ဂီတ သမားႀကီး ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အိပ္မက္

ဓာတ္ပုံ- နစ္ကီ

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သည္သာ ပဓာန ဟုခံယူထားသည့္ ဂီတ သမားႀကီး၏ ရွည္လ်ားသည့္ ဆံပင္ႏွင့္ မုတ္ဆိတ္တို႔ မွာ ျဖဴဆြတ္လ်က္ရွိေနပါၿပီ။ သူသည္ သူတတ္ကၽြမ္းသည့္ဂီတပညာျဖင့္ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္ အေကၽြးျပဳေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံအတြက္ ေပးဆပ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ လမ္းတကာ၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ တကာပတ္၍ တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖကာ ပိုက္ဆံရွာေပးေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

“ေန၀င္ညကိုကူးျဖတ္ၿပီးမွ ေရာင္နီလာမယ့္ ေန႔သစ္ကိုေရာက္မယ္...ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ ႀကိဳးစားထားမွ တစ္ခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္လြတ္ေျမာက္မယ္ မဟုတ္လား ...သံသရာလမ္းဟာ မေခ်ာေမြ႕တတ္ေတာ့ တာ၀န္ကိုယ္စီအား တင္းေရွ႕ဆက္လွမ္း...”

နံနက္ခင္းေနေရာင္ႏုႏုေအာက္မွာ ပ်ံ႕လြင့္လာသည့္ဂီတ။ သီဆိုသူႏွင့္ တီးခတ္သူတို႔က တက္ႂကြစြာဟန္ပန္ အျပည့္။ ခြန္အားျဖည့္မိငယ္။ မတ္တတ္ရပ္တီးခတ္ေနသည့္ ဂစ္တာသမားတို႔ေနာက္မွာ ၆၇ ႏွစ္အရြယ္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေဘ့စ္ဂစ္တာကို အားမာန္အျပည့္တီးခတ္လ်က္ရွိသည္။ သူက လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္း ပန္းရဲ႕လမ္း လူမႈကြန္ရက္ေတးဂီတအဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ေနသည့္ ကိုရဲလြင္(မဇၩိမလိႈင္း)ပင္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၁၁ ရက္ နံနက္ပိုင္းက ရန္ကုန္တိရစာၦန္႐ံုေဘးရွိ Morning Star လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ေရွ႕မွာ ကိုရဲလြင္ ဦးေဆာင္သည့္ ပန္းရဲ႕လမ္းအဖြဲ႕က သာေကတၿမိဳ႕နယ္ စုရန္ေျပအခမဲ့ေဆးကုခန္း အတြက္ ရန္ပံုေငြ ရွာေဖြေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အလံပံုစံ ကပ္ခြာေလးႏွစ္ခု ကုိ ေဘ့စ္ဂစ္တာတြင္ ကပ္လ်က္ သကၠလပ္ဦးထုပ္ေဟာင္းေလး ကိုေဆာင္းကာ မ်က္မွန္၀ိုင္းအနက္ တပ္ဆင္ထားသည့္ ကိုရဲလြင္က “အသက္ႀကီးလာေတာ့ အရင္ကအေၾကာင္းေတြေမ့ေနၿပီ”ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ဂစ္တာႀကိဳးမ်ားေပၚေျပးလႊားေနသည့္ သူ၏ပိန္႐ႈံ႕႐ံႈ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္မ်ားက ဂီတလက္ ကြက္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့။

အဖြဲ႕သားမ်ားသီဆုိေဖ်ာ္ေျဖၿပီး မၾကာမီတြင္ ကိုရဲလြင္၏လက္တြဲေဖာ္ မိတ္ေဆြႀကီး ေတးေရးဆရာ ကိုေန၀င္း ေရာက္လာသည္။ ကိုေန၀င္းက သူေရးစပ္ထားသည့္ ခြန္အားျဖည့္ မိငယ္သီခ်င္းကို စတင္သီ ဆုိလိုက္သည္။ ကိုေန၀င္းေနာက္တြင္ထိုင္လ်က္ ေဘ့စ္ဂစ္တာတီးခတ္ေနသည့္ ကိုရဲလြင္က အားမာန္ တက္ႂကြစြာျဖင့္ သီခ်င္းကိုလိုက္ဆိုသည္။

“ဒီေရလိႈင္းေတြ တရိပ္ရိပ္တက္ေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ဟာလႈပ္ခတ္ရစၿမဲေလ...အႏၲရာယ္ဓားေတြ အထပ္ထပ္ေရွ႕က ကာရံကြယ္၍ တားဆီးေနပါေစ...ဉာဏ္ေျမကတုတ္မွာ စြမ္းအားသတၱိ တမန္ေတာ္ဟာ သတိတရားပဲ မေမ့နဲ႔ဦး...”

