၁၉၃၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ က ပို႔လိုက္ တဲ့ စာတစ္ေစာင္ ဟာ (၈၃) ႏွစ္ၾကာမွ ေရာက္ရွိ လာခဲ့ပါ တယ္။ ေက်ာင္း ဆရာမ မာရီအမ္ ဟာ သူ႕ရဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူ ကို အသက္ (၂၃) ႏွစ္ အရြယ္ က ေပးပို႔ ခဲ့တဲ့ စာတစ္ေစာင္ ျဖစ္ ၿပီး စာတိုက္ မွာပဲ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရွိေန ခဲ့တာမို႔ ဘယ္ကို မွ ေရာက္သြားျခင္း မရွိပါဘူး။
လက္ရွိ အခ်ိန္ မွာပဲ သမီးျဖစ္သူေရာ၊ မိခင္ျဖ စ္သူပါ ကြယ္လြန္ သြားၾကၿပီ ျဖစ္ၿပီး စာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္း ကို သိခြင့္ မရတာက ၀မ္းနည္း စရာ ျဖစ္ခဲ့ ပါ တယ္။ မက္ဆာခ်ဴးဆက္ ျပည္နယ္၊ ပစ္ဖီးလ္ၿမိဳ႕ မွာရွိ တဲ့ စာတိုက္ ၀န္ထမ္း တစ္ဦးဟာ ဒီ စာကိုေတြ႕ ရွိၿပီး တဲ့ေနာက္ မူလ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ကို ျပန္ လည္ ေပးအပ္ ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ စာမွာ ေက်ာင္း ဆရာမ ျဖစ္တဲ့ သမီးျဖစ္သူ မာရီအမ္ က မိခင္ျဖစ္သူ မက္မိုက္ကယ္ ကို ေရးသားေပးပို႔ ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး စုစုေပါင္း ကိုးမ်က္ႏွာအထိ ပါ၀င္ပါတယ္။
စာထဲမွာ သမီးျဖစ္သူ က စာ မေရးျဖစ္တာၾကာၿပီ ကို ေတာင္းပန္ ပါေၾကာင္း၊ ရက္သတၱပတ္ တိုင္း စာလာ မယ့္ရက္ ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္ ကို သိရွိ ပါေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေရးသား ခဲ့ေပမယ့္ မိခင္ျဖစ္သူ ထံ ေရာက္ သြားျခင္း မရွိပါဘူး။
ဒီစာ ကို ျပန္လည္ေပးပို႔ ရာမွာ သက္ဆုိင္ သူ ႏွစ္ဦးစလံုး မရွိေတာ့ တာ မို႔ မက္မိုက္ကယ္ ရဲ႕ တူမျဖစ္သူ အသက္ (၆၉) ႏွစ္ အရြယ္ အန္မက္ မိုက္ကယ္ ကို ေပးခဲ့ ရပါတယ္။ ဒီ စာကိုေတြ႕ရွိ ခဲ့တဲ့ စာတိုက္ လုပ္သား ႐ို၀ဲလ္ က ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့ တဲ့ စာအိတ္ က အရမ္း ကို ေဟာင္းႏြမ္းေနပါတယ္။
တံဆိပ္ေခါင္း ကလည္း ႏွစ္ဆင့္ သာ တန္ဖိုး ရွိပါတယ္။ ျမင္ ကတည္းက ေဟာင္းႏြမ္းေန တဲ့ စာ ဆိုတာ သိခဲ့ ပါတယ္ လို႔ ေျပာၾကား သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာ ကို ျပန္လည္ေပးရာ မွာ စာေရးသား ထားတဲ့ သူဟာ နာမည္ အေျပာင္း အလဲေတြ ျပဳလုပ္ထား လို႔ မနည္း ရွာေဖြ ခဲ့ရေပမယ့္ မူလပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ စာေရးသား တဲ့ ေဆြမ်ဳိးေတြ ဘက္က ဘာေၾကာင့္ ေနာက္က် မွ ေရာက္လာ သလဲဆို တာ ေျဖရွင္းေပးဖုိ႔ ဆႏၵရွိ ေနၾက ပါတယ္။
Messenger
From...Search Myanmar
No comments:
Post a Comment