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ကို ဖန္တီးႏိုင္ေသာ လူပုဂိၢဳလ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလံုးသည္ လြန္စြာအေရးႀကီးသကဲ့သို႔ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး မွ်တေသာ စိတ္ထားမ်ား ရွိရန္လည္း လြန္စြာ အေရးႀကီးပါသည္။
(ေဆာင္းပါးရွင္-ေဒါက္တာေအာင္ကိုကို(စီးပြားေရးပညာ၊ စီးပြားေရးေပၚလစီ)
No comments:
Post a Comment