ထုိေန႔သည္ မၾကာမီက ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည့္ မဇၩိမလိႈင္း ဂီတအဖြဲ႕မွ ဂီတမွဴးေဇာ္မ်ဳိးထြဋ္၏ ရက္လည္ေန ႔လည္းျဖစ္သည္။ ခင္ေမာင္တိုးကြယ္လြန္သည္မွာလည္း ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ လူစံုတက္စံုမပါ၀င္ေတာ့သည့္ သူတို႔အဖြဲ႕ေလးသည္ ဂီတကို ဖန္တီး သီဆုိတီးခတ္ေနရင္း လြမ္းရိပ္မ်ားသမ္းလ်က္။ ဆိုင္အတြင္းမွ နားေထာင္ အားေပးသူတို႔လည္း ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္လ်က္။

ကိုရဲလြင္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာတြင္ အဖ စက္ရွင္တရားသူႀကီးဦးေမာင္ေမာင္(၁)၊ အမိေဒၚႀကိဳင္တို႔ မွ ေပါင္းတည္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ မင္းဘူး၊ သံုးဆယ္၊ မိတၳီလာ၊ ေမၿမိဳ႕၊ ေတာင္ႀကီး၊ ေမာ္လၿမိဳင္တို႔တြင္ အေျခခံပညာေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။

ေမာင္ႏွမ ဆယ္ဦးရွိၿပီး ခရစ္ယာန္ မိသားစုျဖစ္သည့္အတြက္ ဘုရားေက်ာင္းတြင္ သီခ်င္းမ်ားသီဆုိရင္း ဂီတဗီဇအစပ်ဳိးခဲ့ရာမွ ရွစ္တန္းႏွစ္အေရာက္တြင္ ၁၅ က်ပ္တန္ ဂစ္တာေလးတစ္လံုးကိုပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ အစ္ကိုျဖစ္သူက အဘိုးႀကီးအိုခါးကုန္းကုန္းသီခ်င္းကို စသင္ေပးခဲ့သည္။ ထုိစဥ္က အသက္(၁၃)ႏွစ္ အရြယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္စဥ္ျဖစ္သည္။ ကိုးတန္းႏွင့္ ဆယ္တန္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္သင္ၾကားခဲ့ၿပီး ဆယ္တန္းတြင္ ငါးႏွစ္ၾကာခဲ့သည္။ ကိုးတန္းႏွစ္တြင္ အလံု အ.ထ.က (၄)၌ ကိုရဲလြင္၏ အတန္းေဖာ္မ်ားမွာ ခင္၀မ္းႏွင့္ ေက်ာ္ဟိန္းတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ သီခ်င္းစာအုပ္မ်ားဖတ္၍ လက္စမ္းပ်ဳိးတီးခတ္ စကာလပင္ျဖစ္ သည္။ ေက်ာင္းသားေလး ကိုရဲလြင္သည္ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္တစ္ခုတြင္ ေက်ာ္ဟိန္းက သီဆို၍ သူက ဂစ္တာ တီးေပးခဲ့ဖူးသည္။

အသက္ (၁၇) ႏွစ္၊ (၁၈) ႏွစ္၀န္းက်င္တြင္ ဇာတ္အဖြဲ႕တခ်ဳိ႕ႏွင့္လိုက္၍ ဂစ္တာတီးခဲ့ေသး သည္။ ျမန္မာ့အသံ တီး၀ိုင္းတခ်ဳိ႕တြင္လည္း သြားေရာက္တီးခတ္ခဲ့သည္။ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ သို႔ ကိုရဲလြင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး တတိယႏွစ္အထိသာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ သည္။ ေက်ာင္းျပင္ပေရာက္ သြားေသာ္ လည္း ေက်ာင္းကိုေတာ့ အၿမဲေရာက္ျဖစ္ဆဲပင္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ E-Machine တီး၀ိုင္းအဖြဲ႕၌ တီးခတ္ခ်ိန္ တြင္ ကိုရဲလြင္မွာ ေဘ့စ္ဂစ္တာသမားတစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ သီခ်င္းကိုတီးခတ္သီဆုိ၍ တိတ္ေခြႏွင့္ အသံသြင္း ကာ လိုက္ျဖန္႔ခဲ့ၾကၿပီး ေစ်းကြက္ သေဘာေတာ့မဟုတ္ခဲ့ေပ။

အင္းစိန္၊ ႀကိဳ႕ကုန္းရွိ အိမ္မည္းႀကီးတစ္လံုးတြင္ ခင္ေမာင္တိုး၊ ကိုေန၀င္း၊ ကိုေမာင္ေမာင္ (အၪၥလီ)တို႔ႏွင့္အတူ ေနထုိင္ရင္း ျပႆနာအုပ္စုဟု အမည္ခံခဲ့သည္။ မာလာေဆာင္၊ ဂ်ီေဟာလ္၊ သဇင္ေဆာင္တို႔ေရွ႕၌ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ ႏွင္းစက္မ်ားေအာက္ ကိုရဲလြင္တို႔အုပ္စုေလး၏ ဂစ္တာေတးသံမ်ား ပ်ံ႕လြင့္ခဲ့သည္။ ကိုေန၀င္းေရးသားသည့္ “အားလံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ္”သီခ်င္းေလးကို အၿမဲသီဆိုၾကရင္း သူတို႔အတြက္ အားအင္ျပည့္ခဲ့သည္။

လိစၦ၀ီမ်ားေတးဂီတအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ကိုေမာင္ေမာင္၏ အႀကံျပဳခ်က္အရ မဇၩိမလိႈင္းေတးဂီတအဖြဲ႕ကို ၁၉၈၂ ဒီဇင္ဘာတြင္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ မဇၩိမလိႈင္းသည္ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ မဟာဆန္သူေတးစီးရီးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဟိုးဟိုးေက်ာ္သြားခဲ့သည္။ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ၊ ဒ႑ာရီ၊ ဆည္းလည္းလိႈက္သံ၊ ျပန္မလွည့္ေတာ့ဘူး၊ လြန္ခဲ့ေသာေန႔သီခ်င္းမ်ား လူငယ္တို႔ပါးစပ္ဖ်ား ေရပန္းစားသြားသည္။

မွတ္မွတ္ရရ မဆလေခတ္တြင္ ကိုရဲလြင္တို႔ E-Machine အဖြဲ႕ အင္းလ်ားလိတ္ဟိုတယ္၌ ေဖ်ာ္ေျဖတီးခတ္ခဲ့ဖူးသည္။ ထုိပြဲတြင္ ဧည့္သည္အဆိုေတာ္က စိုင္းထီးဆိုင္ျဖစ္ၿပီး သီခ်င္းတီးခတ္သီဆုိေနခ်ိန္တြင္ မဆလပါတီဥကၠ႒ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးတို႔ စင္ေပၚတက္လာၿပီး ဥကၠ႒က ဂစ္တာတီးခတ္ေနသူမ်ားကို ထုိးႀကိတ္ျခင္း၊ ဒရမ္မ်ားကိုဖ်က္ဆီးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ကာ ေသာင္းက်န္းခဲ့ၾကသျဖင့္ ပြဲပ်က္ခဲ့ရသည္။ အာဏာရွင္ေခတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အာဏာရွင္တို႔ ထင္တိုင္းႀကဲမႈကိုခံခဲ့ၾကရသည္။ “ဦးေန၀င္းေပါ့”ဟု ကိုရဲလြင္က ခပ္တိုတုိပင္ေျပာသည္။

ထုိစဥ္က ကိုရဲလြင္တို႔စင္ေပၚတြင္ တီးခတ္သီဆိုေနသည့္သီခ်င္းမွာ "Killing Me Softly with His Song" (သူ႔သီခ်င္းနဲ႔ငါ့ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသတ္ေနတယ္)ျဖစ္သည္။

ကိုရဲလြင္က ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ၿပီး အင္န္အယ္လ္ဒီစာေစာင္မ်ား အိတ္ထဲပါလာသျဖင့္ ေမၿမိဳ႕တြင္ ေျခာက္ရက္ခန္႔ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေသးသည္။ ခင္ေမာင္တုိးႏွင့္ တီး၀ိုင္းမန္ေနဂ်ာ ကိုတင့္ေအာင္တို႔ႏွင့္အတူ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ပို႔ခံရသည္။ စစ္ေဆးေမးျမန္းၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကိုရဲလြင္က အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီမွ ထြက္လိုက္ၿပီး ေနအိမ္မွာပင္ ဂစ္တာသင္တန္းေပးေနခဲ့သည္။ စီးပြားျဖစ္မဟုတ္ဘဲ မတတ္ႏိုင္သူမ်ားကို အခမဲ့သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာ့အေရးအခင္းတြင္ ကိုရဲလြင္မွာ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ႏွစ္က်ခံခဲ့ရသည္။ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာလမ္းေလွ်ာက္ပြဲတြင္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ခဲ့ၿပီး စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္တြင္ ဆူးေလမီးပြိဳင့္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာထိုင္လ်က္ ေမတၱာပို႔ေနသည့္ ျပည္သူလူထုကို စစ္အစိုးရက ပစ္ခတ္႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးရာတြင္ ကိုရဲလြင္မွာ လံုး၀ထြက္မေျပးဘဲ ထိုင္လ်က္ပင္ ေမတၱာပို႔ေနခဲ့သည္။

စစ္ေၾကာေရးစခန္းေရာက္သည့္အခါ အာဏာပိုင္မ်ားက အင္န္အယ္လ္ဒီ၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ မပတ္သက္ပါက ျပန္လႊတ္ေပးမည္ဟုေျပာခဲ့ေသာ္လည္း ကိုရဲလြင္က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပခဲ့သည့္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေထာက္ခံေၾကာင္း ရဲ၀ံ့စြာေျဖလိုက္သည့္အတြက္ ျပန္လႊတ္သည့္အထဲမပါ၀င္ဘဲ ဆက္လက္ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။

“ကိုယ့္ကို႐ိုက္ဖို႔ေျပးလာတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကုိ ေမတၱာထုိင္ပို႔ေနခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အနားေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုမ႐ိုက္ဘဲျဖတ္သြားၿပီး ေျပးေနတဲ့လူေတြေနာက္ကို ဆက္လိုက္သြားတယ္။ အဲဒီေန႔က ဆူးေလလမ္းအလယ္မ်ဥ္းၾကားမွာ ထိုင္ခဲ့တာ။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ ေသတဲ့ေန႔ေလ”ဟု ကိုရဲလြင္ကေျပာျပသည္။

ထုိျဖစ္စဥ္အၿပီးတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ဂီတပညာရွင္မ်ားက “အႏုပညာရွင္ေတြဆိုတာ ဘုရင္အတြက္မဟုတ္ဘူး။ အမွန္တရားအတြက္၊ ျပည္သူအတြက္ပဲျဖစ္တယ္ဆုိတာ ဂီတသူရဲေကာင္း ကိုရဲလြင္က ရဲ၀ံ့စြာရပ္တည္ျပခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္”ဟူ၍ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

ေထာင္မွျပန္လြတ္လာသည့္အခါ ကိုရဲလြင္သည္ ကိုေန၀င္း၊ ကိုသားေထြးတို႔ႏွင့္အတူ လက္တြဲ၍ Vertical Vibration တီး၀ိုင္းကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသးသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ဒလၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေရရွားပါးမႈမ်ားႀကံဳေတြ႕ေနခ်ိန္တြင္ ပန္းရဲ႕လမ္းဂီတအဖြဲ႕ စတင္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္ဟု အဖြဲ႕၀င္ကိုသားေထြးကဆိုသည္။

လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းပန္းရဲ႕လမ္း လူမႈကြန္ရက္အဖြဲ႕ကို ကိုရဲလြင္ဦးေဆာင္၍ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္း ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ပညာေရးကြန္ရက္၊ က်န္းမာေရးကြန္ရက္တို႔ကို လမ္းေဘးတြင္ သီခ်င္းမ်ားလိုက္လံသီဆုိ၍ ရန္ပံုေငြမ်ားရွာေဖြေပးခဲ့သည္။ ကခ်င္စစ္ေဘးသင့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအတြက္လည္း ရန္ပံုေငြမ်ား ရွာေဖြလွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္နဲ႔လွဴတာက သိန္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ပါၿပီ။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးကြန္ရက္ေတြကို ရန္ပံုေငြရွာေပးခဲ့တာေတြနဲ႔ေပါင္းရင္ သိန္းေပါင္းသံုးေထာင္ေက်ာ္ရွိပါၿပီ”ဟု ကိုသားေထြးကေျပာသည္။

ကိုရဲလြင္ဦးေဆာင္သည့္ ပန္းရဲ႕လမ္းအဖြဲ႕သည္ ႏိုင္ငံေရးသီခ်င္းမ်ား၊ မဇၩိမလိႈင္း၏နာမည္ေက်ာ္ေတးသီခ်င္းမ်ားကို လိုက္လံသီဆိုေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ “ဖိႏွိပ္ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ဂီတကေရလည္တြန္းေနရတယ္”ဟု ကိုရဲလြင္ကဆိုသည္။

အင္းလ်ားလိတ္တြင္ အာဏာရွင္ဦးေန၀င္း စင္ေပၚတက္ေသာင္းက်န္းသည့္ျဖစ္စဥ္အျပင္ ကိုရဲလြင္အတြက္ မွတ္မွတ္ရရွိခဲ့သည့္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုရွိေသးသည္။ ထုိစဥ္က E-Machine အဖြဲ႕ႏွင့္ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရားပြဲသို႔ သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖစဥ္ျဖစ္သည္။ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက သူတို႔အဖြဲ႕ကို ျမန္မာ့႐ိုးရာပုဆုိးႏွင့္ တိုက္ပံု၀တ္ဆင္တီးခတ္သီဆိုရမည္ဟု လာေျပာၾကသည္။

ထိုမွ်ပင္မကေသးဘဲ တစ္ဖြဲ႕လံုးတြင္ ဆံပင္အရွည္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြး၊ မုတ္ဆိတ္အရွည္ႏွင့္ျဖစ္ေသာ ကိုရဲလြင္ကို ဆံပင္ညႇပ္ရမည္ဟု ခိုင္းေစလာခဲ့သည္။ ထုိအခါ ကိုရဲလြင္က လက္မခံဘဲ ဆံပင္ကုိေသွ်ာင္ထံုးထံုး၍ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သည္။

“ဘာလုိ႔လဲလို႔ေမးေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈအရတဲ့။ ဒါဆုိ ဆံပင္ကို ျမန္မာလိုပဲထားမယ္။ ဘိုေကေတာ့မညႇပ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ေသွ်ာင္ထံုးထံုးလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့ေန႔က် သြားေနတဲ့ကားေပၚမွာ မတ္တတ္ရပ္တီးရင္းနဲ႔ ေသွ်ာင္ထံုးက ခဏခဏေျပကုန္တယ္။ လူငယ္ပရိသတ္ကၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြက်ေနၾကတယ္”ဟု ကိုရဲလြင္က ရယ္လ်က္ေျပာျပသည္။

သူေရးစပ္ခဲ့သည့္ ပန္းခရမ္းျပာသီခ်င္းသည္ ၈၈ ခုႏွစ္၀န္းက်င္တြင္ အလြန္ေရပန္းစားခဲ့သည္။ ကိုရဲလြင္သည္ ေတးသီခ်င္းမ်ားစြာကို ေရးစပ္သီကံုးခဲ့ၿပီး ယခုေခတ္တိုင္ လူငယ္ဂီတသမားတို႔၏ ေလးစားဖြယ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအျဖစ္ တည္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ နဒီမဂၤလာႏွင့္ သဇင္ညသီခ်င္းတို႔မွာလည္း ႏိုင္ငံေက်ာ္လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့သည့္ ေတးသီခ်င္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

သူသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မက္ေမာသည္။ ဘာသာေရးကို ကိုင္း႐ိႈင္းသည္။ ကံ ကံ၏အက်ဳိးကို ယံုၾကည္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လူထုႏွင့္ပူးေပါင္းရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ က်စ္လ်စ္ခိုင္မာလာေစရန္ တည္ေဆာက္လ်က္ရွိသည္။ ေမတၱာဘာ၀နာအားထုတ္ရင္း သည္းခံစိတ္ကုိေမြးျမဴေနသည္။ ေမတၱာတိုးပြားလာေလ သည္းခံမႈအားပိုေကာင္းလာေလဟု သူကခံယူထားသည္။ ခရစ္ယာန္မိသားစုမွ ဆင္းသက္လာသည့္ ကိုရဲလြင္သည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦးအေနႏွင့္ ရပ္တည္မည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးတြင္လိုအပ္လာပါက ၀ိုင္း၀န္းကူညီရန္ အသင့္ရွိေၾကာင္း ဗီအုိေအႏွင့္အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ ေျဖၾကားဖူးသည္။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ရန္လည္း သူကလိုလားသည္။ “အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္မွပဲျဖစ္မယ္။ ဒါက ပိတ္ဆို႔သူေတြအေပၚ မူတည္တယ္။ ျပည္သူေတြကေတာ့ ျပင္ဖုိ႔ပဲေတာင္းဆိုလို႔ရတာ”ဟု သူကေျပာသည္။

ပန္းရဲ႕လမ္းကိုတည္ေထာင္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို သီခ်င္းမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ေဆာင္ေနၿပီး နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အသင္းသားတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည့္ ကိုရဲလြင္ကုိ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမိသားစုမ်ား၏ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အသင္းက ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္အထူးဆုရွင္အျဖစ္ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္သာပဓာနဟုခံယူထားသည့္ ဂီတသမားႀကီး၏ ရွည္လ်ားသည့္ဆံပင္ႏွင့္ မုတ္ဆိတ္တို႔မွာ ျဖဴဆြတ္လ်က္ရွိေနပါၿပီ။ သူသည္ သူတတ္ကၽြမ္းသည့္ဂီတပညာျဖင့္ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကၽြးျပဳေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံအတြက္ ေပးဆပ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ လမ္းတကာ၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တကာပတ္၍ တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖကာ ပိုက္ဆံရွာေပးေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

“ကမၻာတစ္ခုလံုး မၿငိမ္းခ်မ္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္က ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္ဆိုရင္ ဂုဏ္ယူစရာပါ”ဟု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဂီတသမားႀကီးကဆိုပါသည္။

ေနေရာင္ျခည္သည္ တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တိရစာၦန္႐ံုေဘးရွိ Morning Star လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ “ခြန္အားျဖည့္မိငယ္”သီခ်င္းကို
ေရးသားသူကိုေန၀င္းက ဆက္လက္သီဆုိေနသည္။ 



သူ၏ေနာက္တြင္ သကၠလပ္ ဦးထုပ္ေဟာင္းေလး ကိုေဆာင္းကာ မ်က္မွန္၀ိုင္း အနက္တပ္ဆင္ ထားသည့္ ေဘ့စ္ ဂစ္တာ သမားႀကီး ကိုရဲလြင္ (မဇၩိမလိႈင္း)က အားမာန္ အျပည့္ျဖင့္ တီးခတ္ေပးရင္း သီခ်င္း တြင္ေမ်ာပါ စီးဆင္းေနသည္။

“အ႐ႈံးမေပးနဲ႔...မိငယ္ေရ ...ရဲရင့္မွ ေက်ာ္ျဖတ္လွမ္း... အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ တာ၀န္ထမ္းရြက္တဲ့အခါ 

  အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ တာ၀န္ထမ္းရြက္တဲ့အခါ ...တကယ္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ႏိုင္မွ”

ေဆာင္းနံနက္ခင္းက တည္ၿငိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းလ်က္။

  


 ေရးသားသူ- ဥကၠာကိုကို

7Day News Journal

 From...လင္းလက္ေ၀